Terjemahan makna Alquran Alkarim - Terjemahan Al-Mukhtaṣar fī Tafsīr Al-Qur`ān Al-Karīm ke bahasa Persia
Nomor Halaman:
7
:
33
وَاِذْ اَخَذْنَا مِنَ النَّبِیّٖنَ مِیْثَاقَهُمْ وَمِنْكَ وَمِنْ نُّوْحٍ وَّاِبْرٰهِیْمَ وَمُوْسٰی وَعِیْسَی ابْنِ مَرْیَمَ ۪— وَاَخَذْنَا مِنْهُمْ مِّیْثَاقًا غَلِیْظًا ۟ۙ
و -ای رسول- به یاد آور آنگاه که از پیامبران پیمانی استوار گرفتیم بر اینکه الله را به تنهایی عبادت کنند، و هیچچیز را با او شریک نگردانند، و وحی را که بهسویشان نازل شده است ابلاغ کنند، و به صورت خاص این پیمان را از تو گرفتیم، و از نوح و ابراهیم و موسی و عیسی پسر مریم علیهم السلام، پیمان محکم و استواری گرفتیم که در ادای تبلیغ رسالتهای الهی که بر آن امین و مکلف شده بودند، کوتاهی نکنند.
التفاسير:
8
:
33
لِّیَسْـَٔلَ الصّٰدِقِیْنَ عَنْ صِدْقِهِمْ ۚ— وَاَعَدَّ لِلْكٰفِرِیْنَ عَذَابًا اَلِیْمًا ۟۠
الله این پیمان موکد را از پیامبران علیهم السلام گرفت تا برای نکوهش کافران، از رسولان راستگو در مورد راستگوییشان بپرسد، و الله برای کافران به او تعالی و رسولانش در روز قیامت عذابی دردناک یعنی آتش جهنم را آماده کرده است.
التفاسير:
9
:
33
یٰۤاَیُّهَا الَّذِیْنَ اٰمَنُوا اذْكُرُوْا نِعْمَةَ اللّٰهِ عَلَیْكُمْ اِذْ جَآءَتْكُمْ جُنُوْدٌ فَاَرْسَلْنَا عَلَیْهِمْ رِیْحًا وَّجُنُوْدًا لَّمْ تَرَوْهَا ؕ— وَكَانَ اللّٰهُ بِمَا تَعْمَلُوْنَ بَصِیْرًا ۟ۚ
ای کسانیکه به الله ایمان آوردهاید، و به احکامش عمل کردهاید، نعمت الله بر خویش را به یاد آورید، آنگاه که لشکریان کفار دسته دسته برای پیکار با شما به مدینه آمدند، و منافقان و یهودیان آنها را یاری کردند، و باد صَبا را که پیامبر صلی الله علیه وسلم با آن یاری شد بر آنها فرستادیم، و لشکریانی از فرشتگان که شما آنها را ندیدید فرستادیم، آنگاه کافران برای فرار و درحالیکه قادر بر هیچ کاری نبودند پشت کردند، و الله آنچه را انجام میدهید میبیند و ذرهای از اعمالتان بر او تعالی پوشیده نمیماند، و به زودی شما را در قبال آن جزا خواهد داد.
التفاسير:
10
:
33
اِذْ جَآءُوْكُمْ مِّنْ فَوْقِكُمْ وَمِنْ اَسْفَلَ مِنْكُمْ وَاِذْ زَاغَتِ الْاَبْصَارُ وَبَلَغَتِ الْقُلُوْبُ الْحَنَاجِرَ وَتَظُنُّوْنَ بِاللّٰهِ الظُّنُوْنَا ۟ؕ
و نیز به یاد آورید آنگاه که کافران از بالا و پایین دره از دو جهت مشرق و مغرب بهسوی شما آمدند، و زمانیکه بر اثر وحشت زیاد، چشمها از هر چیزی جز نظر به دشمن خویش برگردانیده شدند، و قلبها به حلقومها رسید، و گمانهای مختلفی به الله میبردید؛ گاهی پیروزی، و گاهی نومیدی از او را گمان میبردید.
