ការបកប្រែអត្ថន័យគួរអាន - ការអធិប្បាយសង្ខេបអំពីគម្ពីគួរអានជាភាសាពែរ្ស
លេខទំព័រ:
106
:
4
وَّاسْتَغْفِرِ اللّٰهَ ؕ— اِنَّ اللّٰهَ كَانَ غَفُوْرًا رَّحِیْمًا ۟ۚ
و از الله آمرزش و بخشایش بخواه؛ زیرا الله نسبت به بندگانش که بهسوی او توبه کنند بسیار آمرزنده و مهربان است.
التفاسير:
107
:
4
وَلَا تُجَادِلْ عَنِ الَّذِیْنَ یَخْتَانُوْنَ اَنْفُسَهُمْ ؕ— اِنَّ اللّٰهَ لَا یُحِبُّ مَنْ كَانَ خَوَّانًا اَثِیْمًا ۟ۚۙ
و از هر شخصی که خیانت می کند و در پنهان کردن خیانتش تلاش می کند؛ دفاع مکن، الله متعال افراد خیانت پیشه ی گناهکار را دوست ندارد.
التفاسير:
108
:
4
یَّسْتَخْفُوْنَ مِنَ النَّاسِ وَلَا یَسْتَخْفُوْنَ مِنَ اللّٰهِ وَهُوَ مَعَهُمْ اِذْ یُبَیِّتُوْنَ مَا لَا یَرْضٰی مِنَ الْقَوْلِ ؕ— وَكَانَ اللّٰهُ بِمَا یَعْمَلُوْنَ مُحِیْطًا ۟
هنگام ارتکاب گناه، آن را از روی ترس و حیا از مردم پنهان میکنند، ولی نمیتوانند آن را از الله که همیشه با آنها است، پنهان کنند. او تعالی به آنها احاطه دارد، و هیچچیز از امور آنها بر او پوشیده نیست، وقتی پنهانی سخنانی را که الله از آن خشنود نیست طرح میریزند. مانند دفاع از گناهکار و متهمکردن بیگناه؛ و الله به آنچه پنهانی و آشکارا انجام میدهند علم فراگیر دارد، ذرهای بر او پوشیده نمیماند، و آنها را به خاطر اعمالشان مجازات خواهد کرد.
التفاسير:
109
:
4
هٰۤاَنْتُمْ هٰۤؤُلَآءِ جَدَلْتُمْ عَنْهُمْ فِی الْحَیٰوةِ الدُّنْیَا ۫— فَمَنْ یُّجَادِلُ اللّٰهَ عَنْهُمْ یَوْمَ الْقِیٰمَةِ اَمْ مَّنْ یَّكُوْنُ عَلَیْهِمْ وَكِیْلًا ۟
هان شما – ای کسانیکه کار این مجرمان شما را آشفته میکند- در زندگی دنیا از آنها دفاع کردید تا بیگناهیشان را ثابت نموده و مجازات را از آنها دفع کنید، چه کسی در روز قیامت در برابر الله از آنها دفاع میکند درحالیکه از حقیقت حال آنها آگاهی یافته است؟! و چه کسی کارساز آنها در آن روز خواهد بود؟! بدون تردید هیچکس را یارای این کار نیست.
التفاسير:
110
:
4
وَمَنْ یَّعْمَلْ سُوْٓءًا اَوْ یَظْلِمْ نَفْسَهٗ ثُمَّ یَسْتَغْفِرِ اللّٰهَ یَجِدِ اللّٰهَ غَفُوْرًا رَّحِیْمًا ۟
هرکس عمل بدی مرتکب شود یا با ارتکاب گناهان به خودش ستم کند، سپس با اقرار به گناه خویش و پشیمانی و بریدن از آن از الله آمرزش بخواهد، الله را همیشه برای گناهان خویش، بسیار آمرزنده و مهربان خواهد یافت.
