ការបកប្រែអត្ថន័យ អាយ៉ាត់ 37 ជំពូក​ អាស្ហ់ស្ហ៊ូរ៉ - ការអធិប្បាយសង្ខេបអំពីគម្ពីគួរអានជាភាសាពែរ្ស - សព្វវចនាធិប្បាយនៃគម្ពីគួរអាន

37 : 42

وَالَّذِیْنَ یَجْتَنِبُوْنَ كَبٰٓىِٕرَ الْاِثْمِ وَالْفَوَاحِشَ وَاِذَا مَا غَضِبُوْا هُمْ یَغْفِرُوْنَ ۟ۚ

و همان کسانی‌که از گناهان کبیره و زشت دوری می‌کنند، و هرگاه از گفتار یا کردار بد کسی خشمگین شدند خطایش را می‌بخشند، و او را در قبال آن مجازات نمی‌کنند، و این عفو اگر خیر و مصلحتی در آن باشد، نشانۀ نیکوکاری آنها است.

ក្នុង​ចំណោម​អត្ថប្រយោជន៍​នៃអាយ៉ាត់ទាំងនេះក្នុងទំព័រនេះ:

• الصبر والشكر سببان للتوفيق للاعتبار بآيات الله.

شکیبایی و سپاسگزاری دو مورد از اسباب توفیق پند گرفتن از آیات الله است.

• مكانة الشورى في الإسلام عظيمة.

مشورت در اسلام جایگاه بزرگی دارد.

• جواز مؤاخذة الظالم بمثل ظلمه، والعفو خير من ذلك.

جواز مؤاخذه ظالم به مانند ستمی که روا داشته است، هر چند بخشش بهتر است.