ការបកប្រែអត្ថន័យគួរអាន - ការអធិប្បាយសង្ខេបអំពីគម្ពីគួរអានជាភាសាពែរ្ស
17
:
30
فَسُبْحٰنَ اللّٰهِ حِیْنَ تُمْسُوْنَ وَحِیْنَ تُصْبِحُوْنَ ۟
پس تسبیح الله را بگویید آنگاه که در وقت شب داخل میشوید؛ یعنی وقت دو نماز: مغرب و عشاء، و تسبیح او تعالی را بگویید آنگاه که در وقت صبح داخل میشوید؛ یعنی وقت نماز فجر.
التفاسير:
ក្នុងចំណោមអត្ថប្រយោជន៍នៃអាយ៉ាត់ទាំងនេះក្នុងទំព័រនេះ:
• إعمار العبد أوقاته بالصلاة والتسبيح علامة على حسن العاقبة.
این امر که بنده اوقاتش را با نماز و تسبیح آباد کند نشانهای بر سرانجامِ نیک اوست.
• الاستدلال على البعث بتجدد الحياة، حيث يخلق الله الحي من الميت والميت من الحي.
استدلال به رستاخیز با تازه شدن زندگی، وقتی الله زنده را از مرده و مرده را از زنده میآفریند.
• آيات الله في الأنفس والآفاق لا يستفيد منها إلا من يُعمِل وسائل إدراكه الحسية والمعنوية التي أنعم الله بها عليه.
از آیات الله در بدن انسان و کرانههای هستی فایده نمیبرد مگر کسیکه وسایل ادراک حسی و معنوی خویش را که الله بر او ارزانی داشته است به کار گیرد.
