വിശുദ്ധ ഖുർആൻ പരിഭാഷ - ജോർജിയൻ വിവർത്തനം - പണിപ്പുരയിൽ
179
:
7
وَلَقَدۡ ذَرَأۡنَا لِجَهَنَّمَ كَثِيرٗا مِّنَ ٱلۡجِنِّ وَٱلۡإِنسِۖ لَهُمۡ قُلُوبٞ لَّا يَفۡقَهُونَ بِهَا وَلَهُمۡ أَعۡيُنٞ لَّا يُبۡصِرُونَ بِهَا وَلَهُمۡ ءَاذَانٞ لَّا يَسۡمَعُونَ بِهَآۚ أُوْلَٰٓئِكَ كَٱلۡأَنۡعَٰمِ بَلۡ هُمۡ أَضَلُّۚ أُوْلَٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡغَٰفِلُونَ
და ვფიცავ, რომ ჩვენ ჯოჯოხეთისთვის გავაჩინეთ ბევრი ჯინთა და ადამიანთაგან,[1] მათ აქვთ გულები მაგრამ არ შეიგნებენ მისით; მათ აქვთ თვალები მაგრამ არ დაინახავენ მისით; მათ აქვთ ყურები მაგრამ არ შეისმენენ მისით, ეგენი ცხოველებივით არიან, უფრო მეტად გზასაცდენილნიც კი, სწორედ ეგენი არიან უგულისყურონი.
[1] მორწმუნეთა დედა ‘აიშა გადმოგვცემს: ერთხელ ბავშვი გარდაიცვალა და მის შესახებ ვთქვი: ნეტავი მას, ის ხომ სამოთხის ჩიტთაგან ერთ-ერთი ჩიტია. ამაზე ალლაჰის შუამავალმა ﷺ მითხრა: განა არ იცი, რომ ალლაჰმა სამოთხე და ჯოჯოხეთი გააჩინა, ასევე გააჩინა ერთის მკვიდრიც და მეორესიც? (მუსლიმ, ყადერ 6/2662.)
التفاسير:
