Firo maanaaji al-quraan tedduɗo oo - Firo saamiiwo tonngaango he faccirde Alquraan tedduɗo oo
181
:
2
فَمَنْ بَدَّلَهٗ بَعْدَ مَا سَمِعَهٗ فَاِنَّمَاۤ اِثْمُهٗ عَلَی الَّذِیْنَ یُبَدِّلُوْنَهٗ ؕ— اِنَّ اللّٰهَ سَمِیْعٌ عَلِیْمٌ ۟ؕ
যিয়ে অছীয়তত হেৰফেৰ কৰিব অথবা অছীয়তৰ কথা জনাৰ পিছতো সেয়া জাৰি কৰিবলৈ অস্বীকাৰ কৰিব তেন্তে এই পৰিবৰ্তনৰ পাপ পৰিবৰ্তনকাৰীৰহে হব, অছীয়ত কৰ্তাৰ নহয়। নিশ্চয় আল্লাহ তেওঁৰ বান্দাসকলৰ কথা শ্ৰৱণকাৰী আৰু সিহঁতৰ কৰ্ম সম্পৰ্কে সম্যক অৱগত। সিহঁতৰ কোনো অৱস্থাই তেওঁৰ পৰা গোপন নহয়।
التفاسير:
Ina jeyaa e nafoore aayeeje ɗee e ngol hello:
• البِرُّ الذي يحبه الله يكون بتحقيق الإيمان والعمل الصالح، وأما التمسك بالمظاهر فقط فلا يكفي عنده تعالى.
সত্কৰ্ম যিটোক আল্লাহে ভাল পায়, সেইটো প্ৰকৃত ঈমান আৰু সত্কৰ্মৰ দ্বাৰাহে অৰ্জন হয়। কেৱল বাহ্যিক বস্তু ধাৰণ কৰাটোৱে আল্লাহৰ ওচৰত যথেষ্ট নহয়।
• من أعظم ما يحفظ الأنفس، ويمنع من التعدي والظلم؛ تطبيق مبدأ القصاص الذي شرعه الله في النفس وما دونها.
প্ৰাণ সংৰক্ষণ আৰু অন্যায়-অত্যাচাৰ নিবাৰণ কৰাৰ প্ৰমূখ কাৰণসমূহৰ পৰা এটা হৈছে কিচাচৰ নিয়ম জাৰি কৰা। যিটোক আল্লাহে প্ৰাণ তথা তাতোকৈ নিম্নমানৰ ক্ষতিৰ বাবে জাৰি কৰাৰ আদেশ দিছে।
• عِظَمُ شأن الوصية، ولا سيما لمن كان عنده شيء يُوصي به، وإثمُ من غيَّر في وصية الميت وبدَّل ما فيها.
ইয়াত অছীয়তৰ গুৰুত্ব প্ৰদান কৰা হৈছে, বিশেষকৈ সেই ব্যক্তিৰ বাবে যাৰ ওচৰত অছীয়ত কৰিব পৰা কোনো সম্পদ আছে। লগতে মৃত ব্যক্তিৰ অছীয়ত পৰিবৰ্তন কৰাৰ ভয়াৱহতা বৰ্ণনা কৰা হৈছে।
