ترجمهٔ معانی قرآن کریم - ترجمه‌ى فارسی - تفسیر سعدی
شماره صفحه:
52
:
42
وَكَذٰلِكَ اَوْحَیْنَاۤ اِلَیْكَ رُوْحًا مِّنْ اَمْرِنَا ؕ— مَا كُنْتَ تَدْرِیْ مَا الْكِتٰبُ وَلَا الْاِیْمَانُ وَلٰكِنْ جَعَلْنٰهُ نُوْرًا نَّهْدِیْ بِهٖ مَنْ نَّشَآءُ مِنْ عِبَادِنَا ؕ— وَاِنَّكَ لَتَهْدِیْۤ اِلٰی صِرَاطٍ مُّسْتَقِیْمٍ ۟ۙ
﴿وَكَذَٰلِكَ أَوۡحَيۡنَآ إِلَيۡكَ رُوحٗا مِّنۡ أَمۡرِنَا﴾ همان‌گونه که به پیامبران پیش از تو وحی کرده‌ایم، به تو نیز به فرمان خود روحی را وحی نموده‌ایم. و روح، همین قرآن کریم است.آن را روح نامید؛ چون به وسیلۀ روح تن‌ها حیات و زندگی می‌یابند، همچنین به وسیلۀ قرآن دل‌ها و ارواح جان و زندگی می‌یابند و منافع دنیا و دین را به دست می‌آورند. چون در قرآن خیر و دانش فراوانی وجود دارد. و این یک منّت و احسان محض از جانب خدا بر پیامبر و بندگان مؤمنش می‌باشد، بدون اینکه از سوی آنها وسیله و سببی باشد.
بنابراین فرمود: ﴿مَا كُنتَ تَدۡرِي مَا ٱلۡكِتَٰبُ وَلَا ٱلۡإِيمَٰنُ﴾ یعنی قبل از اینکه قرآن بر تو نازل شود، کتاب و ایمان را نمی‌دانستی؛ یعنی از اخبار کتاب‌های گذشته آگاهی نداشتی، و ایمان و عمل به قوانین و آیین‌های الهی را نمی‌دانستی، بلکه بی‌سواد بودی و خواندن و نوشتن را بلد نبودی. پس این کتاب به نزد تو آمد که ﴿جَعَلۡنَٰهُ نُورٗا نَّهۡدِي بِهِۦ مَن نَّشَآءُ مِنۡ عِبَادِنَا﴾ آن را نوری گردانیده‌ایم که به وسیلۀ آن، هرکس از بندگانمان را که بخواهیم هدایت می‌کنیم، و بندگان در تاریکی‌های کفر و بدعت و هواپرستی به وسیلۀ آن راه را روشن می‌یابند، و با آن حقایق را می‌دانند، و به وسیلۀ آن به راه راست راهیاب می‌گردند.
﴿وَإِنَّكَ لَتَهۡدِيٓ إِلَىٰ صِرَٰطٖ مُّسۡتَقِيمٖ﴾ و بی‌گمان تو به راه راست هدایت می‌کنی؛ یعنی راه راست را برای آنها بیان می‌نمایی و توضیح می‌دهی، و آنان را به [در پیش گرفتن] آن تشویق می‌کنی، و آنها را از ضد آن باز می‌داری و می‌ترسانی. سپس صراط مستقیم را تفسیر کرد و فرمود: ﴿صِرَٰطِ ٱللَّهِ ٱلَّذِي لَهُۥ مَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَمَا فِي ٱلۡأَرۡضِ﴾
التفاسير:
53
:
42
صِرَاطِ اللّٰهِ الَّذِیْ لَهٗ مَا فِی السَّمٰوٰتِ وَمَا فِی الْاَرْضِ ؕ— اَلَاۤ اِلَی اللّٰهِ تَصِیْرُ الْاُمُوْرُ ۟۠
یعنی: راهی که خداوند برای بندگانش قرار داده و به آنها خبر داده است که این راه، انسان را به خدا و به سرای بهشت می‌رساند.
﴿أَلَآ إِلَى ٱللَّهِ تَصِيرُ ٱلۡأُمُورُ﴾ بدان که همۀ کارهای خیر و شر به خداوند باز می‌گردد، پس هرکس را طبق عملش مجازات می‌کند؛ اگر عملش خوب باشد، به او پاداش خوب می‌دهد؛ و هر کس عملش بد باشد، سزای بد به او می‌دهد. پایان تفسیر سوره شوری. پروردگار را شکر و سپاس می-گوییم که انجام این کار را برای ما ممکن ساخت و آسان نمود.
التفاسير:
