വിശുദ്ധ ഖുർആൻ പരിഭാഷ - ഗ്രീക്ക് വിവർത്തനം - മർക്കസ് റുവാദ് അൽ-തർജമാ
പേജ് നമ്പർ:
32
:
42
وَمِنۡ ءَايَٰتِهِ ٱلۡجَوَارِ فِي ٱلۡبَحۡرِ كَٱلۡأَعۡلَٰمِ
Μεταξύ των Σημαδιών Του είναι τα πλοία, που πλέουν στη θάλασσα σαν να ήταν (μεγάλα) βουνά, [και ο Αλλάχ έκανε το νερό να τα κουβαλήσει και τον άνεμο να τα σπρώξει].
التفاسير:
33
:
42
إِن يَشَأۡ يُسۡكِنِ ٱلرِّيحَ فَيَظۡلَلۡنَ رَوَاكِدَ عَلَىٰ ظَهۡرِهِۦٓۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَٰتٖ لِّكُلِّ صَبَّارٖ شَكُورٍ
Αν θέλει (ο Αλλάχ), θα κάνει τον άνεμο ακίνητο, και έτσι θα έμεναν (τα πλοία) ακίνητα στην επιφάνεια της (θάλασσας). Πράγματι, υπάρχουν σ' αυτό Σημάδια για κάθε υπομονετικό και ευγνώμονα.
التفاسير:
34
:
42
أَوۡ يُوبِقۡهُنَّ بِمَا كَسَبُواْ وَيَعۡفُ عَن كَثِيرٖ
Ή (αν θέλει), θα τα καταστρέψει (τα πλοία, στέλνοντας σ' αυτά θυελλώδεις ανέμους) για όσα διέπραξαν (οι άνθρωποι από αμαρτίες), αλλά συγχωρεί πολλά.
التفاسير:
35
:
42
وَيَعۡلَمَ ٱلَّذِينَ يُجَٰدِلُونَ فِيٓ ءَايَٰتِنَا مَا لَهُم مِّن مَّحِيصٖ
Και τότε (αν θα καταστρέψει τα πλοία) θα μάθουν όσοι αμφισβητούν (και διαψεύδουν) τα Σημάδια Μας, ότι δε θα έχουν καμία διαφυγή (από την τιμωρία Μας).
التفاسير:
36
:
42
فَمَآ أُوتِيتُم مِّن شَيۡءٖ فَمَتَٰعُ ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَاۚ وَمَا عِندَ ٱللَّهِ خَيۡرٞ وَأَبۡقَىٰ لِلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَلَىٰ رَبِّهِمۡ يَتَوَكَّلُونَ
Ό,τι σας δόθηκε (ω, άνθρωποι, από πλούτη, κύρος, παιδιά κλπ.), δεν είναι παρά μία (φευγαλέα) απόλαυση της εγκόσμιας ζωής, αλλά ό,τι έχει ο Αλλάχ (από ανταμοιβή) είναι καλύτερο και διαρκεί για πάντα, γι' αυτούς που πιστεύουν και εμπιστεύονται τον Κύριό τους.
التفاسير:
37
:
42
وَٱلَّذِينَ يَجۡتَنِبُونَ كَبَٰٓئِرَ ٱلۡإِثۡمِ وَٱلۡفَوَٰحِشَ وَإِذَا مَا غَضِبُواْ هُمۡ يَغۡفِرُونَ
Οι οποίοι (πιστοί) αποφεύγουν τις μεγάλες αμαρτίες και τις επαίσχυντες πράξεις, και όταν θυμώνουν (από κάποιον που τους έβλαψε), συγχωρούν (και δεν τον τιμωρούν).
التفاسير:
38
:
42
وَٱلَّذِينَ ٱسۡتَجَابُواْ لِرَبِّهِمۡ وَأَقَامُواْ ٱلصَّلَوٰةَ وَأَمۡرُهُمۡ شُورَىٰ بَيۡنَهُمۡ وَمِمَّا رَزَقۡنَٰهُمۡ يُنفِقُونَ
Και οι οποίοι ανταποκρίνονται στον Κύριό τους (τελώντας τις εντολές Του), τελούν την προσευχή, αποφασίζουν για τις υποθέσεις τους με αμοιβαία διαβούλευση, και από ό,τι τους παρέχουμε, ξοδεύουν (σε ελεημοσύνες και στο δρόμο του Αλλάχ).
