വിശുദ്ധ ഖുർആൻ പരിഭാഷ - ദരി പരിഭാഷ - മുഹമ്മദ് അന്വർ ബദ്ഖ്ഷാനി
പേജ് നമ്പർ:
62
:
38
وَقَالُواْ مَا لَنَا لَا نَرَىٰ رِجَالٗا كُنَّا نَعُدُّهُم مِّنَ ٱلۡأَشۡرَارِ
و (دوزخیان) گویند: ما را چه شده است کسانی را نمیبینیم که آنان را از اشرار میشمردیم؟
التفاسير:
63
:
38
أَتَّخَذۡنَٰهُمۡ سِخۡرِيًّا أَمۡ زَاغَتۡ عَنۡهُمُ ٱلۡأَبۡصَٰرُ
آیا آنان را به مسخره میگرفتیم (و امروز اهل بهشت اند)؟ و یا این که چشمان ما ایشان را دیده نمیتوانند.
التفاسير:
64
:
38
إِنَّ ذَٰلِكَ لَحَقّٞ تَخَاصُمُ أَهۡلِ ٱلنَّارِ
البته این مجادلۀ دوزخیان حق و واقع شدنی است.
التفاسير:
65
:
38
قُلۡ إِنَّمَآ أَنَا۠ مُنذِرٞۖ وَمَا مِنۡ إِلَٰهٍ إِلَّا ٱللَّهُ ٱلۡوَٰحِدُ ٱلۡقَهَّارُ
بگو: من تنها بیم دهنده هستم و بس، و هیچ معبود به حقی جز الله واحد و مقتدر وجود ندارد.
التفاسير:
66
:
38
رَبُّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا بَيۡنَهُمَا ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡغَفَّٰرُ
(ذاتی که) پروردگار آسمانها و زمین و آنچه میان آن دو است. (ذات) غالب آمرزگار.
التفاسير:
67
:
38
قُلۡ هُوَ نَبَؤٌاْ عَظِيمٌ
بگو: آن خبر بزرگ است.
التفاسير:
68
:
38
أَنتُمۡ عَنۡهُ مُعۡرِضُونَ
که شما از آن روی میگردانید.
التفاسير:
69
:
38
مَا كَانَ لِيَ مِنۡ عِلۡمِۭ بِٱلۡمَلَإِ ٱلۡأَعۡلَىٰٓ إِذۡ يَخۡتَصِمُونَ
من از عالم بالا وقتی که با همدیگر گفتگو میکنند خبری ندارم.
التفاسير:
70
:
38
إِن يُوحَىٰٓ إِلَيَّ إِلَّآ أَنَّمَآ أَنَا۠ نَذِيرٞ مُّبِينٌ
(چون) به من وحی نمیشود مگر به آن خاطر که بیم دهندۀ آشکار هستم.
التفاسير:
71
:
38
إِذۡ قَالَ رَبُّكَ لِلۡمَلَٰٓئِكَةِ إِنِّي خَٰلِقُۢ بَشَرٗا مِّن طِينٖ
یادآور شو وقتی که پروردگارت به فرشتگان گفت: همانا من آفرینندۀ بشری از گل هستم.
التفاسير:
72
:
38
فَإِذَا سَوَّيۡتُهُۥ وَنَفَخۡتُ فِيهِ مِن رُّوحِي فَقَعُواْ لَهُۥ سَٰجِدِينَ
پس چون آن را سر و سامان داده و برابر کردم، و از روح (خلق کرده) خود در او دمیدم، پس (همه) سجده کنان به او بیفتید.
التفاسير:
73
:
38
فَسَجَدَ ٱلۡمَلَٰٓئِكَةُ كُلُّهُمۡ أَجۡمَعُونَ
پس همۀ فرشتگان جملگی (به آدم) سجده کردند.
التفاسير:
74
:
38
إِلَّآ إِبۡلِيسَ ٱسۡتَكۡبَرَ وَكَانَ مِنَ ٱلۡكَٰفِرِينَ
به جز ابلیس که تكبر ورزید و از کافران شد.
التفاسير:
75
:
38
قَالَ يَٰٓإِبۡلِيسُ مَا مَنَعَكَ أَن تَسۡجُدَ لِمَا خَلَقۡتُ بِيَدَيَّۖ أَسۡتَكۡبَرۡتَ أَمۡ كُنتَ مِنَ ٱلۡعَالِينَ
(الله) فرمود: ای ابلیس! چه چیزی تو را بازداشت از اینکه برای آنچه با دو دست خود آفریدهام سجده کنی؟ تكبر ورزیدی یا از بلندمرتبهگان هستی؟
التفاسير:
76
:
38
قَالَ أَنَا۠ خَيۡرٞ مِّنۡهُ خَلَقۡتَنِي مِن نَّارٖ وَخَلَقۡتَهُۥ مِن طِينٖ
(ابلیس) گفت: من از او بهتر هستم، مرا از آتش آفریدهای و او را از گل آفریدهای.
التفاسير:
77
:
38
قَالَ فَٱخۡرُجۡ مِنۡهَا فَإِنَّكَ رَجِيمٞ
(الله) فرمود: از آن بیرون شو چون که تو رانده شده ای.
التفاسير:
78
:
38
وَإِنَّ عَلَيۡكَ لَعۡنَتِيٓ إِلَىٰ يَوۡمِ ٱلدِّينِ
و البته تا روز جزا نفرین من بر تو خواهد بود.
التفاسير:
79
:
38
قَالَ رَبِّ فَأَنظِرۡنِيٓ إِلَىٰ يَوۡمِ يُبۡعَثُونَ
(ابلیس) گفت: پروردگارم! تا روزی که بندگان برانگیخته میشوند مرا مهلت بده.
التفاسير:
80
:
38
قَالَ فَإِنَّكَ مِنَ ٱلۡمُنظَرِينَ
(الله) فرمود: همانا تو از مهلت داده شد گانی.
التفاسير:
81
:
38
إِلَىٰ يَوۡمِ ٱلۡوَقۡتِ ٱلۡمَعۡلُومِ
تا روز و وقت معین (قیامت).
التفاسير:
82
:
38
قَالَ فَبِعِزَّتِكَ لَأُغۡوِيَنَّهُمۡ أَجۡمَعِينَ
(ابلیس) گفت: پس به عزت و عظمت تو قسم که همگی آنان را گمراه میکنم.
التفاسير:
83
:
38
إِلَّا عِبَادَكَ مِنۡهُمُ ٱلۡمُخۡلَصِينَ
مگر آن بندگان مخلص تو را (گمراه ساخته نمیتوانم).
التفاسير:
