ការបកប្រែអត្ថន័យគួរអាន - ការអធិប្បាយសង្ខេបអំពីគម្ពីគួរអានជាភាសាពែរ្ស
លេខទំព័រ:
143
:
6
ثَمٰنِیَةَ اَزْوَاجٍ ۚ— مِنَ الضَّاْنِ اثْنَیْنِ وَمِنَ الْمَعْزِ اثْنَیْنِ ؕ— قُلْ ءٰٓالذَّكَرَیْنِ حَرَّمَ اَمِ الْاُنْثَیَیْنِ اَمَّا اشْتَمَلَتْ عَلَیْهِ اَرْحَامُ الْاُنْثَیَیْنِ ؕ— نَبِّـُٔوْنِیْ بِعِلْمٍ اِنْ كُنْتُمْ صٰدِقِیْنَ ۟ۙ
و هشت صنف برایتان آفرید؛ از میش دو تا: نر و ماده، و از بز دو تا، - ای رسول- به مشرکان- بگو: آیا الله نرهای این دو صنف را به علت نر بودن حرام کرده است؟ پس اگر گفتند: بله، به آنها بگو: چرا شما مادهها را حرام میکنید؟ آیا او تعالی مادههای این دو صنف را به علت ماده بودن حرام کرده است؟ اگر گفتند: بله، به آنها بگو: چرا نرها را حرام میکنید؟ یا او تعالی آنچه را که رحمهای مادههای این دو صنف دربردارد به علت اینکه رحم، آنها را دربردارد حرام کرده است؟ اگر گفتند: بله، به آنها بگو: پس چرا گاهی با تحریم نرها و گاهی با تحریم مادهها، میان حملهایی که رحمها دربردارند تفاوت میگذارید، - ای مشرکان- اگر در این ادعا که تحریم این موارد از جانب الله است راست میگویید، مرا از سند علم صحیحی که به آن استناد میکنید، آگاه سازید؟!
التفاسير:
144
:
6
وَمِنَ الْاِبِلِ اثْنَیْنِ وَمِنَ الْبَقَرِ اثْنَیْنِ ؕ— قُلْ ءٰٓالذَّكَرَیْنِ حَرَّمَ اَمِ الْاُنْثَیَیْنِ اَمَّا اشْتَمَلَتْ عَلَیْهِ اَرْحَامُ الْاُنْثَیَیْنِ ؕ— اَمْ كُنْتُمْ شُهَدَآءَ اِذْ وَصّٰىكُمُ اللّٰهُ بِهٰذَا ۚ— فَمَنْ اَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرٰی عَلَی اللّٰهِ كَذِبًا لِّیُضِلَّ النَّاسَ بِغَیْرِ عِلْمٍ ؕ— اِنَّ اللّٰهَ لَا یَهْدِی الْقَوْمَ الظّٰلِمِیْنَ ۟۠
و سایر اصناف هشتگانه از این قرار است: دو تا شتر، دو تا گاو، - ای رسول- به مشرکان بگو: آیا الله مواردی از آنها را به خاطر نربودن، یا مادهبودن یا اینکه رحم، آنها را دربردارد حرام کرده است؟ یا –ای مشرکان- به ادعای خودتان- هنگامی که الله به تحریم آنچه از این دامها که حرام میدانید شما را سفارش کرد- حاضر بودید-؟! پس هیچکس ستمکارتر، و جنایتکارتر از کسی نیست که بر الله افترا میزند، یعنی تحریم آنچه را که حرام نکرده است به او نسبت میدهد؛ تا بدون هیچ دلیلی مردم را از راه راست گمراه سازد، همانا الله کسانی را که با افترای دروغ بر او تعالی ستم کردند، به هدایت توفیق نمیدهد.
