വിശുദ്ധ ഖുർആൻ പരിഭാഷ - الترجمة البشتوية - مركز رواد الترجمة
صافات
1
:
37
وَالصّٰٓفّٰتِ صَفًّا ۟ۙ
قسم دى په هغه پرېښتو چې صفونه جوړوي، صفونه.
التفاسير:
2
:
37
فَالزّٰجِرٰتِ زَجْرًا ۟ۙ
بيا په سختۍ سره شړونكو (ملايكو) قسم.
التفاسير:
3
:
37
فَالتّٰلِیٰتِ ذِكْرًا ۟ۙ
بیا په ذکر (قرآن) لوستونکو (پرېښتو) قسم.
التفاسير:
4
:
37
اِنَّ اِلٰهَكُمْ لَوَاحِدٌ ۟ؕ
چې بېشكه ستاسو معبود يو دى.
التفاسير:
5
:
37
رَبُّ السَّمٰوٰتِ وَالْاَرْضِ وَمَا بَیْنَهُمَا وَرَبُّ الْمَشَارِقِ ۟ؕ
د اسمانو، ځمكې او د هغو تر منځه شيانو رب او د ختيځونو رب.
التفاسير:
6
:
37
اِنَّا زَیَّنَّا السَّمَآءَ الدُّنْیَا بِزِیْنَةِ ١لْكَوَاكِبِ ۟ۙ
يقيناً موږ د دنيا اسمان ښكلى كړى د ستورو په ښايست.
التفاسير:
7
:
37
وَحِفْظًا مِّنْ كُلِّ شَیْطٰنٍ مَّارِدٍ ۟ۚ
او له هر سرکښ شيطانه مو په ساتنه خوندي كړى دى.
التفاسير:
8
:
37
لَا یَسَّمَّعُوْنَ اِلَی الْمَلَاِ الْاَعْلٰی وَیُقْذَفُوْنَ مِنْ كُلِّ جَانِبٍ ۟
پاسني مخلوق ته غوږ نه شي اېښودلاى او له هرې خوا ويشتل كيږي.
التفاسير:
9
:
37
دُحُوْرًا وَّلَهُمْ عَذَابٌ وَّاصِبٌ ۟ۙ
رټلی کیدی شي په رټني سره او دوی لره عذاب پيوست کېدونکی دی.
التفاسير:
10
:
37
اِلَّا مَنْ خَطِفَ الْخَطْفَةَ فَاَتْبَعَهٗ شِهَابٌ ثَاقِبٌ ۟
پرته له دې چې كه څوك تښتوونكى كومه خبره وتښتوي نو يوه سوځونكې لمبه ورپسې شي.
التفاسير:
11
:
37
فَاسْتَفْتِهِمْ اَهُمْ اَشَدُّ خَلْقًا اَمْ مَّنْ خَلَقْنَا ؕ— اِنَّا خَلَقْنٰهُمْ مِّنْ طِیْنٍ لَّازِبٍ ۟
نو ويې پوښته چې اّيا د دوى پيدا كېدل به ګران وي كه هغه (نور مخلوق) چې موږ پيدا كړي؟ موږ خو هغوى له سرېښناكې خټې پيدا كړي.
التفاسير:
12
:
37
بَلْ عَجِبْتَ وَیَسْخَرُوْنَ ۪۟
بلكې ته تعجب كوې او دوى ملنډې وهي.
التفاسير:
13
:
37
وَاِذَا ذُكِّرُوْا لَا یَذْكُرُوْنَ ۪۟
او كله چې نصيحت ورته وشي نه يې مني.
التفاسير:
14
:
37
وَاِذَا رَاَوْا اٰیَةً یَّسْتَسْخِرُوْنَ ۪۟
او كله چې كومه نښانه وويني ملنډې وهي.
التفاسير:
15
:
37
وَقَالُوْۤا اِنْ هٰذَاۤ اِلَّا سِحْرٌ مُّبِیْنٌ ۟ۚۖ
او دوى وويل: دا خو له ښكاره كوډو پرته بل څه نه دي.
التفاسير:
16
:
37
ءَاِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَّعِظَامًا ءَاِنَّا لَمَبْعُوْثُوْنَ ۟ۙ
اّيا كله چې موږ ومرو، خاورې او هډوكې شو نو بيا به ژوندي راپاڅول كيږو؟
التفاسير:
17
:
37
اَوَاٰبَآؤُنَا الْاَوَّلُوْنَ ۟ؕ
او اّيا پلرونه زموږ لومړني؟
التفاسير:
18
:
37
قُلْ نَعَمْ وَاَنْتُمْ دَاخِرُوْنَ ۟ۚ
ورته ووايه هو او تاسي به ذلیله هم ياست.
التفاسير:
19
:
37
فَاِنَّمَا هِیَ زَجْرَةٌ وَّاحِدَةٌ فَاِذَا هُمْ یَنْظُرُوْنَ ۟
یقینا (قيامت) يوه چيغه [پوکی دی شپیلۍ کې] بيا به دوى ګوري (چې څه ورسره كيږي).
التفاسير:
20
:
37
وَقَالُوْا یٰوَیْلَنَا هٰذَا یَوْمُ الدِّیْنِ ۟
او وايي به هاى زموږ تباهۍ دا خو د جزا ورځ ده.
التفاسير:
21
:
37
هٰذَا یَوْمُ الْفَصْلِ الَّذِیْ كُنْتُمْ بِهٖ تُكَذِّبُوْنَ ۟۠
(ورته وبه ويل شي) دا هماغه د فيصلې ورځ ده چې تاسي به دروغ ګڼله.
التفاسير:
22
:
37
اُحْشُرُوا الَّذِیْنَ ظَلَمُوْا وَاَزْوَاجَهُمْ وَمَا كَانُوْا یَعْبُدُوْنَ ۟ۙ
راغونډ كړئ هغه کسان چې ظلم یې كړى او ملګري يې او (ټول) هغه چې دوى به یې عبادت کولو.
التفاسير:
23
:
37
مِنْ دُوْنِ اللّٰهِ فَاهْدُوْهُمْ اِلٰی صِرَاطِ الْجَحِیْمِ ۟
له الله نه پرته، بيا يې د جهنم لارې ته ور سم كړئ.
التفاسير:
24
:
37
وَقِفُوْهُمْ اِنَّهُمْ مَّسْـُٔوْلُوْنَ ۟ۙ
او ويې دروئ، یقینا له دوی پوښتنه کېدونکې ده.
التفاسير:
