ការបកប្រែអត្ថន័យគួរអាន - ការអធិប្បាយសង្ខេបអំពីគម្ពីគួរអានជាភាសាពែរ្ស
លេខទំព័រ:
104
:
5
وَاِذَا قِیْلَ لَهُمْ تَعَالَوْا اِلٰی مَاۤ اَنْزَلَ اللّٰهُ وَاِلَی الرَّسُوْلِ قَالُوْا حَسْبُنَا مَا وَجَدْنَا عَلَیْهِ اٰبَآءَنَا ؕ— اَوَلَوْ كَانَ اٰبَآؤُهُمْ لَا یَعْلَمُوْنَ شَیْـًٔا وَّلَا یَهْتَدُوْنَ ۟
وقتی به اینها که با تحریم بعضی چارپایان بر الله افترا بستند گفته میشود: به قرآن که الله نازل فرموده، و به سنت رسول صلی الله علیه وسلم، روی آورید تا حلال را از حرام بازشناسید، میگویند: اعتقادات و اقوال و افعالی را که از پیشینیان خود گرفته و به ارث بردهایم برایمان کافی است، چگونه این امر برایشان کفایت میکند درحالیکه پیشینیان آنها چیزی نمیدانستند، و بهسوی حق هدایت نیافته بودند؟! پس کسی از آنها پیروی نمیکند مگر اینکه از خودشان نادانتر و گمراهتر باشد، زیرا آنها نادان و گمراه هستند.
التفاسير:
105
:
5
یٰۤاَیُّهَا الَّذِیْنَ اٰمَنُوْا عَلَیْكُمْ اَنْفُسَكُمْ ۚ— لَا یَضُرُّكُمْ مَّنْ ضَلَّ اِذَا اهْتَدَیْتُمْ ؕ— اِلَی اللّٰهِ مَرْجِعُكُمْ جَمِیْعًا فَیُنَبِّئُكُمْ بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُوْنَ ۟
ای کسانیکه ایمان آوردهاید، به نفس خودتان بپردازید و آن را به برپایی آنچه به صلاح شماست وادارید، که اگر هدایت یافتید، آنکس که گمراه شده و به شما پاسخ مثبت نداده است زیانی به شما نمیرساند، و لازمۀ هدایت یافتن شما این است که امر به معروف و نهی از منکر کنید، بازگشت شما در روز قیامت فقط بهسوی الله است، آنگاه شما را از آنچه که در دنیا انجام میدادید با خبر میکند و جزای آن را به شما میدهد.
التفاسير:
106
:
5
یٰۤاَیُّهَا الَّذِیْنَ اٰمَنُوْا شَهَادَةُ بَیْنِكُمْ اِذَا حَضَرَ اَحَدَكُمُ الْمَوْتُ حِیْنَ الْوَصِیَّةِ اثْنٰنِ ذَوَا عَدْلٍ مِّنْكُمْ اَوْ اٰخَرٰنِ مِنْ غَیْرِكُمْ اِنْ اَنْتُمْ ضَرَبْتُمْ فِی الْاَرْضِ فَاَصَابَتْكُمْ مُّصِیْبَةُ الْمَوْتِ ؕ— تَحْبِسُوْنَهُمَا مِنْ بَعْدِ الصَّلٰوةِ فَیُقْسِمٰنِ بِاللّٰهِ اِنِ ارْتَبْتُمْ لَا نَشْتَرِیْ بِهٖ ثَمَنًا وَّلَوْ كَانَ ذَا قُرْبٰی ۙ— وَلَا نَكْتُمُ شَهَادَةَ ۙ— اللّٰهِ اِنَّاۤ اِذًا لَّمِنَ الْاٰثِمِیْنَ ۟
ای کسانیکه ایمان آوردهاید، هرگاه با ظهور یکی از نشانههای مرگ، مرگ یکی از شما نزدیک شد، باید برای وصیت خویش، دو مسلمان عادل را گواه بگیرید یا اگر در سفر بودید و مرگتان فرا رسید، در صورت نیاز و نبود گواهان مسلمان، دو مرد از کافران را گواه بگیرد، و اگر در گواهی آن دو تردیدی به وجود آمد، آن دو را پس از یکی از نمازها نگه دارید، آنگاه به الله سوگند خورند که: سهم خویش از الله را به هیچ عوضی نمیفروشند، و آن را به هیچ خویشاوندی اختصاص نمیدهند، و گواهی الله نزد خویش را کتمان نمیکنند، و اگر چنین کاری کردند، گناهکار و نافرمان الله خواهند بود.
