ಪವಿತ್ರ ಕುರ್ಆನ್ ಅರ್ಥಾನುವಾದ - ಕುರ್ದಿಶ್ ಕುರ್ಮಾಂಜಿ ಅನುವಾದ - ಇಸ್ಮಾಯಿಲ್ ಸಗೀರಿ
ಪುಟ ಸಂಖ್ಯೆ:
138
:
7
وَجَٰوَزۡنَا بِبَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ ٱلۡبَحۡرَ فَأَتَوۡاْ عَلَىٰ قَوۡمٖ يَعۡكُفُونَ عَلَىٰٓ أَصۡنَامٖ لَّهُمۡۚ قَالُواْ يَٰمُوسَى ٱجۡعَل لَّنَآ إِلَٰهٗا كَمَا لَهُمۡ ءَالِهَةٞۚ قَالَ إِنَّكُمۡ قَوۡمٞ تَجۡهَلُونَ
138. و مە ئسرائیلی ژ دەریایێ دەربازكرن، گەهشتنە دەڤ ملەتەكی ب بوتێت خۆڤە بوون، دپەرستن. ئینا گۆتن: هەی مووسا تو ژی بۆ مە پەرستییەكی بدانە هەروەكی ڤان پەرستی هەین. [مووسایی] گۆت: ب ڕاستی هوین ملەتەكێ نەزانن.
التفاسير:
139
:
7
إِنَّ هَٰٓؤُلَآءِ مُتَبَّرٞ مَّا هُمۡ فِيهِ وَبَٰطِلٞ مَّا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ
139. ب ڕاستی ئەڤە د هیلاك چۆیینە و كارێ ئەو دكەن [كو پەرستنا بوتانە] یێ پویچە.
التفاسير:
140
:
7
قَالَ أَغَيۡرَ ٱللَّهِ أَبۡغِيكُمۡ إِلَٰهٗا وَهُوَ فَضَّلَكُمۡ عَلَى ٱلۡعَٰلَمِينَ
140. [مووسایی] گۆت: ئەرێ ئەز ژ خودێ پێڤەتر پەرستییەكێ دیتر بۆ هەوە بخوازم؟! و وی قەدرێ هەوە ب سەر یێ هەمی خەلكی ئێخستییە.
التفاسير:
141
:
7
وَإِذۡ أَنجَيۡنَٰكُم مِّنۡ ءَالِ فِرۡعَوۡنَ يَسُومُونَكُمۡ سُوٓءَ ٱلۡعَذَابِ يُقَتِّلُونَ أَبۡنَآءَكُمۡ وَيَسۡتَحۡيُونَ نِسَآءَكُمۡۚ وَفِي ذَٰلِكُم بَلَآءٞ مِّن رَّبِّكُمۡ عَظِيمٞ
141. بیننە بیرا خۆ دەمێ مە هوین ژ دەستێت فیرعەونییان قورتال كرین، كو وان ئیزا و نەخۆشییەكا پیس و دژوار ددا بەر هەوە، كوڕێت هەوە دكوشتن، و كچێت هەوە [بۆ خدامینییێ] دهێلان، و ب ڕاستی ئەها د ڤێدا [ئیزا و نەخۆشییا هەوە ددیت، و ڕزگاركرنا هەوە ژ بەرێ خودێڤە] ئەزموونەكا [ئمتیحانەكا] مەزن بوو ژ خودایێ هەوە.
التفاسير:
142
:
7
۞ وَوَٰعَدۡنَا مُوسَىٰ ثَلَٰثِينَ لَيۡلَةٗ وَأَتۡمَمۡنَٰهَا بِعَشۡرٖ فَتَمَّ مِيقَٰتُ رَبِّهِۦٓ أَرۡبَعِينَ لَيۡلَةٗۚ وَقَالَ مُوسَىٰ لِأَخِيهِ هَٰرُونَ ٱخۡلُفۡنِي فِي قَوۡمِي وَأَصۡلِحۡ وَلَا تَتَّبِعۡ سَبِيلَ ٱلۡمُفۡسِدِينَ
142. و مە سیه شەڤان ژڤان دا مووسایی، و مە دەهێت دی ژی لێ زێدەكرن، ڤێجا وەختێ [دیدارێ دگەل] خودایێ وی بوونە چل شەڤێت دورست، و مووسایی گۆتە برایێ خۆ هاروونی جهێ من بگرە د ناڤ ملەتێ مندا، و قەنجییێ بكە و ڕێكا خرابكاران نەگرە.
التفاسير:
143
:
7
وَلَمَّا جَآءَ مُوسَىٰ لِمِيقَٰتِنَا وَكَلَّمَهُۥ رَبُّهُۥ قَالَ رَبِّ أَرِنِيٓ أَنظُرۡ إِلَيۡكَۚ قَالَ لَن تَرَىٰنِي وَلَٰكِنِ ٱنظُرۡ إِلَى ٱلۡجَبَلِ فَإِنِ ٱسۡتَقَرَّ مَكَانَهُۥ فَسَوۡفَ تَرَىٰنِيۚ فَلَمَّا تَجَلَّىٰ رَبُّهُۥ لِلۡجَبَلِ جَعَلَهُۥ دَكّٗا وَخَرَّ مُوسَىٰ صَعِقٗاۚ فَلَمَّآ أَفَاقَ قَالَ سُبۡحَٰنَكَ تُبۡتُ إِلَيۡكَ وَأَنَا۠ أَوَّلُ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ
143. ڤێجا وەختێ مووسا ل دویڤ وەختێ مە دانایی هاتی، و خودایێ وی د گەل ئاخڤتی [بێی كو ئێك د ناڤبەرا واندا هەبیت]، [مووسایی] گۆت: خودێوۆ خۆ نیشا من بدە، تە ببینم، [خودێ] گۆت: ب ڕاستی تو قەت من نابینی، بەلێ بەرێ خۆ بدە چیایی، ئەگەر ل جهێ خۆ ما، دبیت تو من ببینی، ڤێجا وەختێ خودایێ وی بۆ چیایی دیاربووی [دیاربوونەكا هێژایی وی و یا بێ چاوایی]، ڤێجا چیا پرت پرت بوو، و د گەل ئەردی ڕاست بوو. و مووسا كەڤت و های ژ خۆ نەما، ڤێجا دەمێ ب سەر خۆڤە هاتی و هشیاربووی، گۆت: ئەز تە ژ هەمی كێماسییان پاقژ دكەم، من تۆبەیە جارەكا دی ڤێ داخوازێ بكەم و ئەز خودان باوەرێ ئێكێمە.
التفاسير:
