വിശുദ്ധ ഖുർആൻ പരിഭാഷ - തഫ്സീറുൽ മുഖ്തസർ കിർഗിസ് പരിഭാഷ
പേജ് നമ്പർ:
105
:
23
أَلَمۡ تَكُنۡ ءَايَٰتِي تُتۡلَىٰ عَلَيۡكُمۡ فَكُنتُم بِهَا تُكَذِّبُونَ
Аларга айптоо менен мындай деп айтылат: «Силерге дүйнө жашоосунда Куран аяттары окулбады беле, а силер болсо аны жалганга чыгаргансыңар?!».
التفاسير:
106
:
23
قَالُواْ رَبَّنَا غَلَبَتۡ عَلَيۡنَا شِقۡوَتُنَا وَكُنَّا قَوۡمٗا ضَآلِّينَ
Алар айтышат: «Оо, Раббибиз! Сенин абалкы илимиңде бизге жазылган бактысыздык үстөмдүк кылып, биз акыйкаттан адашкан коом болдук.
التفاسير:
107
:
23
رَبَّنَآ أَخۡرِجۡنَا مِنۡهَا فَإِنۡ عُدۡنَا فَإِنَّا ظَٰلِمُونَ
Оо, Раббибиз! Бизди тозоктон чыгара көр! Эгер биз кайра каапырлыкка жана адашууга кайта турган болсок, анда өзүбүзгө зулум кылгандардан болобуз. Мына ошондо бизге кечирим болбойт».
التفاسير:
108
:
23
قَالَ ٱخۡسَـُٔواْ فِيهَا وَلَا تُكَلِّمُونِ
Аллах айтат: «Тозокто кор болуп жашагыла жана Мага сүйлөбөгүлө!».
التفاسير:
109
:
23
إِنَّهُۥ كَانَ فَرِيقٞ مِّنۡ عِبَادِي يَقُولُونَ رَبَّنَآ ءَامَنَّا فَٱغۡفِرۡ لَنَا وَٱرۡحَمۡنَا وَأَنتَ خَيۡرُ ٱلرَّٰحِمِينَ
Чындыгында Мага ыйман келтирген пенделеримдин бир тайпасы айтышат: «Оо, Раббибиз! Биз Сага ыйман келтирдик, биздин күнөөлөрүбүздү кечир жана бизге Өзүң ырайым кыл. Сен ырайымдуулардын эң жакшысысың».
التفاسير:
110
:
23
فَٱتَّخَذۡتُمُوهُمۡ سِخۡرِيًّا حَتَّىٰٓ أَنسَوۡكُمۡ ذِكۡرِي وَكُنتُم مِّنۡهُمۡ تَضۡحَكُونَ
Силер болсо Раббисине дуба кылган ал ыймандууларды маскаралап шылдыңдай берип, аларды шылдыңдоо менен алек болгонуңар акыры силерге Аллахты эстөөнү унуттуруп койду. Силер болбой эле алардын үстүнөн күлүп шылдыңдап маскаралай бердиңер.
التفاسير:
111
:
23
إِنِّي جَزَيۡتُهُمُ ٱلۡيَوۡمَ بِمَا صَبَرُوٓاْ أَنَّهُمۡ هُمُ ٱلۡفَآئِزُونَ
Кыямат күнү Мен ал ыймандууларды бейишке жеткирип сыйлык беремин. Анткени алар Аллахка моюн сунууга жана силерден көргөн зыяндарга сабыр кылышты.
التفاسير:
112
:
23
قَٰلَ كَمۡ لَبِثۡتُمۡ فِي ٱلۡأَرۡضِ عَدَدَ سِنِينَ
Ал айтты: «Жер бетинде канча жыл жашадыңар? Ал жакта канча убактыңарды текке кетирдиңер?».
التفاسير:
113
:
23
قَالُواْ لَبِثۡنَا يَوۡمًا أَوۡ بَعۡضَ يَوۡمٖ فَسۡـَٔلِ ٱلۡعَآدِّينَ
Алар: «Бир күн же күндүн бир бөлүгүнчө жашадык. Жакшысы күндөрдү жана айларды эсептегендерден сура»,– деп жооп беришет.
