വിശുദ്ധ ഖുർആൻ പരിഭാഷ - അൽ മുഖ്തസ്വർ ഫീ തഫ്സീറിൽ ഖുർആനിൽ കരീം (പേർഷ്യൻ വിവർത്തനം).
11
:
10
وَلَوْ یُعَجِّلُ اللّٰهُ لِلنَّاسِ الشَّرَّ اسْتِعْجَالَهُمْ بِالْخَیْرِ لَقُضِیَ اِلَیْهِمْ اَجَلُهُمْ ؕ— فَنَذَرُ الَّذِیْنَ لَا یَرْجُوْنَ لِقَآءَنَا فِیْ طُغْیَانِهِمْ یَعْمَهُوْنَ ۟
و اگر الله سبحانه به همان شتاب که دعای خیر مردم را برایشان اجابت میکند، در استجابت دعای بد شان هنگام خشم علیه خودشان و فرزندانشان و اموالشان، شتاب نماید، بهطور قطع هلاک میشدند، اما الله به آنها مهلت میدهد، پس کسانی را که انتظار دیدار با او تعالی را نمیکشند- چون از هیچ کیفری نمیترسند و به هیچ پاداشی امید ندارند- رها میکند تا در مورد روز حساب متردد و سرگشته و دو دل بمانند.
التفاسير:
ഈ പേജിലെ ആയത്തുകളിൽ നിന്നുള്ള പാഠങ്ങൾ:
• لطف الله عز وجل بعباده في عدم إجابة دعائهم على أنفسهم وأولادهم بالشر.
لطف الله به بندگانش در عدم اجابت دعای بدِ آنها علیه خودشان و فرزندانشان.
• بيان حال الإنسان بالدعاء في الضراء والإعراض عند الرخاء والتحذير من الاتصاف بذلك.
بیان حال انسان که در سختی دعا و هنگام آسایش رویگردانی میکند؛ و ترساندن از کسب این صفت.
• هلاك الأمم السابقة كان سببه ارتكابهم المعاصي والظلم.
سبب نابودی امتهای پیشین، ارتکاب گناهان و ستم توسط آنها بوده است.
