വിശുദ്ധ ഖുർആൻ പരിഭാഷ - ദരി പരിഭാഷ - മുഹമ്മദ് അന്വർ ബദ്ഖ്ഷാനി
പേജ് നമ്പർ:
71
:
15
قَالَ هَٰٓؤُلَآءِ بَنَاتِيٓ إِن كُنتُمۡ فَٰعِلِينَ
لوط گفت: اینها دختران مناند (با آنها نکاح کنید) اگر میخواهید کاری بکنید.
التفاسير:
72
:
15
لَعَمۡرُكَ إِنَّهُمۡ لَفِي سَكۡرَتِهِمۡ يَعۡمَهُونَ
قسم به بخشندۀ عمر تو که آنها در مستی (و شهوت پرستی) خود حیران (و سرگردان) بودند.
التفاسير:
73
:
15
فَأَخَذَتۡهُمُ ٱلصَّيۡحَةُ مُشۡرِقِينَ
پس هنگام طلوع آفتاب آواز سخت مرگبار ایشان را فرا گرفت.
التفاسير:
74
:
15
فَجَعَلۡنَا عَٰلِيَهَا سَافِلَهَا وَأَمۡطَرۡنَا عَلَيۡهِمۡ حِجَارَةٗ مِّن سِجِّيلٍ
پس آن شهر را زیر و زبر کردیم و بر آنها سنگهایی از سنگ گل بارانیدیم.
التفاسير:
75
:
15
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَٰتٖ لِّلۡمُتَوَسِّمِينَ
البته در این (سرگذشت) برای هوشمندان (و عبرت گیرندگان) نشانههایی است.
التفاسير:
76
:
15
وَإِنَّهَا لَبِسَبِيلٖ مُّقِيمٍ
و يقينا آن شهر (ویران شده) بر سر راه عبور و مرور موجود است.
التفاسير:
77
:
15
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗ لِّلۡمُؤۡمِنِينَ
البته در این (عذاب) نشانۀ برای یقین کنندگان است.
التفاسير:
78
:
15
وَإِن كَانَ أَصۡحَٰبُ ٱلۡأَيۡكَةِ لَظَٰلِمِينَ
و البته باشندگان ایکه (منطقۀ خلاب نیز) ظالم بودند.
التفاسير:
79
:
15
فَٱنتَقَمۡنَا مِنۡهُمۡ وَإِنَّهُمَا لَبِإِمَامٖ مُّبِينٖ
پس از آنان نیز انتقام گرفتیم، و هر دو (قریۀ خراب شده) بر سر راهی واضح و آشکار است.
التفاسير:
80
:
15
وَلَقَدۡ كَذَّبَ أَصۡحَٰبُ ٱلۡحِجۡرِ ٱلۡمُرۡسَلِينَ
و البته اهل حجر (قوم ثمود نیز) پیغمبران را تکذیب کردند.
التفاسير:
81
:
15
وَءَاتَيۡنَٰهُمۡ ءَايَٰتِنَا فَكَانُواْ عَنۡهَا مُعۡرِضِينَ
و آیات خود را (توسط پیغمبر شان) برای ایشان فرستادیم ولی آنان روی گردان بودند.
التفاسير:
82
:
15
وَكَانُواْ يَنۡحِتُونَ مِنَ ٱلۡجِبَالِ بُيُوتًا ءَامِنِينَ
و از کوهها خانهها میتراشیدند که همیشه در امان باشند.
التفاسير:
83
:
15
فَأَخَذَتۡهُمُ ٱلصَّيۡحَةُ مُصۡبِحِينَ
پس صبحدم آواز سخت و مرگبار آنها را فراگرفت.
التفاسير:
84
:
15
فَمَآ أَغۡنَىٰ عَنۡهُم مَّا كَانُواْ يَكۡسِبُونَ
پس آنچه کسب میکردند (عذاب الهی را) از ایشان دفع نکرد.
التفاسير:
85
:
15
وَمَا خَلَقۡنَا ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ وَمَا بَيۡنَهُمَآ إِلَّا بِٱلۡحَقِّۗ وَإِنَّ ٱلسَّاعَةَ لَأٓتِيَةٞۖ فَٱصۡفَحِ ٱلصَّفۡحَ ٱلۡجَمِيلَ
و ما آسمانها و زمین و آنچه را که در بین آندو است جز به حق نه آفریدیم و البته قیامت آمدنی است پس (فعلا) به طريقۀ خوب از آنها در گذر (بدون انتقام گرفتن).
التفاسير:
86
:
15
إِنَّ رَبَّكَ هُوَ ٱلۡخَلَّٰقُ ٱلۡعَلِيمُ
چون پروردگارت همان آفریدگار داناست.
التفاسير:
87
:
15
وَلَقَدۡ ءَاتَيۡنَٰكَ سَبۡعٗا مِّنَ ٱلۡمَثَانِي وَٱلۡقُرۡءَانَ ٱلۡعَظِيمَ
و البته سبع المثانی (هفت آیت سورۀ الفاتحه که در نمازها مکرر تلاوت میشود) و قرآن بزرگ را به تو دادیم.
التفاسير:
88
:
15
لَا تَمُدَّنَّ عَيۡنَيۡكَ إِلَىٰ مَا مَتَّعۡنَا بِهِۦٓ أَزۡوَٰجٗا مِّنۡهُمۡ وَلَا تَحۡزَنۡ عَلَيۡهِمۡ وَٱخۡفِضۡ جَنَاحَكَ لِلۡمُؤۡمِنِينَ
و چشمانت را به آنچه که گروههایی از آنان را از آن بهرهمند ساختهایم مدوز و بر آنان غمگین مشو و بال مهربانی خود را برای مؤمنان هموار کن.
التفاسير:
89
:
15
وَقُلۡ إِنِّيٓ أَنَا ٱلنَّذِيرُ ٱلۡمُبِينُ
و بگو: یقینا من بیم دهندۀ آشکارم.
التفاسير:
90
:
15
كَمَآ أَنزَلۡنَا عَلَى ٱلۡمُقۡتَسِمِينَ
همان طور که (عذاب را) بر تقسیم کنندگان فرود آوردیم (شما را نیز از آن بیم میدهیم).
التفاسير:
