ការបកប្រែអត្ថន័យគួរអាន - ការបកប្រែជាភាសាហ្សកហ្ស៊ី - កំពុងដំណើរការលើវា
169
:
7
فَخَلَفَ مِنۢ بَعۡدِهِمۡ خَلۡفٞ وَرِثُواْ ٱلۡكِتَٰبَ يَأۡخُذُونَ عَرَضَ هَٰذَا ٱلۡأَدۡنَىٰ وَيَقُولُونَ سَيُغۡفَرُ لَنَا وَإِن يَأۡتِهِمۡ عَرَضٞ مِّثۡلُهُۥ يَأۡخُذُوهُۚ أَلَمۡ يُؤۡخَذۡ عَلَيۡهِم مِّيثَٰقُ ٱلۡكِتَٰبِ أَن لَّا يَقُولُواْ عَلَى ٱللَّهِ إِلَّا ٱلۡحَقَّ وَدَرَسُواْ مَا فِيهِۗ وَٱلدَّارُ ٱلۡأٓخِرَةُ خَيۡرٞ لِّلَّذِينَ يَتَّقُونَۚ أَفَلَا تَعۡقِلُونَ
მერე მათ შემდეგ მოვიდა თაობა, რომლებმაც მემკვიდრეობად მიიღეს წიგნი,[1] თუმცა იხვეჭდნენ ამქვეყნიურ სიკეთეებს წარმავალსა, უფასურსა[2] და ამბობდნენ: გვეპატიება ჩვენ.[3] მაგრამ თუკი ისევ გაუჩნდებათ მსგავსი წარმავალი სიკეთის მოპოვების საშუალება, იმასაც აიღებენ. განა წიგნისეული აღთქმა არ იყო მათგან აღებული, რომ არაფერს იტყოდნენ ალლაჰის შესახებ, გარდა ჭეშმარიტებისა და კითხულობდნენ იმას, რაც იყო მასში. იმქვეყნიური სამკვიდრებელი უმჯობესია მათთვის, ვინც ღვთისმოშიშია, ნუთუ გონს არ მოუხმობენ?
[1] თევრათი/თორა.
[2] რომელიც არის ჰარამი.
[3] ალლაჰის შუამავალმა ﷺ თქვა: „გონიერია ის, ვინც საკუთარი თავი მოთოკა და იშრომა იმისთვის, რაც არის გარდაცვალების შემდეგ; ხოლო უნიათოა ის, ვინც საკუთარ ვნებებს აუყვა და (გარდაცვალების) შემდეგ (გადარჩენას) ალლაჰისგან მოელის.“ (იბნი მაჯე, ზუჰდ 31/4260; თირმიზი, სიფათუ’ლ-ყიამეთ 25/2459.)
التفاسير:
