ការបកប្រែអត្ថន័យ អាយ៉ាត់ 142 ជំពូក​ អាល់ហ្ពាក៏រ៉ោះ - ការបកប្រែជាភាសាម៉ាសេដ្យាន - ក្រុមអ្នកប្រាជ្ញម៉ាសេដ្យាន - សព្វវចនាធិប្បាយនៃគម្ពីគួរអាន

142 : 2

۞ سَيَقُولُ ٱلسُّفَهَآءُ مِنَ ٱلنَّاسِ مَا وَلَّىٰهُمۡ عَن قِبۡلَتِهِمُ ٱلَّتِي كَانُواْ عَلَيۡهَاۚ قُل لِّلَّهِ ٱلۡمَشۡرِقُ وَٱلۡمَغۡرِبُۚ يَهۡدِي مَن يَشَآءُ إِلَىٰ صِرَٰطٖ مُّسۡتَقِيمٖ

142. Некои малоумни луѓе ќе речат: „Што ги одврати од киблата^[45] нивна кон која се насочуваа?“ Кажи: „Аллахови се и истокот и западот; Тој го упатува на Правиот пат кого Тој сака“.

[45] Кибла (ар.) е правецот, насоката кон Светиот Храм во Мека. Муслиманите во своите молитви (намази) се насочуваат кон Мека, па оттука произлегува и пот­ре­ба­та за ориентација во просторот, а оттаму и картографијата. Сите џамии во светот се на­со­чени во тој правец, а за потребата на верниците за насочување измислени се раз­но­видни современи технолошки средства за ориентација и насочување. А за оваа своја потреба, муслиманите измислиле соодветни инструменти уште многу по­рано од Средниот век. Киблата игра значајна улога за заедништвото на мус­ли­ма­ните.