ترجمهٔ معانی قرآن کریم - ترجمه‌ى فارسى كتاب مختصر در تفسير قرآن كريم
25
:
31
وَلَىِٕنْ سَاَلْتَهُمْ مَّنْ خَلَقَ السَّمٰوٰتِ وَالْاَرْضَ لَیَقُوْلُنَّ اللّٰهُ ؕ— قُلِ الْحَمْدُ لِلّٰهِ ؕ— بَلْ اَكْثَرُهُمْ لَا یَعْلَمُوْنَ ۟
و -ای رسول- اگر از این مشرکان بپرسی: چه کسی آسمان‌ها و چه کسی زمین را آفریده است؟ به‌طور قطع خواهند گفت: الله آنها را آفریده است. به آنها بگو: تمام ستایش‌ها از آنِ الله است که حجت را بر شما آشکار گردانید، اما بیشتر آنها به‌سبب جهل نمی‌دانند که چه کسی سزاوار ستایش است.
التفاسير:
از فواید آیات این صفحه:
• نعم الله وسيلة لشكره والإيمان به، لا وسيلة للكفر به.
نعمت‌های الله وسیله‌ای برای سپاسگزاری از او تعالی و ایمان به او است؛ نه وسیله‌ای برای کفر به او تعالی.
• خطر التقليد الأعمى، وخاصة في أمور الاعتقاد.
خطر تقلید کورکورانه؛ به‌خصوص در امور اعتقادی.
• أهمية الاستسلام لله والانقياد له وإحسان العمل من أجل مرضاته.
اهمیت تسلیم‌شدن در برابر الله و فرمان‌برداری از او و نیکوکاری به خاطر رضایت او تعالی.
• عدم تناهي كلمات الله.
نامتناهی‌بودن کلمات الله.