التفاسير:
114
:
23
قَٰلَ إِن لَّبِثۡتُمۡ إِلَّا قَلِيلٗاۖ لَّوۡ أَنَّكُمۡ كُنتُمۡ تَعۡلَمُونَ
Ал айтты: «Силер дүйнөдө аз гана убакыт болдуңар. Эгер силер канча болгонуңардын ченин билгениңерде, анда Аллахка моюн сунууга сабыр кылуу жеңил болмок.
التفاسير:
115
:
23
أَفَحَسِبۡتُمۡ أَنَّمَا خَلَقۡنَٰكُمۡ عَبَثٗا وَأَنَّكُمۡ إِلَيۡنَا لَا تُرۡجَعُونَ
Эй, адамдар! Биз силерди жаныбарлар сыяктуу сыйлык-жазасы жок максатсыз жаратып жана кыямат күнү сурак бериш үчүн Бизге кайтпайбыз деп ойлоп жатасыңарбы?!».
التفاسير:
116
:
23
فَتَعَٰلَى ٱللَّهُ ٱلۡمَلِكُ ٱلۡحَقُّۖ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ رَبُّ ٱلۡعَرۡشِ ٱلۡكَرِيمِ
Жараткандарын Өзү каалагандай башкарган Падыша Аллах аруу. Ал – Өзү акыйкат, убадасы акыйкат, сөзү акыйкат жана Андан башка сыйынууга татыктуу кудай жок. Ал – жаратылгандардын эң чоңу болгон улуу Арштын Ээси. Эгер ким жаратылгандардын эң чоңунун Раббиси болсо, анда Ал бүткүл жаратылгандардын Раббиси.
التفاسير:
117
:
23
وَمَن يَدۡعُ مَعَ ٱللَّهِ إِلَٰهًا ءَاخَرَ لَا بُرۡهَٰنَ لَهُۥ بِهِۦ فَإِنَّمَا حِسَابُهُۥ عِندَ رَبِّهِۦٓۚ إِنَّهُۥ لَا يُفۡلِحُ ٱلۡكَٰفِرُونَ
Кимде-ким Аллах менен катар сыйынууга татыктуу экенине эч кандай далили жок башка бир кудайга дуба кылса (бул Аллахтан башка бардык кудайчаларга тийиштүү), анда анын бул кылган күнөө ишинин жазасы Раббисинин алдында. Ал Өзү аны азап менен жазалайт. Чындыгында каапырлар көздөгөнүнө жетишпейт жана корккон нерселеринен да кутулушпайт.
التفاسير:
118
:
23
وَقُل رَّبِّ ٱغۡفِرۡ وَٱرۡحَمۡ وَأَنتَ خَيۡرُ ٱلرَّٰحِمِينَ
Оо, пайгамбар! Айткын: «Оо, Раббим! Күнөөлөрүмдү кечир жана мага Өзүң ырайым кыл! Сен – күнөөкөргө ырайым кылып, тообосун кабыл кылгандардын эң жакшысысың».
التفاسير:
ഈ പേജിലെ ആയത്തുകളിൽ നിന്നുള്ള പാഠങ്ങൾ:
• الكافر حقير مهان عند الله.
Каапыр адам – Аллахтын алдында кор жана төмөн адам.
• الاستهزاء بالصالحين ذنب عظيم يستحق صاحبه العذاب.
Жакшы адамдарды шылдыңдоо чоң күнөө. Ал адам азапка татыктуу болот.
• تضييع العمر لازم من لوازم الكفر.
Өмүрдү пайдасыз өткөрүү каапырлыкты коштогон нерселерден.
• الثناء على الله مظهر من مظاهر الأدب في الدعاء.
Аллахка мактоолорду айтуу – дуба кылуунун адептеринен.
• لما افتتح الله سبحانه السورة بذكر صفات فلاح المؤمنين ناسب أن تختم السورة بذكر خسارة الكافرين وعدم فلاحهم.
Аллах таала бул сүрөөнү ыймандуулардын ийлигикке жетүүсү менен баштады. Ошого ылайык сүрөөнүн акырында каапырлардын кыйроого учуроосун жана ийгиликке жетпестигин айтты.