التفاسير:
11
:
33
هُنَالِكَ ابْتُلِیَ الْمُؤْمِنُوْنَ وَزُلْزِلُوْا زِلْزَالًا شَدِیْدًا ۟
در آن موضع در غزوۀ خندق مؤمنان با تجاوز دشمنانشان که با آن مواجه شدند مورد آزمایش قرار گرفتند، و از ترس زیاد به شدت آشفته شدند، و با این آزمایش مؤمن و منافق مشخص شد.
التفاسير:
12
:
33
وَاِذْ یَقُوْلُ الْمُنٰفِقُوْنَ وَالَّذِیْنَ فِیْ قُلُوْبِهِمْ مَّرَضٌ مَّا وَعَدَنَا اللّٰهُ وَرَسُوْلُهٗۤ اِلَّا غُرُوْرًا ۟
در آن روز منافقان و افرادی با ایمان ضعیف که تردیدی در دلهایشان بود گفتند: پیروزی بر دشمنمان و قدرتیابی ما در روی زمین که الله و رسولش به ما وعده دادند جز باطلی که هیچ اساسی ندارد نیست.
التفاسير:
13
:
33
وَاِذْ قَالَتْ طَّآىِٕفَةٌ مِّنْهُمْ یٰۤاَهْلَ یَثْرِبَ لَا مُقَامَ لَكُمْ فَارْجِعُوْا ۚ— وَیَسْتَاْذِنُ فَرِیْقٌ مِّنْهُمُ النَّبِیَّ یَقُوْلُوْنَ اِنَّ بُیُوْتَنَا عَوْرَةٌ ۛؕ— وَمَا هِیَ بِعَوْرَةٍ ۛۚ— اِنْ یُّرِیْدُوْنَ اِلَّا فِرَارًا ۟
و -ای رسول- به یاد آور آنگاه که گروهی از منافقان به اهالی مدینه گفتند: ای ساکنان یثرب (نام مدینه قبل از اسلام یثرب بود)، کنار خندق جای ماندن برای شما نیست پس به منازل خویش بازگردید، و گروهی از آنها با این بهانه که خانههایشان در برابر دشمن آشکار و بدون حفاظ است، از پیامبر صلی الله علیه وسلم اجازه میخواستند که به خانههایشان بازگردند، درحالیکه چنانکه ادعا کردند نبود، و با این عذر دروغین فقط قصد فرار از دشمن را داشتند.
التفاسير:
14
:
33
وَلَوْ دُخِلَتْ عَلَیْهِمْ مِّنْ اَقْطَارِهَا ثُمَّ سُىِٕلُوا الْفِتْنَةَ لَاٰتَوْهَا وَمَا تَلَبَّثُوْا بِهَاۤ اِلَّا یَسِیْرًا ۟
و اگر دشمن از تمام نواحی مدینه بر آنها وارد میشد، و بازگشت به کفر و شرک به الله را از آنها میخواست بهطور قطع این درخواست دشمنشان را میپذیرفتند، و جز اندکی از ارتداد و بازگشت به کفر خودداری نمیکردند.
التفاسير:
15
:
33
وَلَقَدْ كَانُوْا عَاهَدُوا اللّٰهَ مِنْ قَبْلُ لَا یُوَلُّوْنَ الْاَدْبَارَ ؕ— وَكَانَ عَهْدُ اللّٰهِ مَسْـُٔوْلًا ۟
همانا این منافقان بعد از فرار از جنگ، در غزوه ی اُحُد با الله پیمان بستند که اگر جنگی دیگر را نصیبشان کند؛ بدون شک، با دشمن خواهند جنگید و از ترس آنان فرار نخواهند کرد، اما پیمانشان را شکستند. به راستی که بنده در قبال پیمان هایی که با الله بسته، پاسخگو است و به زودی در اين باره محاسبه خواهد شد.
التفاسير:
Beberapa Faedah Ayat-ayat di Halaman Ini:
• منزلة أولي العزم من الرسل.
جایگاه رسولان اولوالعزم.
• تأييد الله لعباده المؤمنين عند نزول الشدائد.
تقویت بندگان مؤمن الله هنگام نزول سختیها توسط او تعالی.
• خذلان المنافقين للمؤمنين في المحن.
یارینشدن مؤمنان توسط منافقان در مصیبتها.
