Terjemahan makna Alquran Alkarim - Terjemahan Al-Mukhtaṣar fī Tafsīr Al-Qur`ān Al-Karīm ke Bahasa Assam
Nomor Halaman:
96
:
12
فَلَمَّاۤ اَنْ جَآءَ الْبَشِیْرُ اَلْقٰىهُ عَلٰی وَجْهِهٖ فَارْتَدَّ بَصِیْرًا ۚؕ— قَالَ اَلَمْ اَقُلْ لَّكُمْ ۚ— اِنِّیْۤ اَعْلَمُ مِنَ اللّٰهِ مَا لَا تَعْلَمُوْنَ ۟
এতেকে যেতিয়া সুসংবাদবাহী ব্যক্তি আহি পালে আৰু ইউছুফৰ কামিচ তেওঁৰ মুখমণ্ডলত জাপি দিলে তেতিয়া তেওঁৰ দৃষ্টিশক্তি ঘূৰাই পালে। তেতিয়া তেওঁ পুত্ৰসকলক উদ্দেশ্যি ক'লেঃ মই তোমালোকক কোৱা নাছিলোনে যে, আল্লাহৰ অনুগ্ৰহ আৰু কৃপা সম্পৰ্কে মই যি জানো তোমালোকে সেয়া নাজানা?
التفاسير:
97
:
12
قَالُوْا یٰۤاَبَانَا اسْتَغْفِرْ لَنَا ذُنُوْبَنَاۤ اِنَّا كُنَّا خٰطِـِٕیْنَ ۟
ইয়াকূব আলাইহিছ ছালামৰ পুত্ৰসকলে তেওঁলোকৰ পিতৃৰ সন্মুখত ইউছুফ আৰু তেওঁৰ ভাতৃৰ লগত কৰা অনিষ্টৰ ক্ষমা বিচাৰি ক'লেঃ হে আমাৰ পিতৃ! আমাৰ বিগত গুনাহৰ বাবে আল্লাহৰ ওচৰত আমাৰ হৈ ক্ষমা প্ৰাৰ্থনা কৰক। নিশ্চয় আমি ইউছুফ আৰু তেওঁৰ ভাতৃৰ লগত যি ব্যৱহাৰ কৰিছিলো সেই ক্ষেত্ৰত আমি অন্যায়কাৰী তথা অপৰাধী আছিলো।
التفاسير:
98
:
12
قَالَ سَوْفَ اَسْتَغْفِرُ لَكُمْ رَبِّیْ ؕ— اِنَّهٗ هُوَ الْغَفُوْرُ الرَّحِیْمُ ۟
সিহঁতৰ পিতৃয়ে সিহঁতক ক'লেঃ অৱশ্যে মই মোৰ প্ৰতিপালকৰ ওচৰত তোমালোকৰ বাবে ক্ষমা প্ৰাৰ্থনা কৰিম। নিশ্চয় তেওঁ তাওবাকাৰী বান্দাসকলৰ প্ৰতি ক্ষমাশীল। আৰু তেওঁলোকৰ প্ৰতি দয়ালু।
التفاسير:
99
:
12
فَلَمَّا دَخَلُوْا عَلٰی یُوْسُفَ اٰوٰۤی اِلَیْهِ اَبَوَیْهِ وَقَالَ ادْخُلُوْا مِصْرَ اِنْ شَآءَ اللّٰهُ اٰمِنِیْنَ ۟ؕ
ইয়াকূব আলাইহিছ ছালাম আৰু তেওঁৰ পৰিয়ালৰ লোকসকল নিজ দেশৰ পৰা ইউছুফৰ ওচৰলৈ যোৱাৰ বাবে মিচৰলৈ ৰাওনা হ'ল। যেতিয়া তেওঁলোক ইউছুফৰ ওচৰত গৈ পালে, তেতিয়া ইউছুফে তেওঁৰ পিতৃ-মাতৃক আঁকোৱালি ললে। লগতে তেওঁ নিজ ভাতৃসকলক আৰু পৰিয়ালক উদ্দেশ্যি ক'লেঃ আল্লাহৰ ওপৰত ভৰসা কৰি শান্তি আৰু নিৰাপত্তাৰ সৈতে মিচৰত প্ৰৱেশ কৰা, ইয়াত তোমালোকৰ কোনো কষ্ট নহ'ব।
التفاسير:
100
:
12
