ការបកប្រែអត្ថន័យគួរអាន - ការអធិប្បាយសង្ខេបអំពីគម្ពីគួរអានជាភាសាពែរ្ស
លេខទំព័រ:
7
:
9
كَیْفَ یَكُوْنُ لِلْمُشْرِكِیْنَ عَهْدٌ عِنْدَ اللّٰهِ وَعِنْدَ رَسُوْلِهٖۤ اِلَّا الَّذِیْنَ عٰهَدْتُّمْ عِنْدَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ ۚ— فَمَا اسْتَقَامُوْا لَكُمْ فَاسْتَقِیْمُوْا لَهُمْ ؕ— اِنَّ اللّٰهَ یُحِبُّ الْمُتَّقِیْنَ ۟
- ای مسلمانان- صحیح نیست که برای مشرکان به الله، پیمان و امانی نزد الله و نزد رسولش باشد مگر پیمان آن مشرکانی که کنار مسجدالحرام در صلح حدیبیه با آنها پیمان بستید، پس تا زمانیکه بر این پیمان که میان شما و آنها است پایدار ماندند و آن را نقض نکردند، شما هم بر آن پایدار بمانید و آن را نقض نکنید، همانا الله بندگان پرهیزکارش را که اوامرش را اجرا میکنند، و از نواهی او تعالی اجتناب میکنند دوست دارد.
التفاسير:
8
:
9
كَیْفَ وَاِنْ یَّظْهَرُوْا عَلَیْكُمْ لَا یَرْقُبُوْا فِیْكُمْ اِلًّا وَّلَا ذِمَّةً ؕ— یُرْضُوْنَكُمْ بِاَفْوَاهِهِمْ وَتَاْبٰی قُلُوْبُهُمْ ۚ— وَاَكْثَرُهُمْ فٰسِقُوْنَ ۟ۚ
چگونه برای ایشان عهد و امانی خواهد بود در حالی که دشمنان شما هستند، و اگر بر شما پیروز شوند؛ نه از ترس الله متعال و نه بخاطر خویشاوندی و پیمانی، ملاحظه ی شما را می کنند، بلکه شما را به سخت ترین شیوه، عذاب می دهند. با سخن نیکی که با زبان هایشان می گویند، شما را خشنود می کنند، اما دل هایشان از زبان هایشان فرمان نمی برد، به آنچه می گویند وفا نمی کنند، و بیشتر آن ها به خاطر نقض عهد و پیمان، از اطاعت الله متعال خارج هستند.
التفاسير:
9
:
9
اِشْتَرَوْا بِاٰیٰتِ اللّٰهِ ثَمَنًا قَلِیْلًا فَصَدُّوْا عَنْ سَبِیْلِهٖ ؕ— اِنَّهُمْ سَآءَ مَا كَانُوْا یَعْمَلُوْنَ ۟
پیروی از آیات الله از جمله وفا به پیمانها را با بهایی ناچیز از بهره دنیا که با آن به شهوات و هوسهایشان میرسند عوض و تبدیل کردند، پس خودشان را از پیروی از حق بازداشتند، و از آن روی گرداندند، و دیگران را نیز از حق بازداشتند، بهراستی که عمل بسیاری بدی انجام میدادند.
التفاسير:
10
:
9
لَا یَرْقُبُوْنَ فِیْ مُؤْمِنٍ اِلًّا وَّلَا ذِمَّةً ؕ— وَاُولٰٓىِٕكَ هُمُ الْمُعْتَدُوْنَ ۟
بهسبب دشمنیای که دارند، در مورد هیچ مؤمنی نه مراعات الله را میکنند و نه مراعات خویشاوندی و نه پیمانی را؛ پس آنها بهسبب ظلم و عداوتی که مرتکب میشوند، تجاوزکاران از حدود الله هستند.
التفاسير:
11
:
9
فَاِنْ تَابُوْا وَاَقَامُوا الصَّلٰوةَ وَاٰتَوُا الزَّكٰوةَ فَاِخْوَانُكُمْ فِی الدِّیْنِ ؕ— وَنُفَصِّلُ الْاٰیٰتِ لِقَوْمٍ یَّعْلَمُوْنَ ۟
پس اگر از کفرشان بهسوی الله توبه کنند، و شهادتین را بر زبان جاری سازند، و نماز را برپا دارند، و زکات اموالشان را بپردازند- به تحقیق که مسلمان شدهاند، و برادران دینی شما هستند، و حقوق و تکالیفی که شما دارید آنها نیز دارند، و پیکار با آنها برای شما حلال نیست؛ زیرا اسلام آنها، از خونها و اموال و نوامیسشان محافظت میکند، و این آیات را برای مردمی که به دنبال علم و دانش هستند بیان میکنیم و توضیح میدهیم، زیرا آنها هستند که از این آیات بهره میبرند و به دیگران نیز بهره میرسانند.
التفاسير:
12
:
9
وَاِنْ نَّكَثُوْۤا اَیْمَانَهُمْ مِّنْ بَعْدِ عَهْدِهِمْ وَطَعَنُوْا فِیْ دِیْنِكُمْ فَقَاتِلُوْۤا اَىِٕمَّةَ الْكُفْرِ ۙ— اِنَّهُمْ لَاۤ اَیْمَانَ لَهُمْ لَعَلَّهُمْ یَنْتَهُوْنَ ۟
و اگر این مشرکانی که بر ترک قتال برای مدت مشخصی با آنها پیمان دارید، عهد و پیمانهایشان را شکستند، و بر دین شما ایراد گرفتند و از منزلت آن کاستند پس با آنها بجنگید، که آنها پیشوایان و رهبران کفر هستند، و عهد و پیمانهایی ندارند که خونشان را حفظ کند، با آنها بجنگید. امید است که از کفر و شکستن پیمانها و کاستن از منزلت دین دست بکشند.
التفاسير:
13
:
9
اَلَا تُقَاتِلُوْنَ قَوْمًا نَّكَثُوْۤا اَیْمَانَهُمْ وَهَمُّوْا بِاِخْرَاجِ الرَّسُوْلِ وَهُمْ بَدَءُوْكُمْ اَوَّلَ مَرَّةٍ ؕ— اَتَخْشَوْنَهُمْ ۚ— فَاللّٰهُ اَحَقُّ اَنْ تَخْشَوْهُ اِنْ كُنْتُمْ مُّؤْمِنِیْنَ ۟
- ای مؤمنان- چرا با قومی نمیجنگید که عهد و پیمانهایشان را شکستند، و در اجتماع خویش در دارُالنَّدوه، به اخراج رسول صلی الله علیه وسلم از مکه تلاش نمودند. آنها بودند که نخستین بار جنگ را با شما آغاز کردند آنگاه که همپیمان قریش یعنی (طایفه) بَکر را در برابرِ همپیمان رسول، یعنی (طایفه) خُزاعه یاری کردند. آیا از آنها میترسید، که برای پیکار با آنها پیش نمیآیید؟! همانا الله سبحانه سزاوارتر است که از او بترسید اگر واقعاً مؤمن هستید.
التفاسير:
ក្នុងចំណោមអត្ថប្រយោជន៍នៃអាយ៉ាត់ទាំងនេះក្នុងទំព័រនេះ:
• دلَّت الآيات على أن قتال المشركين الناكثين العهد كان لأسباب كثيرة، أهمها: نقضهم العهد.
آیات بر این امر دلالت دارند که اسباب قتال با مشرکان پیمانشکن زیاد بود که مهمترین این اسباب: شکستن پیمان توسط آنها است.
• في الآيات دليل على أن من امتنع من أداء الصلاة أو الزكاة فإنه يُقاتَل حتى يؤديهما، كما فعل أبو بكر رضي الله عنه.
در این آیات دلیلی بر این است که هر کس از ادای نماز یا زکات خودداری کند با او مبارزه می شود تا این که آن ها را ادا کند، همچنان که ابوبکر -رضی الله عنه- چنین کردند.
• استدل بعض العلماء بقوله تعالى:﴿وَطَعَنُوا فِي دِينِكُمْ﴾ على وجوب قتل كل من طعن في الدّين عامدًا مستهزئًا به.
برخی از علما با استناد به این فرموده ی الهی ﴿وَطَعَنُوا فِي دِينِكُمْ﴾ «و به دين شما طعنه زدند»، به واجب بودنِ کشتن هر کس که از روی عمد و اهانت، به دین طعنه می زنند، استدلال کرده اند.
• في الآيات دلالة على أن المؤمن الذي يخشى الله وحده يجب أن يكون أشجع الناس وأجرأهم على القتال.
در این آیات دلالتی است بر اینکه مؤمن که فقط از الله میترسد باید شجاعترین و جسورترین مردم بر قتال باشد.
