ការបកប្រែអត្ថន័យគួរអាន - ការអធិប្បាយសង្ខេបអំពីគម្ពីគួរអានជាភាសាពែរ្ស
លេខទំព័រ:
25
:
37
مَا لَكُمْ لَا تَنَاصَرُوْنَ ۟
و از روی توبیخ به آنها گفته میشود: شما را چه شده است چرا به یکدیگر یاری نمیرسانید همانگونه که در دنیا به یکدیگر یاری میرساندید، و گمان میکردید بتهایتان به شما یاری میرسانند؟!
التفاسير:
26
:
37
بَلْ هُمُ الْیَوْمَ مُسْتَسْلِمُوْنَ ۟
بلکه آنها در این روز تسلیم فرمان الله و خوار هستند، و بهسبب ناتوانی و نداشتنِ چاره، به یکدیگر یاری نمیرسانند.
التفاسير:
27
:
37
وَاَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلٰی بَعْضٍ یَّتَسَآءَلُوْنَ ۟
به یکدیگر روی میآورند و به سرزنش و نزاع با یکدیگر میپردازند و این زمانی است که سرزنش و تنازع سودی نمیرساند.
التفاسير:
28
:
37
قَالُوْۤا اِنَّكُمْ كُنْتُمْ تَاْتُوْنَنَا عَنِ الْیَمِیْنِ ۟
پیروان به پیشوایان میگویند: - ای بزرگان ما- بهراستیکه شما (برای گمراه کردن ما) با شعار دین و حق به نزد ما میآمدید و کفر و شرک به الله و ارتکاب گناهان را برایمان میآراستید، و ما را از حقیقتی که رسولان از جانب الله آوردند متنفر میساختید.
التفاسير:
29
:
37
قَالُوْا بَلْ لَّمْ تَكُوْنُوْا مُؤْمِنِیْنَ ۟ۚ
پیشوایان به پیروان میگویند: امر - آنگونه که ادعا میکنید- نیست خودتان بر کفر قرار داشتید و مؤمن نبودید، بلکه منکر بودید.
التفاسير:
30
:
37
وَمَا كَانَ لَنَا عَلَیْكُمْ مِّنْ سُلْطٰنٍ ۚ— بَلْ كُنْتُمْ قَوْمًا طٰغِیْنَ ۟
و ای پیروان، ما هیچ تسلطی به زور یا غلبه بر شما نداشتیم تا شما را در کفر و شرک و ارتکاب گناهان قرار دهیم، بلکه خودتان مردمی متجاوز از حد در کفر و گمراهی بودید.
التفاسير:
31
:
37
فَحَقَّ عَلَیْنَا قَوْلُ رَبِّنَاۤ ۖۗ— اِنَّا لَذَآىِٕقُوْنَ ۟
پس وعید الله در این فرمودهاش: ﴿لأَمْلأَنَّ جَهَنَّمَ مِنْكَ وَمِمَّنْ تَبِعَكَ مِنْهُمْ أَجْمَعِينَ﴾ [ص: 85] «یقیناً جهنم را از تو و از کسانی که از تو پیروی کنند، پر خواهم کرد» بر ما و شما واجب شد، و از اینرو - بدون تردید- آنچه را که پروردگارمان با آن تهدید کرد میچشیم.
التفاسير:
32
:
37
فَاَغْوَیْنٰكُمْ اِنَّا كُنَّا غٰوِیْنَ ۟
و ما شما را به گمراهی و کفر فراخواندیم، زیرا خودمان از راه هدایت گمراه بودیم.
التفاسير:
33
:
37
فَاِنَّهُمْ یَوْمَىِٕذٍ فِی الْعَذَابِ مُشْتَرِكُوْنَ ۟
پس بهراستیکه پیروان و پیشوایان در عذاب روز قیامت با هم شریک هستند.
التفاسير:
34
:
37
اِنَّا كَذٰلِكَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِیْنَ ۟
همانگونه که عذاب را به اینها میچشانیم، قطعاً با سایر مجرمان نیز چنین رفتار میکنیم.
التفاسير:
35
:
37
اِنَّهُمْ كَانُوْۤا اِذَا قِیْلَ لَهُمْ لَاۤ اِلٰهَ اِلَّا اللّٰهُ یَسْتَكْبِرُوْنَ ۟ۙ
در حقیقت وقتی در دنیا کلمۀ لا إله إلا الله به این مشرکان گفته میشد تا به مقتضای آن عمل و مخالف آن را ترک کنند، از روی تکبر و برتریجویی در برابر حق آن را نمیپذیرفتند و از آن فرمانبرداری نمیکردند.
التفاسير:
36
:
37
وَیَقُوْلُوْنَ اَىِٕنَّا لَتَارِكُوْۤا اٰلِهَتِنَا لِشَاعِرٍ مَّجْنُوْنٍ ۟ؕ
و با استدلال به کفرشان میگفتند: آیا عبادت معبودهایمان را به خاطر سخن شاعری دیوانه رها کنیم؟! منظورشان از این گفته رسولالله صلی الله علیه وسلم بود.
