വിശുദ്ധ ഖുർആൻ പരിഭാഷ - അൽ മുഖ്തസ്വർ ഫീ തഫ്സീറിൽ ഖുർആനിൽ കരീം (പേർഷ്യൻ വിവർത്തനം).
പേജ് നമ്പർ:
73
:
22
یٰۤاَیُّهَا النَّاسُ ضُرِبَ مَثَلٌ فَاسْتَمِعُوْا لَهٗ ؕ— اِنَّ الَّذِیْنَ تَدْعُوْنَ مِنْ دُوْنِ اللّٰهِ لَنْ یَّخْلُقُوْا ذُبَابًا وَّلَوِ اجْتَمَعُوْا لَهٗ ؕ— وَاِنْ یَّسْلُبْهُمُ الذُّبَابُ شَیْـًٔا لَّا یَسْتَنْقِذُوْهُ مِنْهُ ؕ— ضَعُفَ الطَّالِبُ وَالْمَطْلُوْبُ ۟
ای مردم، مَثلی زده شده است پس به آن گوش دهید و از آن پند بگیرید، همانا معبودها و سایر چیزهایی را که به جای الله عبادت میکنید بهسبب ناتوانیشان هرگز نمیتوانند مگسی را با وجود کوچکی آن بیافرینند. حتی اگر همگی آنها بر این کار جمع شوند باز هم نخواهند توانست آن را بیافرینند. و اگر مگس چیزی از آنچه که برایشان گوارا و لذیذ است و شبیه آن را برباید نمیتوانند آن را از مگس بازپس بگیرند. از ناتوانی آنها در آفرینش مگس، و بازپسگرفتن چیزهایشان از این حشره؛ ناتوانی آنها از کاری بزرگتر از این کار آشکار میگردد. حال - با وجود ناتوانی آنها- چگونه آنها را به جای الله عبادت میکنید؟! هم این طالب یعنی همان نمادِ معبود که نمیتواند آنچه را که مگس از او به زور گرفته است بازپس گیرد ناتوان است، و هم این مطلوب که همان مگس است ناتوان است.
التفاسير:
74
:
22
مَا قَدَرُوا اللّٰهَ حَقَّ قَدْرِهٖ ؕ— اِنَّ اللّٰهَ لَقَوِیٌّ عَزِیْزٌ ۟
الله را آنگونه که حق بزرگداشت اوست بزرگ نداشتند آنگاه که برخی مخلوقاتش را به همراه او عبادت کردند، همانا الله تواناست، و یکی از مظاهر قدرت و توانایی او تعالی آفرینش آسمانها و زمین و هر که در این دو وجود دارد است، و ذات شکستناپذیری است که هیچکس بر او چیره نمیگردد برخلاف معبودهای مشرکان که ضعیف و خوار هستند و هیچچیز را نمیآفرینند.
التفاسير:
75
:
22
اَللّٰهُ یَصْطَفِیْ مِنَ الْمَلٰٓىِٕكَةِ رُسُلًا وَّمِنَ النَّاسِ ؕ— اِنَّ اللّٰهَ سَمِیْعٌ بَصِیْرٌ ۟ۚ
الله از میان فرشتگان رسولانی برمیگزیند، و از میان مردم نیز رسولانی برمیگزیند، یعنی برخی فرشتگان را بهسوی پیامبران میفرستد چنانکه جبریل علیه السلام را بهسوی رسولانی از بشر فرستاد، و رسولان بشر را بهسوی مردم میفرستد، همانا الله ذات شنوایی است که آنچه را مشرکان در مورد رسولانش میگویند میشنود، و نسبت به کسیکه او را برای رسالتش برمیگزیند بیناست.
التفاسير:
76
:
22
یَعْلَمُ مَا بَیْنَ اَیْدِیْهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ ؕ— وَاِلَی اللّٰهِ تُرْجَعُ الْاُمُوْرُ ۟
او سبحانه تمام امور مربوط به رسولان که از جنس فرشتگان باشند یا از جنس انسان، چه مربوط به قبل از آفرینش آنها باشد و چه مربوط به پس از مرگشان، میداند، و تمام امور در روز قیامت فقط بهسوی الله بازمیگردد، آنگاه که بندگانش را برمیانگیزد و آنها را در قبال اعمالیکه از پیش فرستادهاند جزا میدهد.
التفاسير:
77
:
22
یٰۤاَیُّهَا الَّذِیْنَ اٰمَنُوا ارْكَعُوْا وَاسْجُدُوْا وَاعْبُدُوْا رَبَّكُمْ وَافْعَلُوا الْخَیْرَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُوْنَ ۟
ای کسانی که به الله ایمان آورده اید و به آنچه برایتان تشریع کرده است، عمل کرده اید؛ رکوع و سجده ی نمازتان را تنها برای الله متعال انجام دهید و کارهای نیک مانند صدقه، صله ی رحم و... انجام دهید؛ امید است که به رستگاری مورد نظر برسید و از آنچه بیم دارید، نجات یابید.
التفاسير:
78
:
22
وَجَاهِدُوْا فِی اللّٰهِ حَقَّ جِهَادِهٖ ؕ— هُوَ اجْتَبٰىكُمْ وَمَا جَعَلَ عَلَیْكُمْ فِی الدِّیْنِ مِنْ حَرَجٍ ؕ— مِلَّةَ اَبِیْكُمْ اِبْرٰهِیْمَ ؕ— هُوَ سَمّٰىكُمُ الْمُسْلِمِیْنَ ۙ۬— مِنْ قَبْلُ وَفِیْ هٰذَا لِیَكُوْنَ الرَّسُوْلُ شَهِیْدًا عَلَیْكُمْ وَتَكُوْنُوْا شُهَدَآءَ عَلَی النَّاسِ ۖۚ— فَاَقِیْمُوا الصَّلٰوةَ وَاٰتُوا الزَّكٰوةَ وَاعْتَصِمُوْا بِاللّٰهِ ؕ— هُوَ مَوْلٰىكُمْ ۚ— فَنِعْمَ الْمَوْلٰی وَنِعْمَ النَّصِیْرُ ۟۠
و در راه الله خالص برای وجه او جهاد کنید، اوست که شما را برگزید و دینتان را آسان و بدون محدودیت و سختگیری قرار داد، این آیین آسان همان آیین پدرتان ابراهیم علیه السلام است. و الله شما را در کتابهای پیشین و در قرآن مسلمان نامیده است، تا رسول صلی الله علیه وسلم بر شما گواه باشد که آنچه را به تبلیغ آن فرمان یافته بود به شما رساند، و تا برای اینکه شما گواهانی بر امتهای پیشین باشید که رسولانشان به آنها ابلاغ کردند. پس در قبال این امر با ادای نماز به کاملترین وجه شکر الله را به جای آورید، و زکات اموالتان را بپردازید، و بهسوی الله پناه آورید، و در کارهایتان بر او توکل کنید، زیرا او سبحانه برای مؤمنانی که او را به دوستی بگیرند بهترین دوست و کارساز است، و برای مؤمنانی که از او یاری بجویند بهترین یاور است، پس او را به دوستی بگیرید تا با شما دوستی کند، و از او یاری بجویید تا به شما یاری رساند.
التفاسير:
ഈ പേജിലെ ആയത്തുകളിൽ നിന്നുള്ള പാഠങ്ങൾ:
• أهمية ضرب الأمثال لتوضيح المعاني، وهي طريقة تربوية جليلة.
اهمیت بیان مَثَلها برای توضیح مفاهییم، و اینکه یک راه تربیتی ارزشمند است.
• عجز الأصنام عن خلق الأدنى دليل على عجزها عن خلق غيره.
ناتوانی معبودها از آفرینش کوچکترین مخلوق، بر ناتوانی آنها در آفرینش سایر مخلوقات دلالت دارد.
• الإشراك بالله سببه عدم تعظيم الله.
سبب شرکورزی به الله، عدم بزرگداشت او تعالی است.
• إثبات صفتي القوة والعزة لله، وأهمية أن يستحضر المؤمن معاني هذه الصفات.
اثبات دو صفت قدرت و عزت برای الله، و اهمیت اینکه مؤمن معانی این صفات را به یاد آوَرَد.
