Firo maanaaji al-quraan tedduɗo oo - Eggo e haala Ujbek wonande Firo Alkur'aana raɓɓinaango.
21
:
28
فَخَرَجَ مِنۡهَا خَآئِفٗا يَتَرَقَّبُۖ قَالَ رَبِّ نَجِّنِي مِنَ ٱلۡقَوۡمِ ٱلظَّٰلِمِينَ
Мусо ўша насиҳатгўй кишининг маслаҳатига юриб, бирон кори ҳол бўлишидан хавфсираб, шаҳардан чиқиб кетди ва Парвардигорига: "Парвардигорим, золим қавмдан нажот бер, улар менга бирон ёмонлик қила олишмасин", деб дуо қилди.
التفاسير:
Ina jeyaa e nafoore aayeeje ɗee e ngol hello:
• الاعتراف بالذنب من آداب الدعاء.
Гуноҳни тан олиш дуо одобларидандир.
• الشكر المحمود هو ما يحمل العبد على طاعة ربه، والبعد عن معصيته.
Бандани Парвардигорига итоат этишга ва гуноҳлардан тийилишга ундаган шукргина чин шукрдир.
• أهمية المبادرة إلى النصح خاصة إذا ترتب عليه إنقاذ مؤمن من الهلاك.
Насиҳатни шошиб ўз вақтида қилиш лозим. Айниқса, бир мўминни ҳалокатдан қутқаришга оид бўлса.
• وجوب اتخاذ أسباب النجاة، والالتجاء إلى الله بالدعاء.
Нажот учун Аллоҳга дуо қилиш билан бирга унинг сабабини ҳам қилиш лозим.
