വിശുദ്ധ ഖുർആൻ പരിഭാഷ - അൽ മുഖ്തസ്വർ ഫീ തഫ്സീറിൽ ഖുർആനിൽ കരീം (പേർഷ്യൻ വിവർത്തനം).
പേജ് നമ്പർ:
14
:
45
قُلْ لِّلَّذِیْنَ اٰمَنُوْا یَغْفِرُوْا لِلَّذِیْنَ لَا یَرْجُوْنَ اَیَّامَ اللّٰهِ لِیَجْزِیَ قَوْمًا بِمَا كَانُوْا یَكْسِبُوْنَ ۟
- ای رسول- به کسانیکه به الله ایمان آوردهاند، و رسولش را تصدیق کردهاند بگو: از کافرانی که به نعمتها یا کیفرهای الله اهمیت نمیدهند و به شما بدی کردهاند درگذرید؛ زیرا الله به زودی هر یک از مؤمنان شکیبا، و کافران متجاوز، را در قبال اعمالیکه در دنیا کسب میکردند جزا خواهد داد.
التفاسير:
15
:
45
مَنْ عَمِلَ صَالِحًا فَلِنَفْسِهٖ ۚ— وَمَنْ اَسَآءَ فَعَلَیْهَا ؗ— ثُمَّ اِلٰی رَبِّكُمْ تُرْجَعُوْنَ ۟
هرکس عملی صالح انجام دهد نتیجۀ عمل صالح او به نفع خودش است، و الله از عمل او بینیاز است، و هرکس عمل بدی مرتکب شود نتیجۀ عمل بدش این است که در قبال آن کیفر میشود، و بدکاری او به الله زیان نمیرساند، سپس در آخرت فقط بهسوی ما بازگردانیده میشوید تا هرکس را به آنچه استحقاق دارد جزا دهیم.
التفاسير:
16
:
45
وَلَقَدْ اٰتَیْنَا بَنِیْۤ اِسْرَآءِیْلَ الْكِتٰبَ وَالْحُكْمَ وَالنُّبُوَّةَ وَرَزَقْنٰهُمْ مِّنَ الطَّیِّبٰتِ وَفَضَّلْنٰهُمْ عَلَی الْعٰلَمِیْنَ ۟ۚ
و به تحقیق که به بنیاسرائیل تورات و داوری میان مردم به حکم تورات را دادیم، و بیشتر پیامبران را از میان آنها از نسل ابراهیم علیه السلام قرار دادیم، و انواع روزیهای پاکیزه و حلال به آنها دادیم، و آنها را بر جهانیان روزگارشان برتری دادیم.
التفاسير:
17
:
45
وَاٰتَیْنٰهُمْ بَیِّنٰتٍ مِّنَ الْاَمْرِ ۚ— فَمَا اخْتَلَفُوْۤا اِلَّا مِنْ بَعْدِ مَا جَآءَهُمُ الْعِلْمُ ۙ— بَغْیًا بَیْنَهُمْ ؕ— اِنَّ رَبَّكَ یَقْضِیْ بَیْنَهُمْ یَوْمَ الْقِیٰمَةِ فِیْمَا كَانُوْا فِیْهِ یَخْتَلِفُوْنَ ۟
و دلایل آشکارسازی حق از باطل را به آنها دادیم، پس اختلاف نکردند مگر بعد از اینکه با بعثت پیامبرمان محمد صلی الله علیه وسلم حجتها بر آنها اقامه شد، و تنها سبب این اختلاف، تجاوز برخی از آنها بر برخی دیگر از روی حرص بر ریاست و مقام بود. - ای رسول- بهراستیکه پروردگارت در روز قیامت در مورد آنچه در دنیا با هم اختلاف میکردند میان آنها داوری میکند، آنگاه مشخص میگرداند که چه کسی بر حق، و چه کسی بر باطل است.
التفاسير:
18
:
45
ثُمَّ جَعَلْنٰكَ عَلٰی شَرِیْعَةٍ مِّنَ الْاَمْرِ فَاتَّبِعْهَا وَلَا تَتَّبِعْ اَهْوَآءَ الَّذِیْنَ لَا یَعْلَمُوْنَ ۟
سپس تو را بر راه و سنت و روشی از امر خویش قرار دادیم که آن را بر رسولانمان که پیش از تو بودند فرمان دادیم که به ایمان و عمل صالح فرامیخوانَد. پس، از این شریعت پیروی کن، و از هوسهای کسانیکه حق را نمیشناسند پیروی نکن؛ زیرا هوسهایشان از حق گمراه میسازد.
