Firo maanaaji al-quraan tedduɗo oo - Firo saamiiwo tonngaango he faccirde Alquraan tedduɗo oo
2
:
61
یٰۤاَیُّهَا الَّذِیْنَ اٰمَنُوْا لِمَ تَقُوْلُوْنَ مَا لَا تَفْعَلُوْنَ ۟
হে আল্লাহৰ প্ৰতি ঈমান পোষণকাৰীসকল! তোমালোকে কিয় কোৱা, আমি এইটো কৰিছো, অথচ বাস্তৱত তোমালোকে সেইটো কৰা নাই? উদাহৰণস্বৰূপে তোমালোকৰ কোনোবাই যদি কয় যে, মই নিজৰ তৰোৱালেৰে যুদ্ধ কৰিছো আৰু শত্ৰুৰ ওপৰত আঘাত হানিছো, অথচ সি তৰোৱালেৰে যুদ্ধ কৰা নাই আৰু শত্ৰুক আঘাতো কৰা নাই।
التفاسير:
Ina jeyaa e nafoore aayeeje ɗee e ngol hello:
• مشروعية مبايعة ولي الأمر على السمع والطاعة والتقوى.
শাসকসকলৰ হাতত, তেওঁলোকৰ কথা শুনা, মানা আৰু আল্লাহৰ তাক্বৱা অৱলম্বন কৰাৰ প্ৰতিজ্ঞা কৰা বা বাইআত কৰা বৈধ।
• وجوب الصدق في الأفعال ومطابقتها للأقوال.
কৰ্মত সত্যতা থকা অৰ্থাৎ কথাৰ লগত কামৰ মিল থকাটো জৰুৰী।
• بيَّن الله للعبد طريق الخير والشر، فإذا اختار العبد الزيغ والضلال ولم يتب فإن الله يعاقبه بزيادة زيغه وضلاله.
আল্লাহে বান্দাসকলৰ বাবে ভাল-বেয়া উভয় পথ বৰ্ণনা কৰি দিছে। এতেকে এতিয়া যদি বান্দাই নিজৰ বাবে পথভ্ৰষ্টতাক বাচি লয় আৰু তাওবা নকৰে তেন্তে আল্লাহে শাস্তিস্বৰূপে তাৰ পথভ্ৰষ্টতা তথা বক্ৰতা আৰু বৃদ্ধি কৰি দিয়ে।
