ការបកប្រែអត្ថន័យគួរអាន - ការអធិប្បាយសង្ខេបអំពីគម្ពីគួរអានជាភាសាអ៊ូបេគីស្ថាន
លេខទំព័រ:
103
:
16
وَلَقَدۡ نَعۡلَمُ أَنَّهُمۡ يَقُولُونَ إِنَّمَا يُعَلِّمُهُۥ بَشَرٞۗ لِّسَانُ ٱلَّذِي يُلۡحِدُونَ إِلَيۡهِ أَعۡجَمِيّٞ وَهَٰذَا لِسَانٌ عَرَبِيّٞ مُّبِينٌ
Биз мушрикларнинг: "Муҳаммад алайҳиссаломга Қуръонни бир одам ўргатиб турибди", деяётганларини биламиз. Уларнинг бу даъволари пучдир, ёлғондир. Чунки улар айтаётган одамнинг тили ажамийдир, арабча эмасдир. Қуръон эса соф араб тилида нозил бўлган. Боз устига унда жуда олий, етиб бўлмас балоғат бор. Қандай қилиб уни бир ажамийдан ўрганиши мумкин?!
التفاسير:
104
:
16
إِنَّ ٱلَّذِينَ لَا يُؤۡمِنُونَ بِـَٔايَٰتِ ٱللَّهِ لَا يَهۡدِيهِمُ ٱللَّهُ وَلَهُمۡ عَذَابٌ أَلِيمٌ
Аллоҳнинг оятлари Аллоҳ тарафидан нозил бўлганига иймон келтирмайдиган кимсалар модомики, ҳақни тан олмасликда саркашлик билан тураверар эканлар, уларнинг ҳидоят топишига Аллоҳ тавфиқ бермайди. Кейин эса Аллоҳга куфр келтирганлари ва У Зотнинг оятларини ёлғонга чиқарганлари учун уларга аламли азоб бордир.
التفاسير:
105
:
16
إِنَّمَا يَفۡتَرِي ٱلۡكَذِبَ ٱلَّذِينَ لَا يُؤۡمِنُونَ بِـَٔايَٰتِ ٱللَّهِۖ وَأُوْلَٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡكَٰذِبُونَ
Муҳаммад алайҳиссалом ёлғончи эмас. У зотга чиндан Парвардигори тарафидан ваҳий келган. Ёлғонни Аллоҳнинг оятларига ишонмайдиган кимсаларгина тўқийдилар. Чунки улар азобдан қўрқмайдилар, савобдан умидвор ҳам бўлмайдилар. Ана ўша кофирлар ғирт ёлғончилардир. Чунки ёлғончилик уларнинг одатидир.
التفاسير:
106
:
16
مَن كَفَرَ بِٱللَّهِ مِنۢ بَعۡدِ إِيمَٰنِهِۦٓ إِلَّا مَنۡ أُكۡرِهَ وَقَلۡبُهُۥ مُطۡمَئِنُّۢ بِٱلۡإِيمَٰنِ وَلَٰكِن مَّن شَرَحَ بِٱلۡكُفۡرِ صَدۡرٗا فَعَلَيۡهِمۡ غَضَبٞ مِّنَ ٱللَّهِ وَلَهُمۡ عَذَابٌ عَظِيمٞ
Ким иймон келтирганидан кейин яна кофир бўлса, Аллоҳнинг ғазабига йўлиқади. Фақат мажбур қилинган, тили билангина куфр калимасини айтиб, қалби эса иймон билан ором олиб турган кимса бундан мустасно. Лекин кимлар қалбини куфрга очиб берсалар, бажонидил уни қабул қилсалар, муртад бўлсалар, уларнинг устига Аллоҳ тарафидан бир ғазаб ёғилур ва улар учун улкан азоб бордир.
التفاسير:
107
:
16
ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمُ ٱسۡتَحَبُّواْ ٱلۡحَيَوٰةَ ٱلدُّنۡيَا عَلَى ٱلۡأٓخِرَةِ وَأَنَّ ٱللَّهَ لَا يَهۡدِي ٱلۡقَوۡمَ ٱلۡكَٰفِرِينَ
Диндан қайтиб, муртад бўлишларига сабаб улар шу дунёда эришган ўткинчи неъматларини охиратдан устун қўйдилар. Аллоҳ кофир қавмни ҳидоят қилмайди, қўлламайди, йўлламайди.
التفاسير:
108
:
16
أُوْلَٰٓئِكَ ٱلَّذِينَ طَبَعَ ٱللَّهُ عَلَىٰ قُلُوبِهِمۡ وَسَمۡعِهِمۡ وَأَبۡصَٰرِهِمۡۖ وَأُوْلَٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡغَٰفِلُونَ
Олдин мўмин бўлиб, кейин диндан қайтган, муртад бўлган кимсалар ҳақиқий бадбахтлардир. Аллоҳ уларнинг қалбларини муҳрлаб қўйган. Энди уларга насиҳат кор қилмайди. Аллоҳ уларнинг қулоқларини ҳам муҳрлаб қўйган. Энди уларга фойдали гаплар кирмайди. Аллоҳ уларнинг кўзларини ҳам муҳрлаб қўйган. Энди улар иймонга далолат қиладиган оят-аломатларни кўра олмайдилар. Ана ўшалар бахт ва бахтсизлик нималигини билмайдиган, Аллоҳ уларга тайёрлаб қўйган азобдан бехабар ғофиллардир.
التفاسير:
109
:
16
لَا جَرَمَ أَنَّهُمۡ فِي ٱلۡأٓخِرَةِ هُمُ ٱلۡخَٰسِرُونَ
Дарҳақиқат, Қиёмат куни ҳақиқий зиён кўрадиганлар ана ўшалар бўладилар. Мўминлигини ушлаб қолганларида жаннатга кирган бўлардилар. Лекин улар шундай бебаҳо иймонларини куфрга бой бериб, бор будидан мосуво бўлдилар.
التفاسير:
110
:
16
ثُمَّ إِنَّ رَبَّكَ لِلَّذِينَ هَاجَرُواْ مِنۢ بَعۡدِ مَا فُتِنُواْ ثُمَّ جَٰهَدُواْ وَصَبَرُوٓاْ إِنَّ رَبَّكَ مِنۢ بَعۡدِهَا لَغَفُورٞ رَّحِيمٞ
Эй Пайғамбар, мўминлар мушриклар тарафидан азобу уқубатларга йўлиқдилар. Шу қадар қаттиқ синовларга дуч келдиларки, ҳатто мажбур бўлганлари туфайли диллари тўла иймон бўлса-да, тилларида куфр калимасини айтишгача бордилар. Шундан кейин Маккадан Мадинага ҳижрат қилдилар. Кейин эса Аллоҳ калимасини олий қилиш учун Аллоҳ йўлида жиҳод қилдилар. Жиҳод машаққатларига сабр қилдилар. Мана шу фитналар ва азобу уқубатларлардан кейин Парвардигорингиз, албатта, уларни Кечиргувчидир ва уларга Меҳрибондир. Чунки улар куфр калимасини фақат мажбур бўлганлари туфайлигина айтганлар.
التفاسير:
ក្នុងចំណោមអត្ថប្រយោជន៍នៃអាយ៉ាត់ទាំងនេះក្នុងទំព័រនេះ:
• الترخيص للمُكرَه بالنطق بالكفر ظاهرًا مع اطمئنان القلب بالإيمان.
Мажбур қилинган пайтда дил иймонга тўла бўлган ҳолда тил билан куфр калимасини айтишга рухсат этилган.
• المرتدون استوجبوا غضب الله وعذابه؛ لأنهم استحبوا الحياة الدنيا على الآخرة، وحرموا من هداية الله، وطبع الله على قلوبهم وسمعهم وأبصارهم، وجعلوا من الغافلين عما يراد بهم من العذاب الشديد يوم القيامة.
Муртадлар ўзларига ўзлари Аллоҳнинг ғазаби ва азобини тилаб олган бадбахтлардир. Чунки улар дунё ҳаётини охиратдан афзал кўриб, Аллоҳнинг ҳидоятидан маҳрум бўлдилар. Аллоҳ уларнинг қалбларини ҳам, қулоқларини ҳам, кўзларини ҳам муҳрлаб қўйди. Энди улар Қиёмат куни уларни қаттиқ азоб кутаётганидан бехабар ғофиллардир.
• كَتَبَ الله المغفرة والرحمة للذين آمنوا، وهاجروا من بعد ما فتنوا، وصبروا على الجهاد.
Аллоҳ мағфират ва раҳматни иймон келтирган, фитналарга йўлиққанларидан кейин ҳижрат қилган ва жиҳод машаққатларига сабр қилган зотлар учун битиб қўйган.
