ការបកប្រែអត្ថន័យ អាយ៉ាត់ 88 ជំពូក​ យូសុហ្វ - ការបកប្រែជាភាសាអាល្លឺម៉ង់ - មជ្ឈមណ្ឌលបកប្រែរ៉ូវ៉ាទ - សព្វវចនាធិប្បាយនៃគម្ពីគួរអាន

88 : 12

فَلَمَّا دَخَلُواْ عَلَيۡهِ قَالُواْ يَٰٓأَيُّهَا ٱلۡعَزِيزُ مَسَّنَا وَأَهۡلَنَا ٱلضُّرُّ وَجِئۡنَا بِبِضَٰعَةٖ مُّزۡجَىٰةٖ فَأَوۡفِ لَنَا ٱلۡكَيۡلَ وَتَصَدَّقۡ عَلَيۡنَآۖ إِنَّ ٱللَّهَ يَجۡزِي ٱلۡمُتَصَدِّقِينَ

Als sie (wieder) bei ihm eintraten, sagten sie: „O hoher Herr, Not (und Dürre) hat uns und unsere Angehörigen erfasst. Und wir haben (nur) Ware von geringem Wert (mit uns) gebracht. So gib uns (dennoch) volles Maß und gib (es) uns als Almosen. Wahrlich, Allah vergilt den Almosegebenden.“