ការបកប្រែអត្ថន័យគួរអាន - ការអធិប្បាយសង្ខេបអំពីគម្ពីគួរអានជាភាសាថៃ
105
:
11
يَوۡمَ يَأۡتِ لَا تَكَلَّمُ نَفۡسٌ إِلَّا بِإِذۡنِهِۦۚ فَمِنۡهُمۡ شَقِيّٞ وَسَعِيدٞ
เมื่อวันนั้นมาถึง จะไม่มีผู้ใดที่สามารถพูดได้ จะด้วยเหตุผลใดหรือจะขอความช่วยเหลือใดๆ เว้นแต่หลังจากที่ได้รับอนุญาตจากพระองค์เท่านั้น และในวันนั้น มนุษย์จะมีสองประเภทคือ ผู้ที่มีความทุกข์ต้องเข้านรก และผู้ที่มีความสุขจะได้เข้าสวรรค์
التفاسير:
ក្នុងចំណោមអត្ថប្រយោជន៍នៃអាយ៉ាត់ទាំងនេះក្នុងទំព័រនេះ:
• التحذير من اتّباع رؤساء الشر والفساد، وبيان شؤم اتباعهم في الدارين.
เตือนให้ระวังถึงการปฏิบัติตามบรรดาหัวหน้าที่ชั่วร้ายและสร้างความเสื่อมเสีย และอธิบายถึงผลเสียที่เกิดจากการปฏิบัติตามพวกเขาในโลกนี้และโลกหน้า
• تنزه الله تعالى عن الظلم في إهلاك أهل الشرك والمعاصي.
อัลลอฮ์ ซุบฮานะฮูวะตะอาลา ทรงบริสุทธิ์จากความอธรรมในการทำลายล้างผู้ที่ตั้งภาคีและผู้ฝ่าฝืน
• لا تنفع آلهة المشركين عابديها يوم القيامة، ولا تدفع عنهم العذاب.
บรรดาพระเจ้าต่างๆของพวกที่ตั้งภาคีไม่สามารถให้ประโยชน์แก่ผู้ที่เคารพบูชาพวกเขาได้เลยในวันกิยามะฮ์ และไม่สามารถปกป้องพวกเขาจากการถูกลงโทษ
• انقسام الناس يوم القيامة إلى: سعيد خالد في الجنان، وشقي خالد في النيران.
ในวันกิยามะฮ์ มนุษย์ถูกแบ่งออกเป็นสองประเภท คือ ผู้ที่เป็นสุขจะอยู่ในสวรรค์ตลอดกาล และผู้ที่เป็นทุกข์จะอยู่ในนรกตลอดกาล
