വിശുദ്ധ ഖുർആൻ പരിഭാഷ - അൽ മുഖ്തസ്വർ ഫീ തഫ്സീറിൽ ഖുർആനിൽ കരീം (പേർഷ്യൻ വിവർത്തനം).
പേജ് നമ്പർ:
77
:
2
اَوَلَا یَعْلَمُوْنَ اَنَّ اللّٰهَ یَعْلَمُ مَا یُسِرُّوْنَ وَمَا یُعْلِنُوْنَ ۟
یهودیان این رفتار معیوب و رسوا کننده را ادامه میدهند و گویی غافلند از اینکه الله از اقوال و افعال پنهانی و آشکار آنها آگاه است و آن را بر بندگانش آشکار خواهد کرد و آنها را رسوا میسازد.
التفاسير:
78
:
2
وَمِنْهُمْ اُمِّیُّوْنَ لَا یَعْلَمُوْنَ الْكِتٰبَ اِلَّاۤ اَمَانِیَّ وَاِنْ هُمْ اِلَّا یَظُنُّوْنَ ۟
گروهی از یهودیان هستند که از تورات چیزی جز تلاوت آن نمیدانند و مدلول آن را درک نمیکنند و چیزی جز دروغهایی که از بزرگانشان گرفتهاند ندارند و گمان میکنند که این دروغها، همان توراتی است که الله آن را نازل فرموده است.
التفاسير:
79
:
2
فَوَیْلٌ لِّلَّذِیْنَ یَكْتُبُوْنَ الْكِتٰبَ بِاَیْدِیْهِمْ ۗ— ثُمَّ یَقُوْلُوْنَ هٰذَا مِنْ عِنْدِ اللّٰهِ لِیَشْتَرُوْا بِهٖ ثَمَنًا قَلِیْلًا ؕ— فَوَیْلٌ لَّهُمْ مِّمَّا كَتَبَتْ اَیْدِیْهِمْ وَوَیْلٌ لَّهُمْ مِّمَّا یَكْسِبُوْنَ ۟
پس نابودی و عذاب سختی در انتظار کسانی است که کتاب را با دستان خود مینویسند، سپس- به دروغ- میگویند: این از جانب الله است؛ تا حق و پیروی از هدایت را با بهای بیارزشی در دنیا مانند مال و ریاست تبدیل کنند، پس نابودی و عذاب شدیدی بر آنها است بهسبب آنچه دستهایشان نوشته و آنها را به دروغ به الله نسبت میدهند، و نابودی و عذاب شدیدی بر آنها است بهسبب مال و ریاستی که از این طریق به دست میآورند.
التفاسير:
80
:
2
وَقَالُوْا لَنْ تَمَسَّنَا النَّارُ اِلَّاۤ اَیَّامًا مَّعْدُوْدَةً ؕ— قُلْ اَتَّخَذْتُمْ عِنْدَ اللّٰهِ عَهْدًا فَلَنْ یُّخْلِفَ اللّٰهُ عَهْدَهٗۤ اَمْ تَقُوْلُوْنَ عَلَی اللّٰهِ مَا لَا تَعْلَمُوْنَ ۟
- به دروغ و از روی غرور- گفتند: آتش جهنم به ما نخواهد رسید و وارد آن نمیشویم مگر روزهای اندکی؛ - ای پیامبر- به آنها بگو: آیا بر این امر، وعدۀ محکمی از الله گرفتهاید؟ که اگر چنین پیمانی گرفته باشید، الله پیمانش را نقض نمیکند، یا اینکه- به دروغ و ناحق- آنچه را که نمیدانید به الله نسبت میدهید؟
التفاسير:
81
:
2
بَلٰی مَنْ كَسَبَ سَیِّئَةً وَّاَحَاطَتْ بِهٖ خَطِیْٓـَٔتُهٗ فَاُولٰٓىِٕكَ اَصْحٰبُ النَّارِ ۚ— هُمْ فِیْهَا خٰلِدُوْنَ ۟
امر اینگونه که آنها میپندارند نیست؛ زیرا الله هرکس را که مرتکب گناه کفر شود و گناهانش از هر طرف او را احاطه کنند، عذاب میدهد و آنها را با دخول در آتش و جاودانه بودن در آن، بهگونهای که برای همیشه در آن خواهند ماند، مجازات میکند.
