ការបកប្រែអត្ថន័យគួរអាន - ការអធិប្បាយសង្ខេបអំពីគម្ពីគួរអានជាភាសាបូស្នី
56
:
17
قُلِ ٱدۡعُواْ ٱلَّذِينَ زَعَمۡتُم مِّن دُونِهِۦ فَلَا يَمۡلِكُونَ كَشۡفَ ٱلضُّرِّ عَنكُمۡ وَلَا تَحۡوِيلًا
Poslaniče islama, reci nevjernicima: “Ova vaša božanstva, koja molite kad ste u nevolji i potrebi, ne mogu otkloniti od vas nesreću i teškoću! Također, to nemogu priuštiti nikom drugom, jer su nemoćna. Ne može biti Bog onaj ko je nemoćan.”
التفاسير:
ក្នុងចំណោមអត្ថប្រយោជន៍នៃអាយ៉ាត់ទាំងនេះក្នុងទំព័រនេះ:
• القول الحسن داع لكل خلق جميل وعمل صالح، فإنَّ من ملك لسانه ملك جميع أمره.
Izgovaranje lijepih riječi ima za posljedicu to da se čovjek ukrasi svim lijepim osobinama i da čini dobra djela. To je tako, jer onaj ko vlada jezikom vlada i drugim udovima.
• فاضل الله بين الأنبياء بعضهم على بعض عن علم منه وحكمة.
Svevišnji je Allah neke poslanike odlikovao nad drugima, shodno onome što iziskuje Njegovo apsolutno znanje i Njegova savršena mudrost.
• الله لا يريد بعباده إلا ما هو الخير، ولا يأمرهم إلا بما فيه مصلحتهم.
Svojim robovima Mudri Allah želi samo dobro, On im zapovjeda samo ono što njima korist donosi.
• علامة محبة الله أن يجتهد العبد في كل عمل يقربه إلى الله، وينافس في قربه بإخلاص الأعمال كلها لله والنصح فيها.
Ulaganje truda u činjenje bogougodnih djela, iskreno i odano, pokazatelj je Allahove ljubavi prema čovjeku.
