ការបកប្រែអត្ថន័យ អាយ៉ាត់ 104 ជំពូក​ អាល់ម៉ាអ៊ីដះ - ការបកប្រែជាភាសាតាជីគីស្ថាន - ខៅចា មុីរូហ្វ ខៅចាមុីរ - សព្វវចនាធិប្បាយនៃគម្ពីគួរអាន

104 : 5

وَإِذَا قِيلَ لَهُمۡ تَعَالَوۡاْ إِلَىٰ مَآ أَنزَلَ ٱللَّهُ وَإِلَى ٱلرَّسُولِ قَالُواْ حَسۡبُنَا مَا وَجَدۡنَا عَلَيۡهِ ءَابَآءَنَآۚ أَوَلَوۡ كَانَ ءَابَآؤُهُمۡ لَا يَعۡلَمُونَ شَيۡـٔٗا وَلَا يَهۡتَدُونَ

104. Ва чун ба он кофироне, ки ҳалол кардаи Аллоҳро ҳаром шумориданд гўянд, ки ба он чӣ Аллоҳ нозил кардааст ва ба паёмбар рўй оваред, то ки бароятон ҳалол ва ҳаромро баён кунад^[513] гўянд: «Он дине, ки падарони худро пайравӣ он ёфтаем, моро бас аст». Ҳарчанде, ки падаронашон чизе аз ақл надошта ва роҳ гум карда бошанд?

[513] Тафсири Бағавӣ 3\109