التفاسير:
39
:
42
وَٱلَّذِينَ إِذَآ أَصَابَهُمُ ٱلۡبَغۡيُ هُمۡ يَنتَصِرُونَ
Και οι οποίοι όταν τους πλήξει η αδικία (από κάποιον που δεν αξίζει να τον συγχωρέσουν), τότε επιδιώκουν τη δικαιοσύνη (ώστε να μην ξαναδιαπράξει την αδικία του, χωρίς όμως να τον αδικήσουν).
التفاسير:
40
:
42
وَجَزَٰٓؤُاْ سَيِّئَةٖ سَيِّئَةٞ مِّثۡلُهَاۖ فَمَنۡ عَفَا وَأَصۡلَحَ فَأَجۡرُهُۥ عَلَى ٱللَّهِۚ إِنَّهُۥ لَا يُحِبُّ ٱلظَّٰلِمِينَ
(Και όποιος επιδιώκει τη δικαιοσύνη για την αδικία που έλαβε, τότε) η ανταπόδοση του κακού είναι η ισοδύναμη τιμωρία (χωρίς αδικία ή υπερβολή), αλλά όποιος συγχωρεί και διορθώνει (τη σχέση του μ' αυτόν που τον αδίκησε), η ανταμοιβή του θα είναι από τον Αλλάχ. Πράγματι, (ο Αλλάχ) δεν αγαπάει τους άδικους.
التفاسير:
41
:
42
وَلَمَنِ ٱنتَصَرَ بَعۡدَ ظُلۡمِهِۦ فَأُوْلَٰٓئِكَ مَا عَلَيۡهِم مِّن سَبِيلٍ
Όποιος όμως επιδιώκει τη δικαιοσύνη, αφού έλαβε αδικία, σε αυτούς δεν υπάρχει φταίξιμο.
التفاسير:
42
:
42
إِنَّمَا ٱلسَّبِيلُ عَلَى ٱلَّذِينَ يَظۡلِمُونَ ٱلنَّاسَ وَيَبۡغُونَ فِي ٱلۡأَرۡضِ بِغَيۡرِ ٱلۡحَقِّۚ أُوْلَٰٓئِكَ لَهُمۡ عَذَابٌ أَلِيمٞ
Το φταίξιμο (και η τιμωρία) είναι μόνο σ' αυτούς που αδικούν τους ανθρώπους και αδικούν στη γη, εκείνοι θα έχουν ένα επώδυνο μαρτύριο.
التفاسير:
43
:
42
وَلَمَن صَبَرَ وَغَفَرَ إِنَّ ذَٰلِكَ لَمِنۡ عَزۡمِ ٱلۡأُمُورِ
Όποιος όμως δείχνει υπομονή (στην αδικία και το κακό που έλαβε από κάποιον άλλον) και συγχωρεί (απωθώντας το κακό με καλοσύνη και συγχώρεση), πράγματι, αυτή είναι από τις αξιέπαινες πράξεις (που τις έχει διατάξει ο Αλλάχ και κατέχουν μεγάλες ανταμοιβές).
التفاسير:
44
:
42
وَمَن يُضۡلِلِ ٱللَّهُ فَمَا لَهُۥ مِن وَلِيّٖ مِّنۢ بَعۡدِهِۦۗ وَتَرَى ٱلظَّٰلِمِينَ لَمَّا رَأَوُاْ ٱلۡعَذَابَ يَقُولُونَ هَلۡ إِلَىٰ مَرَدّٖ مِّن سَبِيلٖ
Όποιον τον κάνει ο Αλλάχ να παραστρατήσει, δε θα έχει κανέναν κηδεμόνα μετά απ' αυτό. Θα δεις (ω, Προφήτη, την Ημέρα της Κρίσεως) τους άδικους όταν δουν το μαρτύριο, να λένε: «Υπάρχει τρόπος να επιστρέψουμε (στην εγκόσμια ζωή ώστε να στραφούμε με μεταμέλεια προς τον Αλλάχ και να πράξουμε ενάρετες πράξεις);»
التفاسير:
