വിശുദ്ധ ഖുർആൻ പരിഭാഷ - അൽ മുഖ്തസ്വർ ഫീ തഫ്സീറിൽ ഖുർആനിൽ കരീം (പേർഷ്യൻ വിവർത്തനം).
3
:
39
اَلَا لِلّٰهِ الدِّیْنُ الْخَالِصُ ؕ— وَالَّذِیْنَ اتَّخَذُوْا مِنْ دُوْنِهٖۤ اَوْلِیَآءَ ۘ— مَا نَعْبُدُهُمْ اِلَّا لِیُقَرِّبُوْنَاۤ اِلَی اللّٰهِ زُلْفٰی ؕ— اِنَّ اللّٰهَ یَحْكُمُ بَیْنَهُمْ فِیْ مَا هُمْ فِیْهِ یَخْتَلِفُوْنَ ؕ۬— اِنَّ اللّٰهَ لَا یَهْدِیْ مَنْ هُوَ كٰذِبٌ كَفَّارٌ ۟
آگاه باشید که دین خالی از شرک از آنِ الله است، و کسانیکه به جای الله دوستانی از بتها و طاغوتها گرفتهاند و آنها را به جای الله عبادت میکنند، برای عبادت آنها اینگونه بهانه میآورند که: ما اینها را فقط به این هدف عبادت میکنیم که جایگاه ما را به الله نزدیک سازند، و نیازهای ما را بهسوی او ارجاع دهند، و نزد او برای ما شفاعت کنند؛ بهراستیکه الله در روز قیامت میان مؤمنان موحّد و یکتاپرست و کافران مشرک، در توحید که مورد اختلافشان بود داوری میکند. قطعاً الله کسی را که با بستن دروغ به الله به او تعالی شریک نسبت میدهد، و از نعمتهایی که الله به او بخشیده ناسپاسی میکند به راه یافتن بهسوی حق توفیق نمیدهد.
التفاسير:
ഈ പേജിലെ ആയത്തുകളിൽ നിന്നുള്ള പാഠങ്ങൾ:
• الداعي إلى الله يحتسب الأجر من عنده، لا يريد من الناس أجرًا على ما يدعوهم إليه من الحق.
دعوتگر بهسوی الله فقط به پاداش او تعالی امید دارد، و در برابر حقیقتی که مردم را بهسوی آن فرا میخواند مزدی از آنها نمیطلبد.
• التكلّف ليس من الدِّين.
تکلّف و خود را به رنج انداختن، دینداری محسوب نمیشود.
• التوسل إلى الله يكون بأسمائه وصفاته وبالإيمان وبالعمل الصالح لا غير.
توسل به الله فقط با اسمها و صفات الله و با ایمان و عمل صالح مشروع است.
