ಪವಿತ್ರ ಕುರ್ಆನ್ ಅರ್ಥಾನುವಾದ - ಪಶ್ತೋ ಅನುವಾದ - ಸರ್ಫರಾಜ್
ಪುಟ ಸಂಖ್ಯೆ:
125
:
6
فَمَنْ یُّرِدِ اللّٰهُ اَنْ یَّهْدِیَهٗ یَشْرَحْ صَدْرَهٗ لِلْاِسْلَامِ ۚ— وَمَنْ یُّرِدْ اَنْ یُّضِلَّهٗ یَجْعَلْ صَدْرَهٗ ضَیِّقًا حَرَجًا كَاَنَّمَا یَصَّعَّدُ فِی السَّمَآءِ ؕ— كَذٰلِكَ یَجْعَلُ اللّٰهُ الرِّجْسَ عَلَی الَّذِیْنَ لَا یُؤْمِنُوْنَ ۟
الله چې د چا د هدایت اراده وکړي نو سینه یې د اسلام په لور پراخه کړي او چې د چا د بې لیارۍ اراده وکړي نو سینه یې داسې ورتنګه کړي لکه چې د اسمان په لور خیژي په همدې توګه الله ناپاکي په هغو کسانو ورباروي چې ایمان نه راوړي.
التفاسير:
126
:
6
وَهٰذَا صِرَاطُ رَبِّكَ مُسْتَقِیْمًا ؕ— قَدْ فَصَّلْنَا الْاٰیٰتِ لِقَوْمٍ یَّذَّكَّرُوْنَ ۟
د اسلام لیار ستا د رب روغه او سمه لیار ده مونږ د هغو خلکو لپاره چې خبرې ته غوږ ږدي هر څه په بشپړ ډول څرګندوو.
التفاسير:
127
:
6
لَهُمْ دَارُ السَّلٰمِ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَهُوَ وَلِیُّهُمْ بِمَا كَانُوْا یَعْمَلُوْنَ ۟
د الله په وړاندې د همدوی لپاره د امن او سکون کور او د نیکو کړنو له کبله یې الله پاک کارساز او مددګار دی.
التفاسير:
128
:
6
وَیَوْمَ یَحْشُرُهُمْ جَمِیْعًا ۚ— یٰمَعْشَرَ الْجِنِّ قَدِ اسْتَكْثَرْتُمْ مِّنَ الْاِنْسِ ۚ— وَقَالَ اَوْلِیٰٓؤُهُمْ مِّنَ الْاِنْسِ رَبَّنَا اسْتَمْتَعَ بَعْضُنَا بِبَعْضٍ وَّبَلَغْنَاۤ اَجَلَنَا الَّذِیْۤ اَجَّلْتَ لَنَا ؕ— قَالَ النَّارُ مَثْوٰىكُمْ خٰلِدِیْنَ فِیْهَاۤ اِلَّا مَا شَآءَ اللّٰهُ ؕ— اِنَّ رَبَّكَ حَكِیْمٌ عَلِیْمٌ ۟
او هغه ورځ چې الله دوی ټول سره را یو ځای او ورته ووايي ای پيریانو!تاسې خورا ډیر انسانان بې لیارې کړل په انسانانو کې د دوی دوستان او انډیوالان به ووايي ای زمونږ ربه!مونږ هر یوه له بل څخه پورته ګټه اخیستې او اوس هغې نیټې ته رسیدلي یو چې تا راته ټاکلې وه(نو په مونږ رحم وکړه) الله به وفرمايې پرته له هغو چې الله یې وغواړي د نورو ټولو تل پاتې استوګنځی اور دی بې شکه چې الله د حکمت څښتن او په هر څه پوه دی.
التفاسير:
129
:
6
وَكَذٰلِكَ نُوَلِّیْ بَعْضَ الظّٰلِمِیْنَ بَعْضًا بِمَا كَانُوْا یَكْسِبُوْنَ ۟۠
او په همدی توګه مونږ ظالمان د خپلو کړنو په رڼا کې یو پر بل مسلطوو[۱].
[۱] ـ یا یې مفهوم دی چې:مونږ ځینې ظالمان د ځینو نورو د دنیا او اخرت دوستان ګرځوو.(ابن جریر الطبری)
التفاسير:
130
:
6
یٰمَعْشَرَ الْجِنِّ وَالْاِنْسِ اَلَمْ یَاْتِكُمْ رُسُلٌ مِّنْكُمْ یَقُصُّوْنَ عَلَیْكُمْ اٰیٰتِیْ وَیُنْذِرُوْنَكُمْ لِقَآءَ یَوْمِكُمْ هٰذَا ؕ— قَالُوْا شَهِدْنَا عَلٰۤی اَنْفُسِنَا وَغَرَّتْهُمُ الْحَیٰوةُ الدُّنْیَا وَشَهِدُوْا عَلٰۤی اَنْفُسِهِمْ اَنَّهُمْ كَانُوْا كٰفِرِیْنَ ۟
ای پیریانو او انسانانو! ایا تاسې ته ستاسې له ډلې څخه رسولان نه وو راغلي؟چې تاسې ته به یې زما ایتونه بیانول او د نننۍ ورځې له ملاقات څخه به یې ډارولئ؟دوی به ووايې هو! مونږ پر ځان شهادت ورکوو،په دنیا کې دنیوي ژوند غولولي وو او نن یې پر ځان شهادت ورکړ چې رښتیا هم دوی کافران وو.
التفاسير:
