ការបកប្រែអត្ថន័យគួរអាន - ការអធិប្បាយសង្ខេបអំពីគម្ពីគួរអានជាភាសាពែរ្ស
2
:
19
ذِكْرُ رَحْمَتِ رَبِّكَ عَبْدَهٗ زَكَرِیَّا ۟ۖۚ
این یادِ رحمتِ پروردگارت به بندهاش زکریا است، که آن را به هدف پند گرفتن از آن برایت حکایت میکنیم.
التفاسير:
ក្នុងចំណោមអត្ថប្រយោជន៍នៃអាយ៉ាត់ទាំងនេះក្នុងទំព័រនេះ:
• الضعف والعجز من أحب وسائل التوسل إلى الله؛ لأنه يدل على التَّبَرُّؤِ من الحول والقوة، وتعلق القلب بحول الله وقوته.
اظهار ضعف و ناتوانی، از مؤثرترین وسایل توسل بهسوی الله است؛ زیرا بر عدم قدرت و تواناییِ شخص، و وابستگی قلبی به قدرت و توانایی الله دلالت دارد.
• يستحب للمرء أن يذكر في دعائه نعم الله تعالى عليه، وما يليق بالخضوع.
مستحب است که شخص در دعای خویش نعمتهای الله را به یاد آورد و در اوج تواضع و فروتنی قرار گیرد.
• الحرص على مصلحة الدين وتقديمها على بقية المصالح.
اشتیاق بر مصلحت دین و مُقَدَّم کردن آن بر سایر مصالح.
• تستحب الأسماء ذات المعاني الطيبة.
برگزیدن نامهایی دارای معانی نیکو مستحب است.
