വിശുദ്ധ ഖുർആൻ പരിഭാഷ - പഷ്തൂ പരിഭാഷ - സർഫ്രാസ്
പേജ് നമ്പർ:
111
:
16
یَوْمَ تَاْتِیْ كُلُّ نَفْسٍ تُجَادِلُ عَنْ نَّفْسِهَا وَتُوَفّٰی كُلُّ نَفْسٍ مَّا عَمِلَتْ وَهُمْ لَا یُظْلَمُوْنَ ۟
الله په هغه ورځ ښه بښونکی خورا مهربان دی چې هر نفس به د خپل ځان په غم کې وي او هر چا ته به خپل کړه ور کړای او پر هیچا به تیر ونه شي.
التفاسير:
112
:
16
وَضَرَبَ اللّٰهُ مَثَلًا قَرْیَةً كَانَتْ اٰمِنَةً مُّطْمَىِٕنَّةً یَّاْتِیْهَا رِزْقُهَا رَغَدًا مِّنْ كُلِّ مَكَانٍ فَكَفَرَتْ بِاَنْعُمِ اللّٰهِ فَاَذَاقَهَا اللّٰهُ لِبَاسَ الْجُوْعِ وَالْخَوْفِ بِمَا كَانُوْا یَصْنَعُوْنَ ۟
الله پاک د یوه کلي[۱۹] مثال وړاندې کوي چې : خورا ډاډمن او هوسا وو. له هر لورې ورته د خوراکونو کاروانونه را روان وو. خو دالله د نعمتونو ناشکري يي وکړه، الله هم د خپلو کړو وړو خوند ور وڅاکه، او د لوږې او ډار په لباس کې يي ونغښتل.
[۱۹] ځیني مفسرین وايي دا یو مثال دی خاص کلې نه دی او ځينې وايي د مکې کلی دی چې له رسول الله صلی الله علیه وسلم سره يې دښمني کوله او ځيني وايي چې د حضرت عثمان رضي الله عنه د شهادت په دوران کې د مدیني کلی دی( ابن جریر الطبری).
التفاسير:
113
:
16
وَلَقَدْ جَآءَهُمْ رَسُوْلٌ مِّنْهُمْ فَكَذَّبُوْهُ فَاَخَذَهُمُ الْعَذَابُ وَهُمْ ظٰلِمُوْنَ ۟
او د همغوی یو سړی ورته د استازي په توګه راغی خو هغوی درواغجن وګاڼه، هغه وو چې عذاب ونیول ځکه چې هغوی ظالمان وو.
التفاسير:
114
:
16
فَكُلُوْا مِمَّا رَزَقَكُمُ اللّٰهُ حَلٰلًا طَیِّبًا ۪— وَّاشْكُرُوْا نِعْمَتَ اللّٰهِ اِنْ كُنْتُمْ اِیَّاهُ تَعْبُدُوْنَ ۟
نو ای خلکو! هغه حلال او پاک څیزونه وخورئ چې الله در روزي کړې او دالله د لورینې شکر وکړئ که په رښتیني توګه د هغه عبادت کوونکي یاست.
التفاسير:
115
:
16
اِنَّمَا حَرَّمَ عَلَیْكُمُ الْمَیْتَةَ وَالدَّمَ وَلَحْمَ الْخِنْزِیْرِ وَمَاۤ اُهِلَّ لِغَیْرِ اللّٰهِ بِهٖ ۚ— فَمَنِ اضْطُرَّ غَیْرَ بَاغٍ وَّلَا عَادٍ فَاِنَّ اللّٰهَ غَفُوْرٌ رَّحِیْمٌ ۟
الله پر تاسې یوازی مرداره، بهیدونکې وینه، د خنزیر غوښه او هغه څاروي حرام کړي دي چې د حلالولو په وخت کې پرې پرته له الله د بل چا نوم وویل شي. او هغه څوک چې ددې څیزونو خوراک ته اړ شو نو چې د الله له قانون نه يي سرغړونې ته بډې نه وي وهلي او د اړتیا له اندازې نه ډیر ونه خوري ( نو هیڅ باک يې نشته) ځکه چې الله پاک ډيربښونکی خورا مهربان دی.
التفاسير:
116
:
16
وَلَا تَقُوْلُوْا لِمَا تَصِفُ اَلْسِنَتُكُمُ الْكَذِبَ هٰذَا حَلٰلٌ وَّهٰذَا حَرَامٌ لِّتَفْتَرُوْا عَلَی اللّٰهِ الْكَذِبَ ؕ— اِنَّ الَّذِیْنَ یَفْتَرُوْنَ عَلَی اللّٰهِ الْكَذِبَ لَا یُفْلِحُوْنَ ۟ؕ
او له ځانه مه وايي چې دا حلال او دا حرام دي تر څو په دې توګه پر الله درواغ تړئ. ځکه هغه څوک چې په الله درواغ وتړي خلاصیدی نشي.
التفاسير:
117
:
16
مَتَاعٌ قَلِیْلٌ ۪— وَّلَهُمْ عَذَابٌ اَلِیْمٌ ۟
دا ډیره لږ ګټه ده. او د دوی لپاره دردناک عذاب دی.
التفاسير:
118
:
16
وَعَلَی الَّذِیْنَ هَادُوْا حَرَّمْنَا مَا قَصَصْنَا عَلَیْكَ مِنْ قَبْلُ ۚ— وَمَا ظَلَمْنٰهُمْ وَلٰكِنْ كَانُوْۤا اَنْفُسَهُمْ یَظْلِمُوْنَ ۟
او هغه څه مو چې په یهودیانو حرام کړي د هغوی بیان وړاندې [۲۰] مونږ تاته کړی دی. مونږ پر هغوی تیری نه دی کړی بلکې هغوی به خپله پر خپلو ځانونو ظلم کاوه.
[۲۰] د سورت الانعام ۱۴۶ ایت.
التفاسير:
