કુરઆન મજીદના શબ્દોનું ભાષાંતર - ઉઝબેક ભાષામાં અલ્ મુખ્તસર ફી તફસીરિલ્ કુરઆનિલ્ કરીમનું અનુવાદ
પેજ નંબર:
38
:
11
وَيَصۡنَعُ ٱلۡفُلۡكَ وَكُلَّمَا مَرَّ عَلَيۡهِ مَلَأٞ مِّن قَوۡمِهِۦ سَخِرُواْ مِنۡهُۚ قَالَ إِن تَسۡخَرُواْ مِنَّا فَإِنَّا نَسۡخَرُ مِنكُمۡ كَمَا تَسۡخَرُونَ
Нуҳ Парвардигорининг буйруғини бажариб, кема ясай бошлади. Қавмининг зодагонлари унинг ёнидан ўтаётиб, на бир сув ва на бир дарё бўлган жойда кема ясаётгани учун унинг устидан кулишиб, масхаралардилар. Бу ҳолат такрорланавергач, у деди: "Эй зодагонлар, кема ясаётганимиз учун бугун сиз бизнинг устимиздан кулаётган бўлсангиз, эртага нодонлик қилиб, оқибатни ўйламаганингиз учун ғарқ бўлиб кетаётганингизда биз сизнинг устингиздан куламиз".
التفاسير:
39
:
11
فَسَوۡفَ تَعۡلَمُونَ مَن يَأۡتِيهِ عَذَابٞ يُخۡزِيهِ وَيَحِلُّ عَلَيۡهِ عَذَابٞ مُّقِيمٌ
Нуҳ яна деди: «Бас, яқинда кимга шу дунёнинг ўзида хор, шарманда қилгувчи азоб келишини ва Қиёмат кунида кимнинг устига мангу азоб тушишини билиб олурсиз».
التفاسير:
40
:
11
حَتَّىٰٓ إِذَا جَآءَ أَمۡرُنَا وَفَارَ ٱلتَّنُّورُ قُلۡنَا ٱحۡمِلۡ فِيهَا مِن كُلّٖ زَوۡجَيۡنِ ٱثۡنَيۡنِ وَأَهۡلَكَ إِلَّا مَن سَبَقَ عَلَيۡهِ ٱلۡقَوۡلُ وَمَنۡ ءَامَنَۚ وَمَآ ءَامَنَ مَعَهُۥٓ إِلَّا قَلِيلٞ
Нуҳ алайҳиссалом Аллоҳнинг буйруғини бажариб, кемани ясаб бўлди. Шунда уларни ҳалок қилиш ҳақидаги фармонимиз келиб, тўфоннинг бошланганига белги ўлароқ ҳатто уларнинг тандирлари ичидан ҳам фавворалар отилиб чиққач, Нуҳга дедик: "Кемага ҳар бир ҳайвондан бир жуфт, бир эркак ва бир урғочисини юкла. Оилангни ҳам ол. Фақат ғарқ бўлиши ҳақида ҳукм чиқариб бўлинганлари бундан мустасно. Чунки улар иймон келтирмадилар. Қавмингдаги иймон келтирганларни ҳам кемага чиқар". Узоқ муддат даъват қилганига қарамасдан, унга қавмидан жуда оз одам иймон келтирганди.
التفاسير:
41
:
11
۞ وَقَالَ ٱرۡكَبُواْ فِيهَا بِسۡمِ ٱللَّهِ مَجۡر۪ىٰهَا وَمُرۡسَىٰهَآۚ إِنَّ رَبِّي لَغَفُورٞ رَّحِيمٞ
Нуҳ ўз оиласи ва қавмидаги иймон келтирганларга деди: "Кемага мининглар. Унинг юриши ҳам, туриши Аллоҳнинг номи билан бўлади. Албатта, Парвардигорим тавба қилган бандасининг тавбасини қабул қиладиган Кечиримли ва Раҳмли Зотдир. Мўминларни ҳалокатдан асраб қолиши ҳам ана шу раҳматининг бир кўринишидир".
التفاسير:
42
:
11
وَهِيَ تَجۡرِي بِهِمۡ فِي مَوۡجٖ كَٱلۡجِبَالِ وَنَادَىٰ نُوحٌ ٱبۡنَهُۥ وَكَانَ فِي مَعۡزِلٖ يَٰبُنَيَّ ٱرۡكَب مَّعَنَا وَلَا تَكُن مَّعَ ٱلۡكَٰفِرِينَ
Кема одамлар ва бошқаларни тоғлардек тўлқинлар орасида олиб кетар экан, Нуҳ алайҳиссалом бир четда турган кофир ўғлига оталарча жонкуярлик билан: "Эй ўғилгинам, биз билан бирга кемага миниб, ғарқ бўлишдан нажот топиб қолгин, кофирларга қўшилиб, чўкиб ўлмагин", деди.
التفاسير:
43
:
11
قَالَ سَـَٔاوِيٓ إِلَىٰ جَبَلٖ يَعۡصِمُنِي مِنَ ٱلۡمَآءِۚ قَالَ لَا عَاصِمَ ٱلۡيَوۡمَ مِنۡ أَمۡرِ ٱللَّهِ إِلَّا مَن رَّحِمَۚ وَحَالَ بَيۡنَهُمَا ٱلۡمَوۡجُ فَكَانَ مِنَ ٱلۡمُغۡرَقِينَ
Нуҳнинг ўғли отасига деди: "Бирон баланд тоққа чиқиб оламан. Шунда сув менгача етиб бормайди". Нуҳ деди: "Бугун Аллоҳнинг тўфонда ғарқ қилиб азоблашидан ҳеч ким қутқара олмайди. Фақат Аллоҳ ўзи истаган бандасигагина раҳм қилиб, ғарқ бўлишдан асраб қолади". Тўлқин ота билан болани ажратди. Ўғил кофирлиги туфайли тўфонда ҳалок бўлгувчилар сафидан жой олди.
التفاسير:
44
:
11
وَقِيلَ يَٰٓأَرۡضُ ٱبۡلَعِي مَآءَكِ وَيَٰسَمَآءُ أَقۡلِعِي وَغِيضَ ٱلۡمَآءُ وَقُضِيَ ٱلۡأَمۡرُ وَٱسۡتَوَتۡ عَلَى ٱلۡجُودِيِّۖ وَقِيلَ بُعۡدٗا لِّلۡقَوۡمِ ٱلظَّٰلِمِينَ
Тўфон тугаганидан кейин Аллоҳ ерга: "Эй замин, устингдаги тўфон сувини ют", деди. Самога эса: "Эй осмон, тўхта, ёмғир ёғдиришни бас қил", деди. Сув камайиб, ер қуриди. Аллоҳ кофирларни ҳалок қилди. Кема Жудий тоғида тўхтади. Ўшанда: "Куфр келтириб, Аллоҳ белгилаб қўйган ҳадлардан ошадиган қавмга ҳалокат бўлсин", дейилди.
التفاسير:
45
:
11
وَنَادَىٰ نُوحٞ رَّبَّهُۥ فَقَالَ رَبِّ إِنَّ ٱبۡنِي مِنۡ أَهۡلِي وَإِنَّ وَعۡدَكَ ٱلۡحَقُّ وَأَنتَ أَحۡكَمُ ٱلۡحَٰكِمِينَ
Нуҳ алайҳиссалом Парвардигоридан ёрдам сўраб нола қилди: "Парвардигорим, Сен оиламга нажот беришингни ваъда қилгандинг. Ўғлим ҳам оиламдан. Сенинг ваъданг ҳақдир. Сен ваъдангга хилоф қилмайсан. Сен ҳукм қилгувчиларнинг энг одили ва энг билимдонисан".
التفاسير:
આયતોના ફાયદાઓ માંથી:
• بيان عادة المشركين في الاستهزاء والسخرية بالأنبياء وأتباعهم.
Пайғамбарлар ва уларнинг тобеларини масхара қилиш, уларнинг устидан кулиш мушрикларнинг одати экани баён қилиняпти.
• بيان سُنَّة الله في الناس وهي أن أكثرهم لا يؤمنون.
Одамларнинг кўпчилиги иймон келтирмаслиги Аллоҳнинг қонуниятидир.
• لا ملجأ من الله إلا إليه، ولا عاصم من أمره إلا هو سبحانه.
Аллоҳдан қочиб қутулиб бўлмайди. Бунинг учун яна Аллоҳгагина илтижо қилинади. Аллоҳнинг жазолаш ҳақидаги ҳукмидан Аллоҳнинг Ўзигина нажот бера олади.
