ترجمهٔ معانی قرآن کریم - ترجمه‌ى فارسى كتاب مختصر در تفسير قرآن كريم
شماره صفحه:
51
:
56
ثُمَّ اِنَّكُمْ اَیُّهَا الضَّآلُّوْنَ الْمُكَذِّبُوْنَ ۟ۙ
سپس شما -ای کسانی که معاد را تکذیب کرده و از راه راست گمراه شده اید- به طور قطع در روز قیامت از میوه ی درخت زقوم، که بدترین و پلیدترین میوه است، خواهید خورد.
التفاسير:
52
:
56
لَاٰكِلُوْنَ مِنْ شَجَرٍ مِّنْ زَقُّوْمٍ ۟ۙ
سپس شما -ای کسانی که معاد را تکذیب کرده و از راه راست گمراه شده اید- به طور قطع در روز قیامت از میوه ی درخت زقوم، که بدترین و پلیدترین میوه است، خواهید خورد.
التفاسير:
53
:
56
فَمَالِـُٔوْنَ مِنْهَا الْبُطُوْنَ ۟ۚ
و شکم‌های خالی‌تان را از آن درخت تلخ پر خواهید کرد.
التفاسير:
54
:
56
فَشٰرِبُوْنَ عَلَیْهِ مِنَ الْحَمِیْمِ ۟ۚ
و بر روی آن از آب بسیار سوزان خواهید نوشید.
التفاسير:
55
:
56
فَشٰرِبُوْنَ شُرْبَ الْهِیْمِ ۟ؕ
و همانند نوشیدن آب زیاد شتر به‌سبب بیماری هُیام، زیاد از آن می‌نوشید.
التفاسير:
56
:
56
هٰذَا نُزُلُهُمْ یَوْمَ الدِّیْنِ ۟ؕ
این طعام تلخ و آب سوزان همان پذیرایی آنها است که در روز جزا با آن مورد استقبال قرار می‌گیرند.
التفاسير:
57
:
56
نَحْنُ خَلَقْنٰكُمْ فَلَوْلَا تُصَدِّقُوْنَ ۟
- ای تکذیب کنندگان- ما شما را از نیستی آفریدیم. پس آیا تصدیق نمی‌کنید که ما شما را پس از مرگ‌تان زنده مبعوث خواهیم کرد؟!
التفاسير:
58
:
56
اَفَرَءَیْتُمْ مَّا تُمْنُوْنَ ۟ؕ
پس آیا - ای مردم- منی‌ای را که در رحم‌های زنان‌تان می‌افکنید دیده‌اید؟!
التفاسير:
59
:
56
ءَاَنْتُمْ تَخْلُقُوْنَهٗۤ اَمْ نَحْنُ الْخٰلِقُوْنَ ۟
آیا شما آن منی را می‌آفرینید، یا ما هستیم که آن را می‌آفرینیم؟!
التفاسير:
60
:
56
نَحْنُ قَدَّرْنَا بَیْنَكُمُ الْمَوْتَ وَمَا نَحْنُ بِمَسْبُوْقِیْنَ ۟ۙ
ما هستیم که مرگ را میان شما مقدر کرده‌ایم، یعنی برای هر یک از شما اجلی است که نه بر آن جلو و نه از آن به تاخیر می‌افتند، و ما ناتوان نیستیم.
التفاسير:
61
:
56
عَلٰۤی اَنْ نُّبَدِّلَ اَمْثَالَكُمْ وَنُنْشِئَكُمْ فِیْ مَا لَا تَعْلَمُوْنَ ۟
بر اینکه آفرینش و تصویری که بر آن هستید و آن را شناخته‌اید تغییر دهیم، و شما را در آفرینش و تصویری که نمی‌شناسید پدید آوریم.
التفاسير:
62
:
56
وَلَقَدْ عَلِمْتُمُ النَّشْاَةَ الْاُوْلٰی فَلَوْلَا تَذَكَّرُوْنَ ۟
و در حقیقت دانسته‌اید که بار اول چگونه شما را آفریدیم، پس آیا پند نمی‌گیرید، و نمی‌دانید ذاتی‌که شما را برای بار اول آفرید بر برانگیختن شما پس از مرگ‌تان توانا است؟!
التفاسير:
63
:
56
اَفَرَءَیْتُمْ مَّا تَحْرُثُوْنَ ۟ؕ
پس آیا بذری را که در زمین می‌افشانید دیده‌اید؟!
التفاسير:
64
:
56
ءَاَنْتُمْ تَزْرَعُوْنَهٗۤ اَمْ نَحْنُ الزّٰرِعُوْنَ ۟
آیا شما هستید که آن بذر را می‌رویانید، یا ما هستیم که آن را می‌رویانیم؟!
التفاسير:
65
:
56
لَوْ نَشَآءُ لَجَعَلْنٰهُ حُطَامًا فَظَلْتُمْ تَفَكَّهُوْنَ ۟
اگر بخواهیم آن کِشت را خشکیده و متلاشی‌شده قرار دهیم به‌طور قطع آن را پس از اینکه به پختگی و رسیدن نزدیک شد خشک و متلاشی می‌کنیم، آن‌گاه از حالتی که پیدا کرده است، شگفت‌زده می‌شوید.
التفاسير:
66
:
56
اِنَّا لَمُغْرَمُوْنَ ۟ۙ
می گویید: به راستی ما به خاطر زیان آنچه كه هزینه کرده ایم، عذاب داده مى شويم.
التفاسير:
67
:
56
بَلْ نَحْنُ مَحْرُوْمُوْنَ ۟
بلکه ما از رزق و روزی محروم هستیم.
التفاسير:
68
:
56
اَفَرَءَیْتُمُ الْمَآءَ الَّذِیْ تَشْرَبُوْنَ ۟ؕ
آیا آبی را که هنگام تشنگی از آن می‌نوشید ندیده‌اید؟!
التفاسير:
69
:
56
ءَاَنْتُمْ اَنْزَلْتُمُوْهُ مِنَ الْمُزْنِ اَمْ نَحْنُ الْمُنْزِلُوْنَ ۟
آیا شما آن را از ابرِ آسمان فرو فرستادید، یا ما هستیم که آن را نازل کردیم؟!
التفاسير:
70
:
56
لَوْ نَشَآءُ جَعَلْنٰهُ اُجَاجًا فَلَوْلَا تَشْكُرُوْنَ ۟
اگر بخواهیم این آب را بسیار شور قرار دهیم که هرگز قابل آشامیدن و آبیاری نباشد به‌طور قطع آن را بسیار شور می‌گردانیم. پس چرا از الله به خاطر نزول آب شیرین بر اساس رحمتی به شما، سپاسگزاری نمی‌کنید.
التفاسير:
71
:
56
اَفَرَءَیْتُمُ النَّارَ الَّتِیْ تُوْرُوْنَ ۟ؕ
آیا آتشی که آن را برای منافع خویش برمی‌افروزید دیده‌اید؟!
التفاسير:
72
:
56
ءَاَنْتُمْ اَنْشَاْتُمْ شَجَرَتَهَاۤ اَمْ نَحْنُ الْمُنْشِـُٔوْنَ ۟
آیا شما هستید که درختی را که از آن آتش افروخته می‌شود پدید آورده‌اید، یا ما هستیم که آن را از روی مهربانی به شما پدید آورده‌ایم؟!
التفاسير:
73
:
56
نَحْنُ جَعَلْنٰهَا تَذْكِرَةً وَّمَتَاعًا لِّلْمُقْوِیْنَ ۟ۚ
ما این آتش را یادآوری برای‌تان قرار دادیم که آتش آخرت را به یاد شما می‌آورد، و آن را منفعتی برای مسافران شما قرار دادیم.
التفاسير:
74
:
56
فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِیْمِ ۟
پس - ای رسول- پروردگار عظیم خویش را از آنچه که سزاوارش نیست منزه بدان.
التفاسير:
75
:
56
فَلَاۤ اُقْسِمُ بِمَوٰقِعِ النُّجُوْمِ ۟ۙ
الله به مکان‌ها و محل‌های فرودآمدن ستارگان سوگند یاد فرمود.
التفاسير:
76
:
56
وَاِنَّهٗ لَقَسَمٌ لَّوْ تَعْلَمُوْنَ عَظِیْمٌ ۟ۙ
و به‌راستی‌که سوگند به این محل‌های فرودآمدن - اگر بزرگی‌اش را بدانید- بزرگ است؛ چون نشانه‌ها و پندهایی غیر قابل شمارش دارد.
التفاسير:
از فواید آیات این صفحه:
• دلالة الخلق الأول على سهولة البعث ظاهرة.
دلالت آشکار آفرینش نخستین بر سهولت رستاخیز.
• إنزال الماء وإنبات الأرض والنار التي ينتفع بها الناس نعم تقتضي من الناس شكرها لله، فالله قادر على سلبها متى شاء.
نزول باران و رویاندن گیاهان زمین و آتش که مردم از آنها نفع می‌برند سپاسگزاری از الله توسط مردم را ایجاب می‌کند؛ زیرا الله هر وقت بخواهد بر گرفتن آنها توانا است.
• الاعتقاد بأن للكواكب أثرًا في نزول المطر كُفْرٌ، وهو من عادات الجاهلية.
اعتقاد به اینکه ستارگان اثری در نزول باران دارند، کفر و یکی از عادت‌های جاهلیت است.
