ಪವಿತ್ರ ಕುರ್ಆನ್ ಅರ್ಥಾನುವಾದ - ಪಶ್ತೋ ಅನುವಾದ - ಸರ್ಫರಾಜ್
69
:
16
ثُمَّ كُلِیْ مِنْ كُلِّ الثَّمَرٰتِ فَاسْلُكِیْ سُبُلَ رَبِّكِ ذُلُلًا ؕ— یَخْرُجُ مِنْ بُطُوْنِهَا شَرَابٌ مُّخْتَلِفٌ اَلْوَانُهٗ فِیْهِ شِفَآءٌ لِّلنَّاسِ ؕ— اِنَّ فِیْ ذٰلِكَ لَاٰیَةً لِّقَوْمٍ یَّتَفَكَّرُوْنَ ۟
بیا هر ډول میوې وخورئ، او په هغو لارو والوزئ چې رب درته اسانې کړي دي. د هغوی له ګیډو نه په مختلفو رنګونو شربت راووځي چې په هغه کې د خلکو لپاره شفا ده. په رښتیا چې دفکر کوونکي قوم لپاره په دې کې لویه نښه او دلیل دی.
التفاسير:
