ការបកប្រែអត្ថន័យគួរអាន - ការអធិប្បាយសង្ខេបអំពីគម្ពីគួរអានជាភាសាពែរ្ស
113
:
37
وَبٰرَكْنَا عَلَیْهِ وَعَلٰۤی اِسْحٰقَ ؕ— وَمِنْ ذُرِّیَّتِهِمَا مُحْسِنٌ وَّظَالِمٌ لِّنَفْسِهٖ مُبِیْنٌ ۟۠
و بر او و پسرش اسحاق علیه السلام برکتی از جانب خویش فرو فرستادیم، و نعمتها از جمله افزایش فرزندانشان را بر آنها زیاد کردیم، و از نسل آن دو برخی با طاعت خویش برای پروردگارش نیکوکار بودند، و برخی با کفر و ارتکاب گناهان، آشکارا بر خویش ستم میکردند.
التفاسير:
ក្នុងចំណោមអត្ថប្រយោជន៍នៃអាយ៉ាត់ទាំងនេះក្នុងទំព័រនេះ:
• قوله: ﴿فَلَمَّآ أَسْلَمَا﴾ دليل على أن إبراهيم وإسماعيل عليهما السلام كانا في غاية التسليم لأمر الله تعالى.
﴿فَلَمَّآ أَسْلَمَا﴾ [الصافات: 103] دلالت دارد بر اینکه ابراهیم و اسماعیل علیهما السلام بهطور کامل در برابر امر الله تعالی تسلیم بودند.
• من مقاصد الشرع تحرير العباد من عبودية البشر.
یکی از مقاصد شریعت، آزاد سازی بندگان از بندگی انسانها است.
• الثناء الحسن والذكر الطيب من النعيم المعجل في الدنيا.
یاد نیک و تمجید به شایستگی از جمله نعمتهای به تعجیل افتاده در دنیا هستند.
