ការបកប្រែអត្ថន័យ អាយ៉ាត់ 260 ជំពូក​ អាល់ហ្ពាក៏រ៉ោះ - ការបកប្រែជាភាសាអាល្លឺម៉ង់ - មជ្ឈមណ្ឌលបកប្រែរ៉ូវ៉ាទ - សព្វវចនាធិប្បាយនៃគម្ពីគួរអាន

260 : 2

وَإِذۡ قَالَ إِبۡرَٰهِـۧمُ رَبِّ أَرِنِي كَيۡفَ تُحۡيِ ٱلۡمَوۡتَىٰۖ قَالَ أَوَلَمۡ تُؤۡمِنۖ قَالَ بَلَىٰ وَلَٰكِن لِّيَطۡمَئِنَّ قَلۡبِيۖ قَالَ فَخُذۡ أَرۡبَعَةٗ مِّنَ ٱلطَّيۡرِ فَصُرۡهُنَّ إِلَيۡكَ ثُمَّ ٱجۡعَلۡ عَلَىٰ كُلِّ جَبَلٖ مِّنۡهُنَّ جُزۡءٗا ثُمَّ ٱدۡعُهُنَّ يَأۡتِينَكَ سَعۡيٗاۚ وَٱعۡلَمۡ أَنَّ ٱللَّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٞ

Und (gedenke,) als Ibrahim sagte: „Mein Herr, zeige mir, wie Du die Toten lebendig machst.“ Er sagte: „Glaubst du denn nicht?“ Er sagte: „Doch, aber (ich frage) damit mein Herz Ruhe findet.“ Er (also Allah) sagte: „So nimm vier von den Vögeln und zieh sie dann her zu dir (und schlachte sie ab). Hierauf setze auf jeden Berg einen Teil von ihnen. Hierauf rufe sie, so werden sie zu dir eilends kommen.“ Und wisse, dass Allah (all)mächtig und (all)weise ist.