ការបកប្រែអត្ថន័យគួរអាន - ការអធិប្បាយសង្ខេបអំពីគម្ពីគួរអានជាភាសាថៃ
122
:
2
يَٰبَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ ٱذۡكُرُواْ نِعۡمَتِيَ ٱلَّتِيٓ أَنۡعَمۡتُ عَلَيۡكُمۡ وَأَنِّي فَضَّلۡتُكُمۡ عَلَى ٱلۡعَٰلَمِينَ
วงศ์วานอิสรออีลเอ๋ย จงรำลึกถึงความโปรดปรานของข้าทั้งเรื่องของศาสนาและเรื่องของโลกดุนยาที่ข้าได้มอบไว้แก่พวกเจ้า และจงรำลึกว่าแท้จริงข้าได้เชิดชูพวกเจ้าไว้เหนือผู้อื่นที่อยู่ในยุคของพวกเจ้าด้วยการแต่งตั้งให้เป็นนบีและเป็นกษัตริย์
التفاسير:
ក្នុងចំណោមអត្ថប្រយោជន៍នៃអាយ៉ាត់ទាំងនេះក្នុងទំព័រនេះ:
• أن المسلمين مهما فعلوا من خير لليهود والنصارى؛ فلن يرضوا حتى يُخرجوهم من دينهم، ويتابعوهم على ضلالهم.
แท้จริงบรรดามุสลิมนั้น ถึงแม้ว่าพวกเขาจะทำดีต่อชาวยิวและชาวคริสต์ พวกเขาก็จะไม่พึงพอใจอยู่ดี จนกว่าพวกเขาจะได้ทำให้บรรดามุสลิมนั้นออกไปจากศาสนาของพวกเขา และตามพวกเขาไปในหนทางที่หลงผิดของพวกเขา
• الإمامة في الدين لا تُنَال إلا بصحة اليقين والصبر على القيام بأمر الله تعالى.
การเป็นผู้นำในศาสนาไม่สามารถที่จะเป็นได้ นอกจากด้วยความมั่นใจที่ถูกต้องและอดทนที่จะยืนหยัดบนคำสั่งของอัลลอฮฺ ตะอาลา เท่านั้น
• بركة دعوة إبراهيم عليه السلام للبلد الحرام، حيث جعله الله مكانًا آمنًا للناس، وتفضّل على أهله بأنواع الأرزاق.
ความจำเริญของการขอพรของนบีอิบรอฮีม อะลัยฮิสลาม ที่มีต่อแผ่นดินอันศักดิ์สิทธิ์ โดยอัลลอฮฺนั้นทรงได้ทำให้มันนั้นเป็นสถานที่ที่ปลอดภัยสำหรับผู้คน และทรงได้มอบความประเสริฐให้แก่ชาวเมืองนั้น ด้วยปัจจัยยังชีพที่มีความหลากหลาย