وَرَفَعَ اَبَوَیْهِ عَلَی الْعَرْشِ وَخَرُّوْا لَهٗ سُجَّدًا ۚ— وَقَالَ یٰۤاَبَتِ هٰذَا تَاْوِیْلُ رُءْیَایَ مِنْ قَبْلُ ؗ— قَدْ جَعَلَهَا رَبِّیْ حَقًّا ؕ— وَقَدْ اَحْسَنَ بِیْۤ اِذْ اَخْرَجَنِیْ مِنَ السِّجْنِ وَجَآءَ بِكُمْ مِّنَ الْبَدْوِ مِنْ بَعْدِ اَنْ نَّزَغَ الشَّیْطٰنُ بَیْنِیْ وَبَیْنَ اِخْوَتِیْ ؕ— اِنَّ رَبِّیْ لَطِیْفٌ لِّمَا یَشَآءُ ؕ— اِنَّهٗ هُوَ الْعَلِیْمُ الْحَكِیْمُ ۟
তথা নিজৰ পিতৃ-মাতৃক তেওঁৰ সিংহাসনত বহোৱালে। তেওঁক তেওঁৰ পিতৃ-মাতৃ আৰু এঘাৰ ভাতৃয়ে ছাজদাহ কৰি সেৱা জনালে। জানি থোৱা উচিত যে, এই ছাজদাহ আছিল সন্মানৰ বাবে, ইবাদতৰ বাবে নহয়। তথা আল্লাহৰ আদেশ পালন কৰিবলৈহে কৰিছিল, যিদৰে সপোনত দেখুৱা হৈছিল। সেই কাৰণেই ইউছুফে তেওঁৰ পিতৃক কৈছিলঃ আপোনালোকে ছাজদাৰ জৰিয়তে জনোৱা এই সেৱাটো হৈছে মোৰ সেই সপোনৰ ব্যাখ্যা যিটো মই পূৰ্বেই দেখিছিলোঁ আৰু আপোনাৰ ওচৰত বৰ্ণনা কৰিছিলোঁ। আজি আল্লাহে সেইটোক বাস্তৱ কৰি দেখুৱালে। মোক কাৰাগাৰৰ পৰা মুক্তি প্ৰদান কৰি তথা আপোনালোকক গাওঁৰ পৰা ইয়ালৈ আনি, মোৰ প্ৰতিপালকে মোৰ প্ৰতি উপকাৰ কৰিছে। অথচ চয়তানে মোৰ আৰু মোৰ ভাতৃসকলৰ মাজত সমস্যাৰ সৃষ্টি কৰিছিল। নিশ্চয় মোৰ প্ৰতিপালক নিজ ইচ্ছা অনুসৰি উপায় সৃষ্টিৰ ক্ষেত্ৰত সুক্ষ্মদৰ্শী। নিশ্চয় তেওঁ বান্দাৰ অৱস্থা সম্পৰ্কে সৰ্বজ্ঞ। পৰিচালনাত তেওঁ মহাপ্ৰজ্ঞাৱান।
التفاسير:
101
:
12
رَبِّ قَدْ اٰتَیْتَنِیْ مِنَ الْمُلْكِ وَعَلَّمْتَنِیْ مِنْ تَاْوِیْلِ الْاَحَادِیْثِ ۚ— فَاطِرَ السَّمٰوٰتِ وَالْاَرْضِ ۫— اَنْتَ وَلِیّٖ فِی الدُّنْیَا وَالْاٰخِرَةِ ۚ— تَوَفَّنِیْ مُسْلِمًا وَّاَلْحِقْنِیْ بِالصّٰلِحِیْنَ ۟
তাৰ পিছত ইউছুফে নিজ প্ৰতিপালকৰ ওচৰত দুআ কৰি ক'লেঃ হে মোৰ প্ৰতিপালক! নিশ্চয় তুমি মোক মিচৰৰ ৰাজত্ব প্ৰদান কৰিছা, আৰু মোক সপোনৰ ব্যাখ্যা শিকাইছা। হে আকাশমণ্ডল আৰু পৃথিৱীৰ সৃষ্টিকৰ্তা, তথা এই দুয়োকে পূৰ্বৰ কোনো নমুনা অবিহনেই উদ্ভাৱন কৰা উদ্ভাৱক। পাৰ্থিৱ জীৱনৰ মোৰ সকলো কৰ্মৰ পৰিচালক তুমিয়েই, আৰু তুমিয়েই মোৰ আখিৰাতৰ সকলো কৰ্মৰ অভিভাৱক। মোৰ জীৱন কাল শেষ হ'লে মোক মুছলিম অৱস্থাত মৃত্যু প্ৰদান কৰিবা। লগতে মোক জান্নাতৰ উচ্চ স্থানত মোৰ পিতৃপুৰুষসকলৰ মাজৰ যিসকল নবী আছিল আৰু আন আন পূণ্যৱান লোকসকলৰ লগত সাক্ষাৎ কৰাবা।
