വിശുദ്ധ ഖുർആൻ പരിഭാഷ - വിശുദ്ധ ഖുർആൻ വ്യാഖ്യാന സംഗ്രഹത്തിന്റെ ആസമീസ് പരിഭാഷ
42
:
34
فَالْیَوْمَ لَا یَمْلِكُ بَعْضُكُمْ لِبَعْضٍ نَّفْعًا وَّلَا ضَرًّا ؕ— وَنَقُوْلُ لِلَّذِیْنَ ظَلَمُوْا ذُوْقُوْا عَذَابَ النَّارِ الَّتِیْ كُنْتُمْ بِهَا تُكَذِّبُوْنَ ۟
হিচাপ-নিকাচ তথা হাচৰৰ দিনা উপাস্যবোৰে সেইসকল লোকক কোনো ধৰণৰ উপকাৰো কৰিব নোৱাৰিব আৰু অপকাৰো কৰিব নোৱাৰিব, যিসকলে সিহঁতক পৃথিৱীত উপাসনা কৰিছিল। কুফৰ আৰু পাপকৰ্মত লিপ্ত হৈ যিসকলে নিজৰ ওপৰত অন্যায় কৰিছিল আমি সিহঁতক সম্বোধন কৰি কম যে, পৃথিৱীত তোমালোকে যি শাস্তিক অস্বীকাৰ কৰিছিলা, সেই শাস্তিৰ আজি সোৱাদ লোৱা।
التفاسير:
ഈ പേജിലെ ആയത്തുകളിൽ നിന്നുള്ള പാഠങ്ങൾ:
• التقليد الأعمى للآباء صارف عن الهداية.
পুৰ্বপুৰুষসকলৰ অন্ধানুকৰণে মানুহক হিদায়তৰ পৰা আঁতৰাই ৰাখে।
• التفكُّر مع التجرد من الهوى وسيلة للوصول إلى القرار الصحيح، والفكر الصائب.
সকলো প্ৰকাৰ ইচ্ছা আকাংক্ষাৰ পৰা দূৰত্ব অৱলম্বন কৰি চিন্তা-চৰ্চা কৰিলে মানুহে সঠিক সিদ্ধান্তত উপনীত হয় তথা সঠিক চিন্তা শক্তি লাভ কৰে।
• الداعية إلى الله لا ينتظر الأجر من الناس، وإنما ينتظره من رب الناس.
আল্লাহৰ প্ৰতি আহ্বান কৰা ব্যক্তিয়ে কেতিয়াও মানুহৰ পৰা পাৰিশ্ৰমিক আশা নকৰে। তেওঁ একমাত্ৰ মানুহৰ প্ৰতিপালকৰ ওচৰত প্ৰতিদান কামনা কৰে।