التفاسير:
111
:
4
وَمَنْ یَّكْسِبْ اِثْمًا فَاِنَّمَا یَكْسِبُهٗ عَلٰی نَفْسِهٖ ؕ— وَكَانَ اللّٰهُ عَلِیْمًا حَكِیْمًا ۟
و هرکس گناه صغیره و کبیرهای مرتکب شود، قطعاً مجازات آن فقط بر خودش خواهد بود، و به دیگران سرایت نمیکند، و الله از اعمال بندگان آگاه، و در تدبیر و تشریع خویش بسیار داناست.
التفاسير:
112
:
4
وَمَنْ یَّكْسِبْ خَطِیْٓئَةً اَوْ اِثْمًا ثُمَّ یَرْمِ بِهٖ بَرِیْٓـًٔا فَقَدِ احْتَمَلَ بُهْتَانًا وَّاِثْمًا مُّبِیْنًا ۟۠
و هرکس اشتباهی غیر عمدی، یا گناهی عمدی مرتکب شود، سپس انسانی پاک از این گناه را متهم سازد، با این کار، دروغی بزرگ و گناهی آشکار به دوش کشیده است.
التفاسير:
113
:
4
وَلَوْلَا فَضْلُ اللّٰهِ عَلَیْكَ وَرَحْمَتُهٗ لَهَمَّتْ طَّآىِٕفَةٌ مِّنْهُمْ اَنْ یُّضِلُّوْكَ ؕ— وَمَا یُضِلُّوْنَ اِلَّاۤ اَنْفُسَهُمْ وَمَا یَضُرُّوْنَكَ مِنْ شَیْءٍ ؕ— وَاَنْزَلَ اللّٰهُ عَلَیْكَ الْكِتٰبَ وَالْحِكْمَةَ وَعَلَّمَكَ مَا لَمْ تَكُنْ تَعْلَمُ ؕ— وَكَانَ فَضْلُ اللّٰهِ عَلَیْكَ عَظِیْمًا ۟
-ای پیامبر- اگر الله متعال با لطف خویش تو را حفظ نکرده بود، گروهی از آن خائنین به خود، قصد کردند تو را از حق گمراه کنند تا به ناحق قضاوت کنی، حال آن که فقط خودشان را گمراه می کنند؛ چرا که سرانجام بد (و زیان) تلاشی که برای گمراه کردن به کار گرفتند، به خودشان باز می گردد و با حمايت الهی نمی توانند به تو آسیبی برسانند. الله متعال قرآن و سنت را بر تو نازل فرمود، و هدایت و نوری را به تو آموخت که پیش از آن نمی دانستی، همانا فضل الله متعال -با نبوت و عصمت- بر تو بسیار زیاد بوده است.
التفاسير:
ក្នុងចំណោមអត្ថប្រយោជន៍នៃអាយ៉ាត់ទាំងនេះក្នុងទំព័រនេះ:
• النهي عن المدافعة والمخاصمة عن المبطلين؛ لأن ذلك من التعاون على الإثم والعدوان.
نهی از دفاعکردن از دروغپردازان و گرفتن جانب آنها؛ زیرا این کار نوعی همکاری بر گناه و ستم است.
• ينبغي للمؤمن الحق أن يكون خوفه من الله وتعظيمه والحياء منه فوق كل أحد من الناس.
سزاوار است که ترس و حیای مؤمن حقیقی از الله متعال و بزرگداشتن او، بیش از دیگران باشد.
• سعة رحمة الله ومغفرته لمن ظلم نفسه، مهما كان ظلمه إذا صدق في توبته، ورجع عن ذنبه.
رحمت و آمرزش گستردۀ الله برای کسیکه به خودش ستم کرده است، هر اندازه که ستم کرده باشد؛ به شرط اینکه توبۀ راستین بکند، و از گناهش بازگردد.
• التحذير من اتهام البريء وقذفه بما لم يكن منه؛ وأنَّ فاعل ذلك قد وقع في أشد الكذب والإثم.
برحذرداشتن از ایراد اتهام بر انسان بیگناه و بستن افترای دروغ بر او، و اینکه هرکس چنین کاری انجام دهد، شدیدترین دروغ و گناه را مرتکب شده است.