التفاسير:
102
:
12
ذٰلِكَ مِنْ اَنْۢبَآءِ الْغَیْبِ نُوْحِیْهِ اِلَیْكَ ۚ— وَمَا كُنْتَ لَدَیْهِمْ اِذْ اَجْمَعُوْۤا اَمْرَهُمْ وَهُمْ یَمْكُرُوْنَ ۟
হে ৰাছুল! ইউছুফ আৰু তেওঁৰ ভাতৃসকলৰ উক্ত ঘটনাটো আমিয়েই আপোনাৰ প্ৰতি অহি কৰিছো। এই সম্পৰ্কে আপোনাৰ একো জ্ঞান নাছিল। কাৰণ সেই সময়ত আপুনি ইউছুফৰ ভাতৃসকলৰ ওচৰত উপস্থিত নাছিল, যেতিয়া সিহঁতে ইউছুফক কুঁৱাত নিক্ষেপ কৰাৰ সিদ্ধান্ত লৈছিল। আৰু এই ক্ষেত্ৰত সিহঁতে ডাঙৰ চক্ৰান্ত ৰচিছিল। আৰু আমি আপোনাক এই সম্পৰ্কে অহী কৰি জনালো।
التفاسير:
103
:
12
وَمَاۤ اَكْثَرُ النَّاسِ وَلَوْ حَرَصْتَ بِمُؤْمِنِیْنَ ۟
হে ৰাছুল! আপুনি যিমানেই প্ৰয়াস নকৰক কিয়, সিহঁতৰ অধিকাংশই ঈমান পোষণ নকৰিব। গতিকে সিহঁতৰ ঈমান পোষণ নকৰাৰ শোকত আপুনি নিজকে ধ্বংস নকৰিব।
التفاسير:
Beberapa Faedah Ayat-ayat di Halaman Ini:
• بر الوالدين وتبجيلهما وتكريمهما واجب، ومن ذلك المسارعة بالبشارة لهما فيما يدخل السرور عليهما.
পিতৃ-মাতৃৰ লগত সদ্ব্যৱহাৰ কৰা আৰু তেওঁলোকক সন্মান কৰা অনিবাৰ্য। কোনো শুভসংবাদ তেওঁলোকক দ্ৰুত জনোৱাটোও হৈছে ইয়াৰ অন্তৰ্ভুক্ত, যি সংবাদে তেওঁলোকক আনন্দ দিয়ে।
• التحذير من نزغ الشيطان، ومن الذي يسعى بالوقيعة بين الأحباب؛ ليفرق بينهم.
চয়তানৰ বিৰোধ সৃষ্টি কৰাৰ সাৱধান থকা। সেই ব্যক্তিৰ পৰা সতৰ্ক কৰা যিয়ে বন্ধুত্বৰ মাজত ঘৃণা তথা দূৰত্ব সৃষ্টি কৰাৰ প্ৰয়াস কৰে।
• مهما ارتفع العبد في دينه أو دنياه فإنَّ ذلك كله مرجعه إلى تفضّل الله تعالى وإنعامه عليه.
বান্দাই দ্বীন আৰু দুনিয়াৰ ক্ষেত্ৰত যিমানেই মৰ্যাদা লাভ নকৰক কিয়, এই সকলোবোৰ আল্লাহৰ কৃপা আৰু তেওঁৰ দয়াতহে লাভ হয়।
• سؤال الله حسن الخاتمة والسلامة والفوز يوم القيامة والالتحاق برفقة الصالحين في الجنان.
আল্লাহৰ ওচৰত উত্তম পৰিণতি, নিৰাপত্তা তথা ক্বিয়ামতৰ দিনা সফলতা আৰু জান্নাতত পূণ্যৱান লোকসকলৰ সঙ্গ লাভ কৰাৰ প্ৰাৰ্থনা কৰা উচিত।
• من فضل الله تعالى أنه يُطْلع أنبياءه على بعض من أمور الغيب لغايات وحكم.
আল্লাহ তাআলাৰ এটা অন্যতম অনুগ্ৰহ হৈছে এই যে, তেওঁ কিছুমান অদৃশ্য বিষয় সম্পৰ্কে ৰহস্য আৰু উদ্দেশ্য অনুসৰি ৰাছুলসকলক অৱগত কৰে।
