ការបកប្រែអត្ថន័យគួរអាន - ការអធិប្បាយសង្ខេបអំពីគម្ពីគួរអានជាភាសាបូស្នី
57
:
17
أُوْلَٰٓئِكَ ٱلَّذِينَ يَدۡعُونَ يَبۡتَغُونَ إِلَىٰ رَبِّهِمُ ٱلۡوَسِيلَةَ أَيُّهُمۡ أَقۡرَبُ وَيَرۡجُونَ رَحۡمَتَهُۥ وَيَخَافُونَ عَذَابَهُۥٓۚ إِنَّ عَذَابَ رَبِّكَ كَانَ مَحۡذُورٗا
Oni kojima se krivovjerni mole da im otklone probleme – vjerovjesnici, meleki i dobri ljudi, i sami se međusobno natječu u dobrim djelima i u tome ko će se više približiti Allahu, očekujući Njegov oprost i milost te strahujući od kazne. A obaveza je bojati se Allahove kazne i nikad se ne smatrati sigurnim od nje.
التفاسير:
ក្នុងចំណោមអត្ថប្រយោជន៍នៃអាយ៉ាត់ទាំងនេះក្នុងទំព័រនេះ:
• القول الحسن داع لكل خلق جميل وعمل صالح، فإنَّ من ملك لسانه ملك جميع أمره.
Izgovaranje lijepih riječi ima za posljedicu to da se čovjek ukrasi svim lijepim osobinama i da čini dobra djela. To je tako, jer onaj ko vlada jezikom vlada i drugim udovima.
• فاضل الله بين الأنبياء بعضهم على بعض عن علم منه وحكمة.
Svevišnji je Allah neke poslanike odlikovao nad drugima, shodno onome što iziskuje Njegovo apsolutno znanje i Njegova savršena mudrost.
• الله لا يريد بعباده إلا ما هو الخير، ولا يأمرهم إلا بما فيه مصلحتهم.
Svojim robovima Mudri Allah želi samo dobro, On im zapovjeda samo ono što njima korist donosi.
• علامة محبة الله أن يجتهد العبد في كل عمل يقربه إلى الله، وينافس في قربه بإخلاص الأعمال كلها لله والنصح فيها.
Ulaganje truda u činjenje bogougodnih djela, iskreno i odano, pokazatelj je Allahove ljubavi prema čovjeku.
