ការបកប្រែអត្ថន័យគួរអាន - ការអធិប្បាយសង្ខេបអំពីគម្ពីគួរអានជាភាសាថៃ
11
:
17
وَيَدۡعُ ٱلۡإِنسَٰنُ بِٱلشَّرِّ دُعَآءَهُۥ بِٱلۡخَيۡرِۖ وَكَانَ ٱلۡإِنسَٰنُ عَجُولٗا
และมนุษย์ มักจะวิงวอนขอเพื่อความชั่วร้ายต่อตนเอง ต่อลูกๆและทรัพย์สินของตนเอง เมื่อพวกเขาโกรธ เพราะความไม่รู้ของพวกเขา เสมือนการวิงวอนขอต่อตัวเองเพื่อความดี ซึ่งถ้าหากว่าเราได้ตอบรับคำวิงวอนของพวกเขาเพื่อความชั่วร้ายนั้น แน่นอนพวกเขา ลูกๆและทรัพย์สินของพวกเขาก็จะพินาศ และมนุษย์นั้นมีธรรมชาติที่ชอบรีบร้อน จึงมักจะรีบร้อนที่จะทำบางสิ่งที่อาจเป็นอันตรายต่อตัวเอง
التفاسير:
ក្នុងចំណោមអត្ថប្រយោជន៍នៃអាយ៉ាត់ទាំងនេះក្នុងទំព័រនេះ:
• من اهتدى بهدي القرآن كان أكمل الناس وأقومهم وأهداهم في جميع أموره.
ผู้ใดที่ได้รับทางนำจากอัลกุรอานจะเป็นมนุษย์ที่สมบูรณ์ มีชีวิตอยู่ในหนทางที่เที่ยงตรงและเป็นคนที่อยู่ในความถูกต้องที่สุดในทุกเรื่องของชีวิต
• التحذير من الدعوة على النفس والأولاد بالشر.
เป็นการเตือนให้ห่างไกลจากการสาปแช่งตนเองและลูกๆ
• اختلاف الليل والنهار بالزيادة والنقص وتعاقبهما، وضوء النهار وظلمة الليل، كل ذلك دليل على وحدانية الله ووجوده وكمال علمه وقدرته.
การที่กลางวันและกลางคืนแตกต่างกัน เช่น ระยะเวลาที่ยาวสั้นไม่เท่ากัน การสลับหมุนเวียนกันอยู่เป็นประจำ หรือแม้กระทั้งความสว่างในยามเช้าและความมืดมิดในยามค่ำคืน ทั้งหมดนั้นแสดงถึงความเป็นเอกภาพและการมีอยู่จริงของพระองค์อัลลอฮฺ อีกทั้งบ่งบอกถึงความรอบรู้และความสามารถปรีชาญาณของพระองค์ที่สมบูรณ์
• تقرر الآيات مبدأ المسؤولية الشخصية، عدلًا من الله ورحمة بعباده.
โองการเหล่านี้ได้กำหนดถึงหลักการความรับผิดชอบส่วนบุคคล เพื่อแสดงถึงความยุติธรรมของพระองค์และความเมตตากรุณาของพระองค์ต่อปวงบ่าวของพระองค์