التفاسير:
37
:
37
بَلْ جَآءَ بِالْحَقِّ وَصَدَّقَ الْمُرْسَلِیْنَ ۟
و به تحقیق که دروغ بزرگی ساختند، زیرا رسولالله صلی الله علیه وسلم مجنون و شاعر نیست، بلکه قرآنِ دعوتگر به توحید الله و پیروی رسولش را آورده، و رسولان علیهم السلام را در آنچه از توحید و اثبات معاد از جانب الله آوردهاند تصدیق کرده، و در هیچ موردی با آنها مخالفت نکرده است.
التفاسير:
38
:
37
اِنَّكُمْ لَذَآىِٕقُوا الْعَذَابِ الْاَلِیْمِ ۟ۚ
- ای مشرکان- بهراستیکه شما بهسبب کفر و تکذیب رسولان عذاب دردآور روز قیامت را میچشید.
التفاسير:
39
:
37
وَمَا تُجْزَوْنَ اِلَّا مَا كُنْتُمْ تَعْمَلُوْنَ ۟ۙ
و -ای مشرکان- جز به کفر به الله و ارتکاب گناهان که در دنیا انجام میدادید جزا داده نمیشوید.
التفاسير:
40
:
37
اِلَّا عِبَادَ اللّٰهِ الْمُخْلَصِیْنَ ۟
اما بندگان مؤمن الله که الله آنها را برای عبادت خویش خالص گرداند، و آنها عبادت را برای او تعالی خالص کردند، از این عذاب در نجات هستند.
التفاسير:
41
:
37
اُولٰٓىِٕكَ لَهُمْ رِزْقٌ مَّعْلُوْمٌ ۟ۙ
الله به این بندگان مخلص روزیای میدهد که از نظر خوشمزگی و زیبایی و دوام، مشخص و ممتاز است.
التفاسير:
42
:
37
فَوَاكِهُ ۚ— وَهُمْ مُّكْرَمُوْنَ ۟ۙ
آن رزق و روزی (ذکر شده)، میوه هایی گوناگون می باشد که بسیار با لذت و دلخواهشان است، و افزون بر آن، با ارزانی داشتن درجات والای بهشت و نگاه کردن به وجه گرامی پروردگار، مورد اکرام و احترام قرار می گیرند.
التفاسير:
43
:
37
فِیْ جَنّٰتِ النَّعِیْمِ ۟ۙ
به تمام این موارد در بهشتهای پرنعمت و جاویدان و ثابتی که هرگز قطع نمیشود و از بین نمیرود میرسند.
التفاسير:
44
:
37
عَلٰی سُرُرٍ مُّتَقٰبِلِیْنَ ۟
بر تختهایی روبروی هم که به یکدیگر مینگرند تکیه میزنند.
التفاسير:
45
:
37
یُطَافُ عَلَیْهِمْ بِكَاْسٍ مِّنْ مَّعِیْنٍ ۟ۙ
جامهای خمری که از نظر درخشندگی مانند آب جاری است گرداگرد آنها چرخانده میشود.
التفاسير:
46
:
37
بَیْضَآءَ لَذَّةٍ لِّلشّٰرِبِیْنَ ۟ۚ
به رنگ سفید که هرکس آن را بنوشد لذت کامل را میبرد.
التفاسير:
47
:
37
لَا فِیْهَا غَوْلٌ وَّلَا هُمْ عَنْهَا یُنْزَفُوْنَ ۟
مانند خمر دنیا نیست، زیرا مستیای که عقلها را میرباید در آن وجود ندارد، و مصرف کنندۀ آن سردرد نمیگیرد، و جسم و عقلش سالم میماند.
التفاسير:
48
:
37
وَعِنْدَهُمْ قٰصِرٰتُ الطَّرْفِ عِیْنٌ ۟ۙ
و در بهشت زنانی پاکدامن نزدشان هستند، که به غیر شوهرانشان نمینگرند، و چشمان بسیار زیبایی دارند.
التفاسير:
49
:
37
كَاَنَّهُنَّ بَیْضٌ مَّكْنُوْنٌ ۟
در سفیدی رنگهایشان که با زردی آمیخته شده است گویی تخم پرندهای حفاظتشده هستند که دستی آن را لمس نکرده است.
التفاسير:
50
:
37
فَاَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلٰی بَعْضٍ یَّتَسَآءَلُوْنَ ۟
و بهشتیان به یکدیگر روی میآورند و در مورد گذشتۀ خویش و آنچه در دنیا برایشان اتفاق افتاده از یکدیگر میپرسند.
التفاسير:
51
:
37
قَالَ قَآىِٕلٌ مِّنْهُمْ اِنِّیْ كَانَ لِیْ قَرِیْنٌ ۟ۙ
یکی از این مؤمنان میگوید: بهراستیکه من در دنیا همنشینی داشتم که رستاخیز را انکار میکرد.
التفاسير:
ក្នុងចំណោមអត្ថប្រយោជន៍នៃអាយ៉ាត់ទាំងនេះក្នុងទំព័រនេះ:
• سبب عذاب الكافرين: العمل المنكر؛ وهو الشرك والمعاصي.
سبب عذاب کافران: اعمال ناپسند؛ یعنی شرک و گناهان است.
• من نعيم أهل الجنة أنهم نعموا باجتماع بعضهم مع بعض، ومقابلة بعضهم مع بعض، وهذا من كمال السرور.
یکی از نعمتهای بهشتیان این است که از اجتماع و دیدار با یکدیگر برخوردار میشوند، و این امر، کمال سرور و شادمانی است.