التفاسير:
145
:
6
قُلْ لَّاۤ اَجِدُ فِیْ مَاۤ اُوْحِیَ اِلَیَّ مُحَرَّمًا عَلٰی طَاعِمٍ یَّطْعَمُهٗۤ اِلَّاۤ اَنْ یَّكُوْنَ مَیْتَةً اَوْ دَمًا مَّسْفُوْحًا اَوْ لَحْمَ خِنْزِیْرٍ فَاِنَّهٗ رِجْسٌ اَوْ فِسْقًا اُهِلَّ لِغَیْرِ اللّٰهِ بِهٖ ۚ— فَمَنِ اضْطُرَّ غَیْرَ بَاغٍ وَّلَا عَادٍ فَاِنَّ رَبَّكَ غَفُوْرٌ رَّحِیْمٌ ۟
- ای رسول- بگو در آنچه الله بر من نازل کرده است، چیز حرامی نمیبینم مگر آنچه که بدون ذبح شرعی مرده باشد، یا خون ریختهشدهای باشد، یا گوشت خوک باشد که نجس و حرام است، یا از مواردی باشد که بر غیر نام الله ذبح شده باشد مانند حیواناتی که بر بتهایشان ذبح شده است، پس هرکس بهسبب گرسنگی شدید، ضرورت او را به خوردن این محرمات بکشاند به شرط آنکه نخواهد از خوردن آنها لذت ببرد، و از حد ضرورت نگذرد گناهی در این مورد بر او نیست، - ای رسول- همانا پروردگار تو نسبت به مضطری که اگر از این موارد بخورد بسیار آمرزنده و مهربان است.
التفاسير:
146
:
6
وَعَلَی الَّذِیْنَ هَادُوْا حَرَّمْنَا كُلَّ ذِیْ ظُفُرٍ ۚ— وَمِنَ الْبَقَرِ وَالْغَنَمِ حَرَّمْنَا عَلَیْهِمْ شُحُوْمَهُمَاۤ اِلَّا مَا حَمَلَتْ ظُهُوْرُهُمَاۤ اَوِ الْحَوَایَاۤ اَوْ مَا اخْتَلَطَ بِعَظْمٍ ؕ— ذٰلِكَ جَزَیْنٰهُمْ بِبَغْیِهِمْ ۖؗ— وَاِنَّا لَصٰدِقُوْنَ ۟
و بر یهودیان آنچه را که انگشتانشان از هم جدا نیست مانند شتر و نعام (شترمرغ) را حرام گردانیدیم، و پیههای گاو و گوسفند را بر آنها حرام کردیم به استثنای پیههایی که بر پشت آن دو چسبیده است، یا رودهها در بردارند، یا به استخوانی مانند دنبه و پهلو درآمیخته است، و آنها را به سزای ستمشان با تحریم این چیزها مجازات کردیم، و همانا ما در تمام آنچه خبر میدهیم راستگو هستیم.
التفاسير:
ក្នុងចំណោមអត្ថប្រយោជន៍នៃអាយ៉ាត់ទាំងនេះក្នុងទំព័រនេះ:
• في الآيات دليل على إثبات المناظرة في مسائل العلم، وإثبات القول بالنظر والقياس.
این آیات، بر اثبات مناظره در مسائل علمی و اثبات قول با نظر و قیاس دلالت دارد.
• الوحي وما يستنبط منه هو الطريق لمعرفة الحلال والحرام.
وحی و آنچه از آن استنباط میشود، تنها راه شناخت حلال و حرام است.
• إن من الظلم أن يُقْدِم أحد على الإفتاء في الدين ما لم يكن قد غلب على ظنه أنه يفتي بالصواب الذي يرضي الله.
هر کس در یکی از مسایل دینی فتوا دهد بدون اینکه ظن غالب بر صحت قولش داشته باشد، در واقع مرتکب ستم شده است.
• من رحمة الله بعباده الإذن لهم في تناول المحرمات عند الاضطرار.
یکی از رحمات الله به بندگانش، اجازه دادن به آنها در خوردن خوراکیهای حرام هنگام اضطرار است.