التفاسير:
82
:
2
وَالَّذِیْنَ اٰمَنُوْا وَعَمِلُوا الصّٰلِحٰتِ اُولٰٓىِٕكَ اَصْحٰبُ الْجَنَّةِ ۚ— هُمْ فِیْهَا خٰلِدُوْنَ ۟۠
کسانیکه به الله و رسولش صلی الله علیه وسلم ایمان آورده و اعمال صالح انجام دادهاند، ثواب شان نزد الله، ورود به بهشت و جاودانگی در آن است، و برای همیشه در آن ماندگار خواهند ماند.
التفاسير:
83
:
2
وَاِذْ اَخَذْنَا مِیْثَاقَ بَنِیْۤ اِسْرَآءِیْلَ لَا تَعْبُدُوْنَ اِلَّا اللّٰهَ ۫— وَبِالْوَالِدَیْنِ اِحْسَانًا وَّذِی الْقُرْبٰی وَالْیَتٰمٰی وَالْمَسٰكِیْنِ وَقُوْلُوْا لِلنَّاسِ حُسْنًا وَّاَقِیْمُوا الصَّلٰوةَ وَاٰتُوا الزَّكٰوةَ ؕ— ثُمَّ تَوَلَّیْتُمْ اِلَّا قَلِیْلًا مِّنْكُمْ وَاَنْتُمْ مُّعْرِضُوْنَ ۟
-ای بنی اسرائیل- همچنین به یاد آورید پیمان محکمی را که از شما گرفتیم، مبنی بر این که الله را یگانه بدانید و چیز دیگری را همراه او نپرستید، و به پدر و مادر و خویشان و یتیمان و نیازمندان نیکی کنید، و به نیکویی با مردم سخن گفته و آن ها را بدون تندی وخشونت، امر به معروف و نهی از منکر نمایید، و نماز کامل را به نحوی که بدان امر شده اید، ادا کنید، و زکات را براى تزكيه ى نفستان به مستحقانش پرداخت کنید، سپس بعد از این پیمانی که از شما گرفته شد، به آن پشت کردید؛ مگر کسانی از شما که الله آنان را (از ارتكاب گناهان) پاک نگه داشته بود، پس به عهد و پیمانشان به الله پایبند ماندند.
التفاسير:
ഈ പേജിലെ ആയത്തുകളിൽ നിന്നുള്ള പാഠങ്ങൾ:
• بعض أهل الكتاب يدّعي العلم بما أنزل الله، والحقيقة أن لا علم له بما أنزل الله، وإنما هو الوهم والجهل.
برخی از اهل کتاب مدعی هستند که به آنچه الله نازل فرموده است علم دارند، اما در حقیقت، هیچ علمی به آن ندارند و این ادعا، فقط توَهّم و نادانی است.
• من أعظم الناس إثمًا من يكذب على الله تعالى ورسله ؛ فينسب إليهم ما لم يكن منهم.
بزرگترین گناهکاران، کسانی هستند که بر الله متعال و رسولش صلی الله علیه وسلم دروغ میبندند؛ یعنی آنچه را از جانب الله و رسولش صلی الله علیه وسلم نیست به آن دو نسبت میدهند.
• مع عظم المواثيق التي أخذها الله تعالى على اليهود وشدة التأكيد عليها، لم يزدهم ذلك إلا إعراضًا عنها ورفضًا لها.
با وجود پیمانهای بزرگی که الله متعال با تأکید زیاد از یهودیان گرفت، جز بر رویگردانی و رهاکردن این پیمانها توسط آنها نیفزود.