التفاسير:
19
:
45
اِنَّهُمْ لَنْ یُّغْنُوْا عَنْكَ مِنَ اللّٰهِ شَیْـًٔا ؕ— وَاِنَّ الظّٰلِمِیْنَ بَعْضُهُمْ اَوْلِیَآءُ بَعْضٍ ۚ— وَاللّٰهُ وَلِیُّ الْمُتَّقِیْنَ ۟
قطعاً اگر از هوسهای کسانیکه حق را نمیشناسند پیروی کنی ذرهای از عذاب الله را از تو باز نخواهند داشت، و بهراستیکه ستمکاران هر دین و مذهبی یاور و تقویت کنندۀ یکدیگر در برابر مؤمنان هستند، و الله یاور کسانی است که با اجرای اوامر و اجتناب از نواهی او تقوایش را پیشه میکنند.
التفاسير:
20
:
45
هٰذَا بَصَآىِٕرُ لِلنَّاسِ وَهُدًی وَّرَحْمَةٌ لِّقَوْمٍ یُّوْقِنُوْنَ ۟
این قرآن نازلشده بر رسولمان بینشهایی است که مردم با آنها حق را از باطل میشناسند، و هدایتی بهسوی حق، و رحمتی است برای مردمی که یقین دارند؛ زیرا آنها همان کسانی هستند که با قرآن به راه راست هدایت میشوند تا پروردگارشان از آنها راضی شود، و آنها را به بهشت درآورد، و از جهنم دور نگه دارد.
التفاسير:
21
:
45
اَمْ حَسِبَ الَّذِیْنَ اجْتَرَحُوا السَّیِّاٰتِ اَنْ نَّجْعَلَهُمْ كَالَّذِیْنَ اٰمَنُوْا وَعَمِلُوا الصّٰلِحٰتِ ۙ— سَوَآءً مَّحْیَاهُمْ وَمَمَاتُهُمْ ؕ— سَآءَ مَا یَحْكُمُوْنَ ۟۠
آیا کسانیکه با اعضای خویش کفر و گناهان را مرتکب شدهاند میپندارند که آنها را در جزا همانند کسانی قرار میدهیم که به الله ایمان آوردهاند و اعمال صالح انجام دادهاند، بهگونهای که در دنیا و آخرت یکسان هستند؟! چه زشت است این حکم آنها.
التفاسير:
22
:
45
وَخَلَقَ اللّٰهُ السَّمٰوٰتِ وَالْاَرْضَ بِالْحَقِّ وَلِتُجْزٰی كُلُّ نَفْسٍ بِمَا كَسَبَتْ وَهُمْ لَا یُظْلَمُوْنَ ۟
و الله آسمانها و زمین را براساس حکمتی فراگیر آفریده، و این دو را بیهوده نیافریده است، تا هرکسی در قبال خیر یا شری که کسب کرده است جزا داده شود، و الله نه با کاستن از نیکیهایشان، و نه با افزودن بر بدیهایشان بر آنها ستم نمیکند.
التفاسير:
ഈ പേജിലെ ആയത്തുകളിൽ നിന്നുള്ള പാഠങ്ങൾ:
• العفو والتجاوز عن الظالم إذا لم يُظهر الفساد في الأرض، ويَعْتَدِ على حدود الله؛ خلق فاضل أمر الله به المؤمنين إن غلب على ظنهم العاقبة الحسنة.
عفو و گذشتن از ستمگر آنگاه که فساد را در روی زمین آشکار نکرده باشد، و از حدود الله نگذشته باشد، اخلاق برگزیدهای است که الله مؤمنان را به آن فرمان داده به شرط اینکه سرانجامِ نیکو بر گمانشان غلبه کند.
• وجوب اتباع الشرع والبعد عن اتباع أهواء البشر.
وجوب پیروی از شریعت و دوری از پیروی هوسهای مردم.
• كما لا يستوي المؤمنون والكافرون في الصفات، فلا يستوون في الجزاء.
همانگونه که مؤمنان و کافران صفات یکسانی ندارند، جزای آنها نیز یکسان نیست.
• خلق الله السماوات والأرض وفق حكمة بالغة يجهلها الماديون الملحدون.
آفرینش آسمان ها توسط الله، مبنی بر حکمتی فراگیر است که مادی گرایان ملحد از آن بی خبر هستند.