التفاسير:
107
:
5
فَاِنْ عُثِرَ عَلٰۤی اَنَّهُمَا اسْتَحَقَّاۤ اِثْمًا فَاٰخَرٰنِ یَقُوْمٰنِ مَقَامَهُمَا مِنَ الَّذِیْنَ اسْتَحَقَّ عَلَیْهِمُ الْاَوْلَیٰنِ فَیُقْسِمٰنِ بِاللّٰهِ لَشَهَادَتُنَاۤ اَحَقُّ مِنْ شَهَادَتِهِمَا وَمَا اعْتَدَیْنَاۤ ۖؗ— اِنَّاۤ اِذًا لَّمِنَ الظّٰلِمِیْنَ ۟
اما اگر پس از سوگند، دروغ آن دو در شهادت یا سوگند روشن شد، یا خیانتشان آشکار گشت؛ باید به جای آن دو، دو تن از نزدیکترین افراد به میت بر آنچه که حق است گواهی دهند و سوگند بخورند، یعنی باید به الله سوگند بخورند که شهادت ما بر دروغگویی و خیانت آن دو، از شهادت آن دو بر راستگویی و امانتداریشان راستتر است، و به ناحق سوگند نخوردهایم، که اگر به ناحق گواهی داده باشیم، از ستمکاران و تجاوزکنندگان از حدود الله خواهیم بود.
التفاسير:
108
:
5
ذٰلِكَ اَدْنٰۤی اَنْ یَّاْتُوْا بِالشَّهَادَةِ عَلٰی وَجْهِهَاۤ اَوْ یَخَافُوْۤا اَنْ تُرَدَّ اَیْمَانٌ بَعْدَ اَیْمَانِهِمْ ؕ— وَاتَّقُوا اللّٰهَ وَاسْمَعُوْا ؕ— وَاللّٰهُ لَا یَهْدِی الْقَوْمَ الْفٰسِقِیْنَ ۟۠
روش مذکور سوگند دادن دو شاهد بعد از نماز هنگام تردید در گواهی آنها، و برگرداندن گواهی آن دو، نزدیکتر است به اینکه به روش شرعی گواهی دهند، و شهادت را تحریف یا تبدیل یا در آن خیانت نکنند، و نزدیکتر است به اینکه بترسند از اینکه پس از سوگند آن دو، وارثان سوگند بخورند، و خلاف گواهی آنها گواهی دهند، آنگاه رسوا شوند، و با دست کشیدن از دروغ و خیانت در شهادت و سوگند از الله بترسید، و آنچه را به آن فرمان یافتهاید به نیت قبول کردن گوش فرادهید، و الله خارج شدگان از طاعت خویش را توفیق نمیدهد.
التفاسير:
ក្នុងចំណោមអត្ថប្រយោជន៍នៃអាយ៉ាត់ទាំងនេះក្នុងទំព័រនេះ:
• إذا ألزم العبد نفسه بطاعة الله، وأمر بالمعروف ونهى عن المنكر بحسب طاقته، فلا يضره بعد ذلك ضلال أحد، ولن يُسْأل عن غيره من الناس، وخاصة أهل الضلال منهم.
هرگاه بنده به حسب توان خویش، خود را به طاعت الله، و امر به معروف و نهی از منکر پایبند کند، گمراهی هیچکس به او زیان نمیرساند، و در مورد سایر مردم، بهخصوص گمراهان، مورد مؤاخذه قرار نمیگیرد.
• الترغيب في كتابة الوصية، مع صيانتها بإشهاد العدول عليها.
ترغیب در نوشتن وصیت، و حفاظت از آن با گرفتن گواهان عادل.
• بيان الصورة الشرعية لسؤال الشهود عن الوصية.
بیان صورت شرعی پرسیدن از گواهان در مورد وصیت.
