ការបកប្រែអត្ថន័យ អាយ៉ាត់ 67 ជំពូក​ អាល់ហ្វូរកន - ការអធិប្បាយសង្ខេបអំពីគម្ពីគួរអានជាភាសាបូស្នី - សព្វវចនាធិប្បាយនៃគម្ពីគួរអាន

67 : 25

وَٱلَّذِينَ إِذَآ أَنفَقُواْ لَمۡ يُسۡرِفُواْ وَلَمۡ يَقۡتُرُواْ وَكَانَ بَيۡنَ ذَٰلِكَ قَوَامٗا

Čestiti, bogobojazni vjernici, o kojima je riječ, udjeljuju od onog čime ih je Uzvišeni Allah opskrbio ali ne do granica rasipništva. Isto tako, oni nisu stisnuti prema sebi niti prema onima o kojima su se dužni brinuti. Njihovo trošenje je zlatna sredina između rasipništva i škrtosti.

ក្នុង​ចំណោម​អត្ថប្រយោជន៍​នៃអាយ៉ាត់ទាំងនេះក្នុងទំព័រនេះ:

• الداعي إلى الله لا يطلب الجزاء من الناس.

Onaj ko poziva Allahu ne traži nikakvu naknadu od ljudi.

• ثبوت صفة الاستواء لله بما يليق به سبحانه وتعالى.

Ovi ajeti dokazuju da se Allah uzvisio iznad Arša onako kako to Njemu priliči.

• أن الرحمن اسم من أسماء الله لا يشاركه فيه أحد قط، دال على صفة من صفاته وهي الرحمة.

Allahovo ime Milostivi, koje niko osim Njega nema, ukazuje na Njegovo svojstvo milosti.

• إعانة العبد بتعاقب الليل والنهار على تدارُكِ ما فاتَهُ من الطاعة في أحدهما.

Vjernik je potpomognut smjenom dana i noći, pa može nadoknaditi dobra djela koja je izostavio u nekom od njih.

• من صفات عباد الرحمن التواضع والحلم، وطاعة الله عند غفلة الناس، والخوف من الله، والتزام التوسط في الإنفاق وفي غيره من الأمور.

Allahovi se robovi odlikuju skromnošću i blagošću, poslušnošću Njemu onda kad su ljudi nemarni, strahom od Njega, umjernošću kad je riječ o dijeljenju imetka i drugim osobinama.