വിശുദ്ധ ഖുർആൻ പരിഭാഷ - അൽ മുഖ്തസ്വർ ഫീ തഫ്സീറിൽ ഖുർആനിൽ കരീം (പഷ്തു വിവർത്തനം).
പേജ് നമ്പർ:
78
:
40
وَلَقَدْ اَرْسَلْنَا رُسُلًا مِّنْ قَبْلِكَ مِنْهُمْ مَّنْ قَصَصْنَا عَلَیْكَ وَمِنْهُمْ مَّنْ لَّمْ نَقْصُصْ عَلَیْكَ ؕ— وَمَا كَانَ لِرَسُوْلٍ اَنْ یَّاْتِیَ بِاٰیَةٍ اِلَّا بِاِذْنِ اللّٰهِ ۚ— فَاِذَا جَآءَ اَمْرُ اللّٰهِ قُضِیَ بِالْحَقِّ وَخَسِرَ هُنَالِكَ الْمُبْطِلُوْنَ ۟۠
او پرته له شکه اې رسوله! له تا مخکې مو ډېر رسولان امتونو ته يې ولېږل؛ نو هغوی يې درواغجن وګڼل او آزار يې کړل، چې هغوی يې پر درواغ ګڼلو او آزار صبر وکړ، له دغو رسولانو مو د ځينو کیسې درته بيان کړې او د ځينو مو نه دي درته بيان کړې، او د هيڅ رسول لپاره صحيح نه ده چې قوم ته يې د خپل پالونکي له لوري کومه نښانه راوړي مګر د هغه پاک ذات په خوښه، نو د کافرانو پر خپلو رسولانو د نښانو طرحه وړاندې کول ظلم دی، کله چې په فتحه يا د رسولانو او قومونو ترمنځ د پرېکړې امر راشي، د هغوی ترمنځ يې په عدالت پرېکړه کړې ده، کافران يې تباه کړي او رسولان يې ژغورلي دي، او په دغه حالت کې چې هلته د بنده ګانو ترمنځ پرېکړه کيږي د باطل والا ځانونه تاواني کړي د خپل کفر له امله د هغو د تباهۍ کندو ته په اچولو سره.
التفاسير:
79
:
40
اَللّٰهُ الَّذِیْ جَعَلَ لَكُمُ الْاَنْعَامَ لِتَرْكَبُوْا مِنْهَا وَمِنْهَا تَاْكُلُوْنَ ۟ؗ
الله هغه ذات دی چې ستاسو لپاره يې اوښان، غواوې او پسونه پيداکړي، تر څو په ځينو يې سپاره شئ او د ځينو يې غوښې وخورئ.
التفاسير:
80
:
40
وَلَكُمْ فِیْهَا مَنَافِعُ وَلِتَبْلُغُوْا عَلَیْهَا حَاجَةً فِیْ صُدُوْرِكُمْ وَعَلَیْهَا وَعَلَی الْفُلْكِ تُحْمَلُوْنَ ۟ؕ
ستاسو لپاره په دغو مخلوقاتو کې يوشمېر ګټې دي چې په هره زمانه کې نوې کيږي، او ستاسو لپاره د هغو په ترڅ کې هغه څه لاسته راځي چې تاسو يې په خپلو زړونو کې له اړتياوو هيله لرئ او تر ټولو څرګند يې په وچه او درياب کې لېږد رالېږد دی.
التفاسير:
81
:
40
وَیُرِیْكُمْ اٰیٰتِهٖ ۖۗ— فَاَیَّ اٰیٰتِ اللّٰهِ تُنْكِرُوْنَ ۟
او هغه پاک ذات تاسو ته پر خپل قدرت او يووالي دلالت کوونکې نښانې درښيي، نو کومې نښانې دي چې تاسو يې نه منئ وروسته تردې چې ستاسو په وړاندې ثابتې شوې چې هغه د الله نښانې دي.
التفاسير:
82
:
40
اَفَلَمْ یَسِیْرُوْا فِی الْاَرْضِ فَیَنْظُرُوْا كَیْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الَّذِیْنَ مِنْ قَبْلِهِمْ ؕ— كَانُوْۤا اَكْثَرَ مِنْهُمْ وَاَشَدَّ قُوَّةً وَّاٰثَارًا فِی الْاَرْضِ فَمَاۤ اَغْنٰی عَنْهُمْ مَّا كَانُوْا یَكْسِبُوْنَ ۟
آيا دغه درواغ ګڼونکي په ځمکه کې نه دي ګرځېدلي چې فکر يې کړی وای، چې له هغوی مخکې د درواغ ګڼونکو امتونو پايله څنګه وه چې پند يې ترې اخېستی وای؟! دغه امتونه له هغوی څخه د مالونو له پلوه زيات او ځواک له پلوه پياوړي او په ځمکه کې د اغېزو له پلوه سخت وو، خو له هغوی يې ترلاسه کړي ځواک څه ونه ګرځول، کله چې هغوی ته د الله تباه کوونکی عذاب راغی.
التفاسير:
83
:
40
فَلَمَّا جَآءَتْهُمْ رُسُلُهُمْ بِالْبَیِّنٰتِ فَرِحُوْا بِمَا عِنْدَهُمْ مِّنَ الْعِلْمِ وَحَاقَ بِهِمْ مَّا كَانُوْا بِهٖ یَسْتَهْزِءُوْنَ ۟
نو کله چې هغوی ته يې رسولان له څرګندو دليلونو سره راغلل، هغوی درواغجن وګڼل، او له هغوی سره په شته پوهه په ټينګار خوښ وو، کومه پوهه چې له هغه څه سره په ټکر کې وه چې رسولان ورسره راغلي وو، او پر هغوی هغه عذاب را نازل شو چې ملنډې يې پرې وهلې چې رسولانو يې ترې وېرول.
التفاسير:
84
:
40
فَلَمَّا رَاَوْا بَاْسَنَا قَالُوْۤا اٰمَنَّا بِاللّٰهِ وَحْدَهٗ وَكَفَرْنَا بِمَا كُنَّا بِهٖ مُشْرِكِیْنَ ۟
کله يې چې زموږ عذاب وليدلو د اقرار کوونکو په توګه يې هغه مهال وويل چې اقرار يې ګټه نه ور رسوله: يوازې پر الله مو ايمان راوړی او له هغه پرته پر شريکانو او بوتانو مو کفر کړی دی.
التفاسير:
85
:
40
فَلَمْ یَكُ یَنْفَعُهُمْ اِیْمَانُهُمْ لَمَّا رَاَوْا بَاْسَنَا ؕ— سُنَّتَ اللّٰهِ الَّتِیْ قَدْ خَلَتْ فِیْ عِبَادِهٖ ۚ— وَخَسِرَ هُنَالِكَ الْكٰفِرُوْنَ ۟۠
کله يې چې زموږ عذاب وليدلو چې پرې نازليږي نو ايمان راوړل يې هغوی لره ګټور نه و، د الله هغه کړنلاره چې د بندګانو په اړه تېره شوې ده هغه دا ده چې د هغوی ايمان راوړل هغه مهال ګټه نه رسوي چې عذاب وويني، کافرانو پر الله د کفر او د عذاب له ليدلو مخکې د توبې نه اېستلو له امله ځانونه د تباهۍ کندو ته په ورننه اېستلو سره زيانمن کړل.
التفاسير:
ഈ പേജിലെ ആയത്തുകളിൽ നിന്നുള്ള പാഠങ്ങൾ:
• لله رسل غير الذين ذكرهم الله في القرآن الكريم نؤمن بهم إجمالًا.
الله لره له هغو پرته نور رسولان هم شته چې په قرآن کريم کې الله ياد کړي دي موږ پر هغوی اجمالي ايمان لرو.
• من نعم الله تبيينه الآيات الدالة على توحيده.
د الله له نعمتونو ځينې هغه دي چې د هغه پر يووالي دلالت کوونکي آيتونه يې بيانوي.
• خطر الفرح بالباطل وسوء عاقبته على صاحبه.
پر باطل د خوشالۍ خطر او د څښتن ناوړه پايله يې.
• بطلان الإيمان عند معاينة العذاب المهلك.
د تباه کوونکي عذاب د ليدلو پر مهال د ايمان راوړلو بطلان.
