ការបកប្រែអត្ថន័យ អាយ៉ាត់ 172 ជំពូក​ អាល់អាក់រ៉ហ្វ - ការបកប្រែ​ជាភាសាអង់គ្លេស -មជ្ឈមណ្ឌលបកប្រែរ៉ូវ៉ាទ - សព្វវចនាធិប្បាយនៃគម្ពីគួរអាន

172 : 7

وَإِذۡ أَخَذَ رَبُّكَ مِنۢ بَنِيٓ ءَادَمَ مِن ظُهُورِهِمۡ ذُرِّيَّتَهُمۡ وَأَشۡهَدَهُمۡ عَلَىٰٓ أَنفُسِهِمۡ أَلَسۡتُ بِرَبِّكُمۡۖ قَالُواْ بَلَىٰ شَهِدۡنَآۚ أَن تَقُولُواْ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ إِنَّا كُنَّا عَنۡ هَٰذَا غَٰفِلِينَ

And [remember] when your Lord brought forth from the loins of the children of Adam their offspring and made them testify about themselves [asking], “Am I not your Lord?” They said, “Yes indeed; We testify^[73].” [We did so] lest you should say on the Day of Resurrection, “We were unaware of this,”

[73] This is alluding to the ‘mīthāq al-fitrah’ (the pledge of innate nature).