કુરઆન મજીદના શબ્દોનું ભાષાંતર - ફારસી ભાષામાં અલ્ મુખ્તસર ફી તફસીરિલ્ કુરઆનિલ્ કરીમ કિતાબનું અનુવાદ
પેજ નંબર:
125
:
6
فَمَنْ یُّرِدِ اللّٰهُ اَنْ یَّهْدِیَهٗ یَشْرَحْ صَدْرَهٗ لِلْاِسْلَامِ ۚ— وَمَنْ یُّرِدْ اَنْ یُّضِلَّهٗ یَجْعَلْ صَدْرَهٗ ضَیِّقًا حَرَجًا كَاَنَّمَا یَصَّعَّدُ فِی السَّمَآءِ ؕ— كَذٰلِكَ یَجْعَلُ اللّٰهُ الرِّجْسَ عَلَی الَّذِیْنَ لَا یُؤْمِنُوْنَ ۟
پس الله هرکس را که بخواهد به راه هدایت توفیق دهد، سینهاش را میگشاید و برای پذیرش اسلام آماده میسازد، و هرکس را بخواهد یاری نکند و به راه هدایت توفیق ندهد، سینهاش را در برابر پذیرش حق بسیار تنگ میگرداند، به گونهای که ورود حق به قلب او، مانند دشواری بالارفتن او به آسمان و ناتوانی او از این کار، برای شخص دشوار میگردد، و همانگونه که الله، حال این گمراه را در این تنگنای شدید قرار داده است، این عذاب را بر کسانیکه به او ایمان نمیآورند نیز قرار میدهد.
التفاسير:
126
:
6
وَهٰذَا صِرَاطُ رَبِّكَ مُسْتَقِیْمًا ؕ— قَدْ فَصَّلْنَا الْاٰیٰتِ لِقَوْمٍ یَّذَّكَّرُوْنَ ۟
و –ای رسول- این دین که برای تو تشریع کردیم، همان راه مستقیم الله است که هیچ کجی و انحرافی در آن نیست، بهراستی که آیات را برای کسیکه بینش و درکی دارد که با آن پند و اندرزهای الله را میپذیرد، بیان کردهایم.
التفاسير:
127
:
6
لَهُمْ دَارُ السَّلٰمِ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَهُوَ وَلِیُّهُمْ بِمَا كَانُوْا یَعْمَلُوْنَ ۟
برای آنها سرایی است که در آن از هر امر ناگواری در سلامت هستند که آن سرا، بهشت است، و به پاداش اعمال صالحی که انجام میدادند، الله یاور و مؤید آنها است.
التفاسير:
128
:
6
وَیَوْمَ یَحْشُرُهُمْ جَمِیْعًا ۚ— یٰمَعْشَرَ الْجِنِّ قَدِ اسْتَكْثَرْتُمْ مِّنَ الْاِنْسِ ۚ— وَقَالَ اَوْلِیٰٓؤُهُمْ مِّنَ الْاِنْسِ رَبَّنَا اسْتَمْتَعَ بَعْضُنَا بِبَعْضٍ وَّبَلَغْنَاۤ اَجَلَنَا الَّذِیْۤ اَجَّلْتَ لَنَا ؕ— قَالَ النَّارُ مَثْوٰىكُمْ خٰلِدِیْنَ فِیْهَاۤ اِلَّا مَا شَآءَ اللّٰهُ ؕ— اِنَّ رَبَّكَ حَكِیْمٌ عَلِیْمٌ ۟
و –ای رسول- به یاد آور روزی را که الله دو گروه انسانها و جنها را گرد میآورد، سپس میفرماید: ای گروه جنها، شما انسانها را بسیار گمراه ساختید و از راه الله بازداشتید، و انسانهای پیرو آنها در پاسخ پروردگارشان میگویند: پروردگارا، هر یک از ما از دیگری بهرهبرداری کرد، چنانکه جنی با فرمانبرداری انسی از او بهرهبرداری کرد، و انسی با رسیدن به شهواتش بهرهبرداری کرد، و به زمانیکه برایمان معین کردی، یعنی روز قیامت، رسیدیم، الله میفرماید: آتش قرارگاه شماست که در آن برای همیشه میمانید مگر مدتزمانی را که الله میان برانگیختهشدن شما از قبرهایتان تا سرانجام شما به جهنم خواست، که الله این مدت را از جاودانگی شما در آتش استثنا کرده است، - ای رسول- همانا پروردگار تو در تقدیر و تدبیرش بسیار دانا، و از بندگانش آگاه است، و میداند چه کسانی از آنها سزاوار عذاب هستند.
التفاسير:
129
:
6
وَكَذٰلِكَ نُوَلِّیْ بَعْضَ الظّٰلِمِیْنَ بَعْضًا بِمَا كَانُوْا یَكْسِبُوْنَ ۟۠
و همانگونه که جنیان سرکش را بر برخی مردم گماردیم و مسلط کردیم تا آنها را گمراه سازند، برای هر ستمگری، ستمگری دیگر را میگماریم تا او را بهسوی شر تشویق و تحریک کند، و از خیر متنفر سازد و بازدارد؛ این جزای گناهانی است که انجام میدادند.
التفاسير:
130
:
6
یٰمَعْشَرَ الْجِنِّ وَالْاِنْسِ اَلَمْ یَاْتِكُمْ رُسُلٌ مِّنْكُمْ یَقُصُّوْنَ عَلَیْكُمْ اٰیٰتِیْ وَیُنْذِرُوْنَكُمْ لِقَآءَ یَوْمِكُمْ هٰذَا ؕ— قَالُوْا شَهِدْنَا عَلٰۤی اَنْفُسِنَا وَغَرَّتْهُمُ الْحَیٰوةُ الدُّنْیَا وَشَهِدُوْا عَلٰۤی اَنْفُسِهِمْ اَنَّهُمْ كَانُوْا كٰفِرِیْنَ ۟
و روز قیامت به آنها میگوییم: ای گروه انسانها و جنها، آیا رسولانی از جنس خودتان – که انسان بودند- نزدتان نیامدند که آنچه را الله بر آنها نازل کرده است بر شما بخوانند، و از دیدار این روزتان که روز قیامت است شما را بترسانند؟ گفتند: آری، امروز به زیان خود اقرار کردیم که رسولان تو به ما ابلاغ کردهاند، و به دیدار این روز اقرار کردیم، اما رسولانت و دیدار این روز را تکذیب کردیم. و زندگی دنیا با زینت و زیورها و نعمتهای فانیاش آنها را فریفت، و به زیان خویش اقرار کردند که در دنیا به الله و رسولانش کافر بودند، و این اقرار و ایمان به دلیل سپریشدن وقتش، هیچ سودی به آنها نخواهد رساند.
التفاسير:
આયતોના ફાયદાઓ માંથી:
• سُنَّة الله في الضلال والهداية أنهما من عنده تعالى، أي بخلقه وإيجاده، وهما من فعل العبد باختياره بعد مشيئة الله.
گمراهی و هدایت از جانب الله تعالی است، یعنی هدایت و گمراهی را ایجاد میکند، و پس از ارادۀ الله، بنده است که آن را انتخاب میکند.
• ولاية الله للمؤمنين بحسب أعمالهم الصالحة، فكلما زادت أعمالهم الصالحة زادت ولايته لهم والعكس.
دوستی الله با مؤمنان بر اساس اعمال صالح آنها است، یعنی هر اندازه که بر اعمال صالح آنها افزوده شود دوستی او تعالی با آنها نیز بیشتر میشود و عکس این قضیه نیز صادق است.
• من سُنَّة الله أن يولي كل ظالم ظالمًا مثله، يدفعه إلى الشر ويحثه عليه، ويزهِّده في الخير وينفِّره عنه.
یکی از سنتهای الله تعالی این است که برای هر ستمگری، ستمگری مثل خودش میگمارد، که او را بهسوی شر میکشاند و بر این کار تشویق میکند، و او را از خیر بازمیدارد و از آن متنفر میسازد.
