ಪವಿತ್ರ ಕುರ್ಆನ್ ಅರ್ಥಾನುವಾದ - ಉಜ್ಬೆಕ್ ಅನುವಾದ - ಅಲಾಉದ್ದೀನ್ ಮನ್ಸೂರ್
Набаъ
عَمَّ يَتَسَآءَلُونَ
عَنِ ٱلنَّبَإِ ٱلۡعَظِيمِ
ٱلَّذِي هُمۡ فِيهِ مُخۡتَلِفُونَ
كَلَّا سَيَعۡلَمُونَ
ثُمَّ كَلَّا سَيَعۡلَمُونَ
И з о ҳ. Муҳаммад алайҳис-салоту вас-салом пайғамбар қилиб юборилганларидан сўнг Макка аҳлига қайта тирилиш ҳақ эканлиги ҳақида хабар берганларида, айрим мушриклар бу хабарни инкор қилган бўлишса, айримлари унга гумон билан қарашиб, бир-бирлари билан шу ҳақда талашиб-тортиша бошладилар. Шунда юқоридаги оятлар нозил бўлиб, уларнинг бундай савол-жавоблари нодуруст экани ва эрта бир кун — Қиёмат қойим бўлгач, улар бу хабарнинг ҳақ эканлигини билиб қолишлари, аммо у Кунда уларнинг билишлари ҳам, тавба-тазарру қилишлари ҳам бефойда бўлиб қолиши таъкидланди. Энди қуйидаги оятларда Аллоҳ таолонинг қудратини намойиш этадиган, ўлган жасадни қайта тирилтиришга нисбатан беқиёс улкан ва улуғ илоҳий мўъжизалар санаб ўтилади.
أَلَمۡ نَجۡعَلِ ٱلۡأَرۡضَ مِهَٰدٗا
وَٱلۡجِبَالَ أَوۡتَادٗا
وَخَلَقۡنَٰكُمۡ أَزۡوَٰجٗا
وَجَعَلۡنَا نَوۡمَكُمۡ سُبَاتٗا
И з о ҳ. Дарҳақиқат, уйқу Аллоҳ таолонинг энг улуғ неъматларидин биридир. Зеро, дунёдаги барча жонзот мубтало бўлган толиқиш, чарчаш деган бир дард борки, бу дарднинг уйқудан бўлак дармони йўқдир. Эҳтимол уйқусизлик дардига йўлиққан кишини бирон дори воситасида ухлатиш мумкиндир, лекин мана шу уйқуни яна бадтар чарчатадиган меҳнат эмас, балки ором-роҳат қилиш Яратгандан ўзганинг қўлидан келмас.
وَجَعَلۡنَا ٱلَّيۡلَ لِبَاسٗا
وَجَعَلۡنَا ٱلنَّهَارَ مَعَاشٗا
وَبَنَيۡنَا فَوۡقَكُمۡ سَبۡعٗا شِدَادٗا
وَجَعَلۡنَا سِرَاجٗا وَهَّاجٗا
وَأَنزَلۡنَا مِنَ ٱلۡمُعۡصِرَٰتِ مَآءٗ ثَجَّاجٗا
لِّنُخۡرِجَ بِهِۦ حَبّٗا وَنَبَاتٗا
وَجَنَّٰتٍ أَلۡفَافًا
И з о ҳ. Юқоридаги оятларда Аллоҳ таоло Ўзининг қудратини кўрсатиб турадиган тўққиз ёрқин далилни келтиргач, энди яна аввалги мавзу — қайта тирилиш мавзусига қайтилади.
إِنَّ يَوۡمَ ٱلۡفَصۡلِ كَانَ مِيقَٰتٗا
يَوۡمَ يُنفَخُ فِي ٱلصُّورِ فَتَأۡتُونَ أَفۡوَاجٗا
وَفُتِحَتِ ٱلسَّمَآءُ فَكَانَتۡ أَبۡوَٰبٗا
وَسُيِّرَتِ ٱلۡجِبَالُ فَكَانَتۡ سَرَابًا
إِنَّ جَهَنَّمَ كَانَتۡ مِرۡصَادٗا
لِّلطَّٰغِينَ مَـَٔابٗا
لَّٰبِثِينَ فِيهَآ أَحۡقَابٗا
لَّا يَذُوقُونَ فِيهَا بَرۡدٗا وَلَا شَرَابًا
إِلَّا حَمِيمٗا وَغَسَّاقٗا
جَزَآءٗ وِفَاقًا
إِنَّهُمۡ كَانُواْ لَا يَرۡجُونَ حِسَابٗا
وَكَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَا كِذَّابٗا
وَكُلَّ شَيۡءٍ أَحۡصَيۡنَٰهُ كِتَٰبٗا
فَذُوقُواْ فَلَن نَّزِيدَكُمۡ إِلَّا عَذَابًا
إِنَّ لِلۡمُتَّقِينَ مَفَازًا
حَدَآئِقَ وَأَعۡنَٰبٗا
وَكَوَاعِبَ أَتۡرَابٗا
وَكَأۡسٗا دِهَاقٗا
لَّا يَسۡمَعُونَ فِيهَا لَغۡوٗا وَلَا كِذَّٰبٗا
جَزَآءٗ مِّن رَّبِّكَ عَطَآءً حِسَابٗا
رَّبِّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا بَيۡنَهُمَا ٱلرَّحۡمَٰنِۖ لَا يَمۡلِكُونَ مِنۡهُ خِطَابٗا
يَوۡمَ يَقُومُ ٱلرُّوحُ وَٱلۡمَلَٰٓئِكَةُ صَفّٗاۖ لَّا يَتَكَلَّمُونَ إِلَّا مَنۡ أَذِنَ لَهُ ٱلرَّحۡمَٰنُ وَقَالَ صَوَابٗا
ذَٰلِكَ ٱلۡيَوۡمُ ٱلۡحَقُّۖ فَمَن شَآءَ ٱتَّخَذَ إِلَىٰ رَبِّهِۦ مَـَٔابًا
إِنَّآ أَنذَرۡنَٰكُمۡ عَذَابٗا قَرِيبٗا يَوۡمَ يَنظُرُ ٱلۡمَرۡءُ مَا قَدَّمَتۡ يَدَاهُ وَيَقُولُ ٱلۡكَافِرُ يَٰلَيۡتَنِي كُنتُ تُرَٰبَۢا
